اسطوره سازان تمدن ایرانی

شهر سینمایی راموجی در 1996 نزدیک حیدر‌آباد  در هند تأسیس شده و با 6 میلیون و 700 هزار متر مربع وسعت محوطه، نامش را در کتاب رکورد‌های گینس به عنوان بزرگ‌ترین مجتمع استودیویی جهان ثبت کرده است. راموجی به جز استودیو‌ها و لوکیشن‌های متعدد سینمایی و تجهیزات مدرن تولید و پس تولید، با جاذبه‌ها و امکانات توریستی‌اش هر سال پذیرای نزدیک به یک‌ونیم میلیون گردشگر است.

یکی از بزرگ‌ترین شهرک‌های سینمایی کشور هند، جایی که منزلگاه تعداد قابل توجهی هتل است. این هتل‌ها همیشه مسافر دارند، چرا که گزارش‌های متعددی در مورد فعالیت‌های ماواریی و پدیده‌های غیر قابل توضیح پیرامون این منطقه وجود دارند و دهان به دهان می‌چرخند.

شاهدان خبر از نورهایی می‌دهند که لحظه‌ای در اوج آسماننند و لحظه‌ای دیگر سقوط می‌کنند. از طرف دیگر گفته می‌شود غذاهای باقی مانده در اتاق‌ها اغلب این سو و آن سوی اتاق ریخته شده و علائم عجیبی روی آیینه‌ها مشاهده می‌شوند. ظاهرا این ارواح بیش از مردان، مجذوب خانم‌ها می‌شوند، اغلب دختران خبر از نیروهای نامرئی می‌دهند که لباس آنها را می‌کشند یا گاهی حس می‌کنند که کسی به در ضربه می‌زند یا درها از داخل قفل می‌شوند.

بازدید از این مکان جدا به آن دسته از گردشگرانی توصیه می‌شود که دوست دارند به جای شنیدن داستان‌های دیگران، خودشان از نزدیک این قبیل حوادث را تجربه کنند

استاد محمد رضا عرب کارگردان نسل دوم سینمای انقلاب 
تهیه کننده، کارگردان سینما، مستندساز

سوابق تهیه کنندگی و کارگردانی سینما

محمدرضا عرب کارگردان نسل دوم انقلاب تاکنون 3 فیلم سینمایی، 9 مجموعه  مستند، 7 فیلم مستند و کوتاه داستانی را تهیه و کارگردانی کرده و بیش از 60 حضور بین‌المللی و 80 حضور ملی و کسب بیش از 30 جایزه معتبر ملی و بین‌المللی و عضو هئیت انتخاب و داوری 25جشنواره ملی و بین‌المللی در زمره فیلمسازان فعال ایران محسوب می‌شود.
فیلم‌های وی تا به حال در جشنواره‌ها، مجامع فرهنگی، سینمایی و مراکز دانشگاهی 60 کشور جهان به نمایش درآمده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.  

فیلم های سینمایی " آخرین ملکه زمین"، "ندارها "را کارگردانی و فیلم سینمایی"پری دریایی" تهیه کنندگی کرده است. مجموعه های مستند «در امتداد ساوا»، «بحران کوزوو»، «گذری بر غارهای ایرانی»، « کاروانسرهای ایران»، « قشم نگین خلیج فارس»، « بر بلندای سهند »،«یادگار دوست»، «سینمای جوان سینمای آینده»،«عکس و عکاسی در ایران» و فیلم های مستند و کوتاه «چون کوه » « ایستاده در باد»، « زمین سوخته »،« کندوان دیار آفتاب »، «صدای روشنایی »،«زنبق و خاکستر» و « آئینه های روبرو»  در کارنامه هنری او  قرار دارد.

کار ساخت سریال موسی (ع) که سلحشور فیلمنامه اش را به پایان برده بود به جمال شورجه سپرده شده است. تمام نگرانی و دغدغه مرحوم سلحشور این بود که خداوند به ایشان عمر دهد تا بتوانند این سریال را بسازند،اما این اتفاق نیفتاد و توانستند مرحله نگارش این سریال را به اتمام برسانند.سریال موسی

متن سریال حضرت موسی(ع) به طور کامل توسط آقای سلحشور نوشته شده و به سازمان صدا و سیما ارائه شده است.

موضوع سریال موسی (ع) چیست

متن این سریال کامل و جامع است و پیش از تولد حضرت موسی (ع) شروع شده و از انتظار بنی اسرائیل برای رسیدن به موعود و منجی شان صحبت می کند-که اتفاقا با ما هم سنخیت دارد- تا انتظار بنی اسرائیل برای رسیدن به منجی بعدی شان.باید بگویم بحث منجی و موعود در این اثر جایگاه ویژه ای خواهد داشت.

شورجه گفت:پروژه موسی(ع) از زمان آغاز پیش تولید به انتخاب عوامل و بازیگران پرداخته و پیش تولید این اثر یکسال به طول خواهد انجامید. به احتمال فراوان فیلمبرداری پروژه ای در ابعاد "موسی (ع) " حداقل سه سال زمان ببرد.

جمال شورجه نویسنده و کارگردان سینما درخصوص شروع و چگونگی تولید سریال موسی (ع) گفت: امیدواریم گره پروژه موسی (ع) باز شود و در صورت همکاری مسئولین پیش تولید این پروژه بعد از ایام آغاز خواهد شد. 

وی در ادامه افزود:این پروژه از زمان آغاز پیش تولید به انتخاب عوامل و بازیگران پرداخته و پیش تولید این اثر یکسال به طول خواهد انجامید. به احتمال فراوان فیلمبرداری پروژه ای در ابعاد "موسی (ع) " حداقل سه سال زمان ببرد.

فیلم سینمای «اژدها وارد می‌شود»، به کارگردانی «مانی حقیقی» که یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های امسال است

عوامل فیلم:

کارگردان، نویسنده، تهیه کننده: مانى حقیقى/ مدیر فیلمبردارى: هومن بهمنش/ طراح صحنه: امیرحسین قدسی/ طراح لباس: نگار نعمتی/ تدوین: هایده صفى یارى/ صداگذار: امیرحسین قاسمى/ صدابردار: داریوش صادقپور/ طراح چهره پردازی: مهرداد میرکیانی/ موسیقى: کریستف رضاعى/ عکاس: عباس کوثرى

بازیگران: امیر جدیدى، همایون غنى زاده، احسان گودرزى، نادر فلاح، علی باقری، کیانا تجمل

محل فیلمبرداری:

موقعیت دره چاهکوه در قشم

معرفی دره چاهکوه:

هیچ فیلمسازی، کامل نیست، خصوصاً اگر تازه وارد این حرفه شده باشد. احتمالاً تعداد اشتباهاتی که در سال‌های اولیه فیلم‌سازی خود انجام می‌دهید از دستتان در می‌رود اما اگر حین کار بر روی پروژه بدانید که باید مراقب چه چیزهایی باشید، از اشتباهات احتمالی اجتناب می‌کنید. اما مواردی که یک فیلمساز کم‌تجربه باید به آن‌ها توجه داشته باشد چیست؟

داریوش غریب‌زاده که در سی‌وچهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران ۴ اثر داستانی و یک فیلم مستند از او در بخش مرور آثار به نمایش گذاشته شد، گفت: از سال ۶۴ تا کنون فیلم کوتاه ساخته‌ام، در سال ۸۶ از سوی تهیه‌کننده‌ای با مبلغ بسیار خوب ساخت فیلم بلندی به من پیشنهاد شد اما نه تنها تا کنون فیلم بلند نساخته‌ام بلکه میل و رقبتی نیز به آن ندارم.
کارگردان فیلم کوتاه داستانی «لاک‌پشت» با اشاره به این‌که تفاوت فیلم بلند و کوتاه مانند آثار داستانی کوتاه و رمان است، خاطرنشان کرد: همانطور که از اُ هنری که بهترین نویسنده داستان‌‌های کوتاه دنیاست نمی‌توان انتظار داشت «جنگ و صلح» تولستوی را بنویسد، از فیلم‌ساز کوتاه نیز نمی‌توان توقع داشت تا فیلم بلند بسازد. دانشجویان در سراسر جهان با فیلم کوتاه سینما را می‌آموزند اما لزوما سینماگر با فیلم بلند معرفی نمی‌شود.

مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی گفت: شیوه‌های پرداخت تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای با آغاز نیمه دوم سال جاری تغییر و در ماه جاری اجرایی می‌شود.

شیوه جدید پرداخت تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای اجرا می‌شود
به گزارش عصر جمعه گروه فرهنگی ایرنا، علیرضا تابش با اشاره به لزوم نظام مندتر شدن پرداخت تسهیلات سینمایی تأکید کرد: در راستای سیاست‌های سینمایی کشور، ماه گذشته تفاهم‌نامه‌ای فی‌مابین بنیاد سینمایی فارابی و صندوق اعتباری هنر به امضا رسید و اعطای تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای در کارگروهی بررسی و به صندوق اعتباری هنر ارجاع داده می‌شود.
وی تصریح کرد: این تسهیلات به فیلم‌های دارای پروانه ساخت مورد تأیید و صرفا با معرفی نامه بنیاد سینمایی فارابی پرداخت خواهد شد و تهیه کنندگان متقاضی تسهیلات، در جریان شرایط و مدارک مورد نیاز قرار می گیرند.

ابتکاری تازه در بزرگداشت شاهنامه؛ سند هویت ایرانی ها و اقوام ایرانی
افسانه های پادشاهان پارسی برای کودکان جهان در یک مجموعه شنیداری بی همتا

Shahnameh: The Epic of the Persian Kings

این یک رویداد فرهنگی بزرگ و بی سابقه در مورد حماسه ملی ایران است .
«شاهنامه فردوسی» با همراهی و کوشش «فرانسیس فورد کوپولا» یکی از مشهورترین کارگردانان و فیلمنامه نویسان بزرگ سینمای جهان به شکل کتاب صوتی برای کودکان منتشر شده است .

فرانسیس فورد کوپولا کارگردان و تهیه کننده ایتالایی تبار آمریکایی برنده پنج جایزه اسکار به خاطر ساخت سه گانه ی « پدر خوانده» و دو نخل طلای فستیوال کن؛ در خانواده ای هنرمند به دنیا آمدپدرش موسیقی دان و مادرش بازیگر تآتر بود . خود او مدرک تحصیلی اش رادر ادبیات نمایشی از دانشگاه هوفستر گرفت و سپس دز دانشگاه به تحصیل در سینما پرداخت .
به روایت فورد کوپولا : «تهیه این کتاب صوتی زندگی تازه ای به شاهنامه می بخشد.

این یک تجربه همه جانبه است برای همه ی کسانی که دنبال داستان های حماسی واقعی می گردند برای کسانی هم که با این اشعار و خماسه ها آشنا هستند ؛ می تواند لذت تازه ای به همراه بیاورد . » کارگردان فیلم های سه گانه پدر خوانده ؛ خبر انتشار فایل یا کتاب صوتی شاهنامه را در سایت « کینگ روما » که کتاب های صوتی منشر می کند؛ اعلام کرد .کوپولا در یک فایل سه دقیقه ای از چگونگی تولید این اثر گفته است: « با شاهنامه توسط حمید رحمانیان ؛که کارشناس موسیقی و جلوه های شنیداری ست آشنا شده؛ خواندن داستان هایی که یازده قرن همچنان زنده مانده اند و روایت پادشاهان ایرانی ست برای وی جذاب و هیجان انگیز بوده است. »

کشور مراکش بیش از آنکه دارای صنعت تولید فیلم باشد لوکیشنی محبوب برای فیلمسازان خارجی به ویژه هالیوودی‌هاست که بخش‌هایی از آثار خود را در این کشور آفریقایی ضبط کنند.
مراکش یا مغرب کشوری است در شمال غربی آفریقا که ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد و از شمال به جبل‌الطارق و دریای مدیترانه می‌رسد. کشور مراکش از سوی شرق با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه‌ است. پایتخت مراکش شهر رباط است. در این مقاله سعی داریم با سینمای این کشور آفریقایی آشنا شویم.

سینمای مراکش اوج و فرود زیادی را پشت سر گذاشته است که یکی از دلایل آن وضعیت حکومت و برسر کار آمدن دولت های مختلف و جنگ هاست. از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۵۶ فرانسوی ها این کشور آفریقایی را زیر سلطه خود داشتند و قوانین و سانسور خاصی را  برای سینما وضع کرده بودند. این قوانین تا سال های ۱۹۷۰ وجود داشت به طوری که تولید داخلی بسیار کم بود. از این لحاظ مراکش در مقایسه با کشورهای فرانسوی زبان (فرانکوفن) در آن سال ها تولیدات اندکی در زمینه سینما داشت و بدین ترتیب عرصه رقابتی خوبی برای فیلم های واراداتی بود. البته در سال های اخیر سیاست های فرهنگی مراکش تغییر کرده و به ویژه با تاسیس جشنواره بین المللی فیلم مراکش یک گام مثبت برداشته شده و این روزها سینمای مراکش صنعتی شکوفاست که در جشنواره های عربی، آفریقای یا غربی برنده جوایز ریز و درشتی می شود.

پیدایش سینما در مراکش

 سینما در مراکش قدمت طولانی دارد و تاریخ آن به یک قرن پیش برمی‌گردد، اما به طور مشخص نمی توان گفت در چه سالی سینما وارد کشور مراکش شد.

در سال ۱۸۹۶ «شوالیه بربر» توسط ژول ایتن ماری در مراکش ساخته شد. همچنین در خلال سال های ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۵ کمپانی لومییر حدود ۱۸۰۰ فیلم تولید کرد که برادران لومییر ۶۰ تا از این فیلم های کوتاه را در شمال آفریقا ساختند و تنها فیلمی که در مراکش به تولید رسید به کارگردانی لوئی لومییر و به نام «شبان بزهای مراکشی» در سال ۱۸۹۷ بود.

با احتساب مقدمه‌ای که بدان اشاره شد می توان سینمای مراکش را به سه دوره تقسیم کرد:

دوره نخست از سال ۱۸۹۷ و جنگ جهانی اول که این دوره بیشتر  فیلم مستند تولید می شد.

دوره دوم سینمای تحت استعمار و سینمای پروپاگاندا است که باعث افتتاح کمپانی های تجاری در پایتخت مراکش شد. حدود ۳۵ فیلم در این دوره ساخته شد که این فیلم ها هویت فرانسوی داشتند. گویی در آن سال ها کشورهای شمال آفریقا در فضا و بدون تاریخ و فرهنگ شناور بودند و فرهنگ بومی از این فیلم ها حذف شده بود. در این دوره سینمای مراکش پیشرفت چندانی نداشت.

از سال ۱۸۹۷ تا ۱۹۴۴ مراکش لوکیشن فیلم‌های خارجی بی‌شماری بود که بیشتر در منطقه وَرزازات فیلمبرداری‌ می‌شدند. در این دوران استودیوهایی در شهر کازابلانکا در سال ۱۹۳۹ و در رباط در سال ۱۹۴۴ ساخته شدند. «اتللو»ی اورسن ولز در سال ۱۹۵۲ در مراکش فیلمبرداری شد. در این دوره بسیاری از فیلم‌ها متاثر از تولیدات مصری بودند مانند فیلم «پسر نفرین شده» ساخته محمد اسوفور که در سال ۱۹۵۸ به تولید رسید. سال ۱۹۴۴ مرکز سینماتوگراف مراکش (CCM) تاسیس شد.

دوره سوم در حقیقت دوران سینمای مستقل مراکش است البته این استقلال واقعی تا سال ۱۹۶۸ اتفاق نیفتاد. محمد عبدالرحمان تازی نویسنده و کارگردان مراکشی راه را برای سینمای مستقل مراکش هموار کرد. محمد عبدالرحمان تازی فیلمساز مهم این دوران بود که همراه فیلمسازانی چون مومن سمیحی (ردها ۱۹۷۰)، حبیب بنانی (Wechma-۱۹۷۰)، سهیل بنبارکا (هزار و یک دست ۱۹۷۲)، جلال فرهرتی (عروسک های روسو-۱۹۸۱)، محمد راغب (آرایشگر همسایه فقیر-۱۹۸۲) به سینمای مراکش شان و اعتبار بخشیدند.

نقطه عطف دوران معاصر سینمای مراکش روی آوردن هرچه بیشتر فیلمسازان خارجی به مراکش برای فیلمبرداری آثارشان است. در منطقه وَرزازات استودیوهایی جدیدی ساخته شده که کارگر ارزان و آب و هوای خوب ریسک مختل شدن فیلمبرداری را کم می کند.

بااینکه مردم این کشور خواهان و طرفدار تولیدات داخلی خودشان هستند ولی فیلم های مراکش خارج از مرزها چندان شهرت عالم گیری ندارنددر چند سال اخیر فیلمسازانی که در مراکش به شهرت رسیده اند بیشتر از تماشای آثار فیلمسازان جهان آموزش دیده اند. کارگردان هایی مانند نبیل عیوش، فوزی بن السعیدی، نرجس نجار، نورالدین لخمری، لیلا مراکشی از فیلمسازانی هستند که در سال های ۲۰۰۰ به این سو در مراکش فیلم های خوبی ساخته اند.

در مورد جشنواره هایی که در مراکش برگزار می شود باید گفت سال ۱۹۸۲ اولین جشنواره ملی در شهر رباط برگزار شد. در سال ۲۰۰۱ اولین جشنواره بین المللی فیلم مراکش (FIFM) با مساعدت محمد ششم پادشاه مراکش برپا شد؛ پادشاهی که عاشق سینماست و از سال ۱۹۹۹ به شدت صنعت سینمای کشورش را حمایت می کند. جشنواره فیلم مراکش هر سال در ماه دسامبر برگزار می شود.

«بهرام بیضایی» از جمله سینماگران مشهور ایرانی است که به اساطیر توجه ویژه داشته و با به‌کارگیری اساطیر و آئین نه تنها بر زیبایی اثرش می‌افزاید بلکه بر آن است تا با مفهوم و معنای نهفته آنها، ناخودآگاه ذهن انسان امروز را بیدار کند.

«مریم افشار» در کتاب «تحلیلی بر بازتاب اسطوره در سینمای بهرام بیضایی» تلاش کرده ضمن اشاره به اساطیر و آیین‌های به‌کاررفته در پنج فیلم غریبه و مه، چریکه تارا، مرگ یزدگرد، شاید وقتی دیگر و مسافران، چگونگی بازتاب ساختاری آنها را بر اساس نظریات ساختارگرایان بزرگی چون «لوی استروس»، «رولان بارت»، «کلود برمون» بررسی کند.

تحلیلی بر بازتاب اسطوره در سینمای بهرام بیضایی

کتاب در ۴ فصل  توسط مریم افشار نوشته شده است. فصل اول به تعریفِ اصطلاحات اسطوره، آیین و نمایش براساس دیدگاه‌های مختلف می‌پردازد. در فصل دوم ضمن تحلیل علمی و ساختاری سینمای بیضایی بر اساس الگوی «کلود برمون»، اسطوره‌ای شدن زمان در سینمای بیضایی براساس الگوی منتقدان ساختارگرا بررسی می‌شود.

چند درصد از فروش یک فیلم ایرانی، به جیب تهیه کننده‌اش می‌رود؟
سال هاست که می گویند اقتصاد ایران بیمار است. اقتصادی که به خصوص در یک دهه اخیر شرایطش بحرانی تر از ادوار گذشته شده است. یکی از نشانه های بیماری اقتصاد کاهش «تولید» و افزایش «واسطه گری» است.

 پاسخ به یک سوال همیشگی علاقه‌مندان سینما: چند درصد از فروش یک فیلم ایرانی، به جیب تهیه کننده‌اش می‌رود؟
اینکه کار تولیدی به دلایل مختلف و متنوع صرفه اقتصادی اش را از دست می دهد و مثلاً کسی که کارخانه دارد و به امر تولید می پردازد به این نتیجه می رسد که اگر کارخانه اش را تعطیل و سرمایه اش را در امر تجارت و فرضاً صادرات و واردات به گردش در آورد، به سود مالی به مراتب بیشتر و بی دردسرتری می رسد. جالب اینکه این اتفاق به نوعی در سینمای ایران نیز قابل مشاهده است. به طوری که در حال حاضر سهم تولید کننده و در واقع تهیه کننده از فروش یک فیلم سینمایی تا مرز 37 درصد و در مواردی به 35 درصد کاهش پیدا کرده است. سهمی که تا همین چند سال پیش 45 درصد بود.

به گزارش اسطوره سازان سریال ابوطالب حامی پیامبر به عنوان یکی از سریال های فاخر سیما در حال تولید است.

محمدرضا شفیعی، تهیه‌کننده سریال ابوطالب حامی پیامبر درباره روند تولید این اثر به جام‌جم گفت: محوریت اصلی این سریال درباره تاثیر حضرت ابوطالب بر مقاطع مختلف زندگی پیامبر(ص) است. این سریال در سه فصل تولید می‌شود. فصل اول این سریال در 18 قسمت مربوط به دوران کودکی پیامبر، فصل دوم در 15 قسمت دوره جوانی پیامبر و فصل سوم هم در 17 قسمت به بعثت پیامبر می‌پردازد.

در همه این مقاطع حضرت ابوطالب در کنار پیامبر(ص) بوده و از ایشان حمایت کرده است. وی ادامه داد: این سریال با همکاری موسسه نور تابان که حامی فیلم حضرت محمد(ص) بوده و معاونت سیما تولید می‌شود. فیلمنامه فصل اول و دوم نوشته شده و در اداره کل نمایش سیما مورد بررسی قرار می‌گیرد. حسن میرباقری و محمد بیرانوند فیلمنامه این سریال را می‌نویسند. مرتضی میرباقری معاون سیما مشاور فیلمنامه است و داوود میرباقری هم دیگر مشاوری است که در کنار نویسندگان به آنها کمک می‌کند.

این تهیه‌کننده عنوان کرد: داستان این سریال از زمان تولد حضرت محمد(ص) و سال عام‌الفیل شروع می‌شود و با هجرت پیامبر از مکه به مدینه تمام می‌شود. هنوز کارگردان این سریال هم مشخص نشده است.

مجمع عمومی فوق‌العاده انجمن صنفی شرکتها و مؤسسات فیلمسازی ایران (آیفیک) با حضور بیش از ۷۰ نفر از مدیران عامل مراکز فیلمسازی کشور در فرهنگسرای رسانه و شبکه‌های اجتماعی برگزار شد.
در این مجمع عمومی اکثریت قریب به اتفاق حاضران به تغییرات پیشنهادی هیئات مدیره، رأی مثبت دادند. بر اساس بخشی از این تغییرات، مقرر شد از این پس امکان عضویت کلیه فعالان حوزه فیلمسازی کشور که به نحوی با شرکتها و مؤسسات فیلمسازی در ارتباطند فراهم شود.

در ادامه جلسه هیات مدیره با اکثریت آرا اسماعیل عفیفه را به عنوان رییس جدید هیات مدیره آیفیک انتخاب کرد.

همچنین در این جلسه آیین نامه پیشنهادی کمیته احراز شرایط تهیه کنندگی و نحوه اجرای آن به تصویب رسید.

راجر دیکینز می‌گوید «بلید رانر ۲۰۴۹» را سه‌بعدی تماشا نکنید!
این هفته اغلب اخبار و صحبت‌های پیرامون بلید رانر ۲۰۴۹ درباره فروش ناامیدکننده‌اش در گیشه بود که سؤال‌هایی را در خصوص تدابیر بازاریابی فیلم مطرح کرد و تأثیری که می‌تواند بر فروش نهایی این دنباله‌ی کنجکاوی‌برانگیز و بسیار تحسین‌شده داشته باشد. از این رو هنرمندی و استادی که صرف شکل‌گیری فیلم شده است از بحث‌ها جا ماند. تردیدی نیست که اثر تازه‌ی دُنی ویلنِو باشکوه است و این موضوع مدیون کار درخشان راجر دیکینز فیلم‌بردار است؛ و از همین حالا زمزمه‌هایی برای کسب اسکار به گوش می‌رسد اما اگر می‌خواهید آن را همان طور که مورد نظر دیکینز بوده است تجربه کنید باید عینک‌های سه‌بعدی‌تان را زمین بگذارید. دیکینز در بخش تبادل نظر وب‌سایت خود در این باره چنین نوشته است: «ما فیلم را به شکل دوبعدی گرفتیم و با فرمت پرده عریض؛ و من روی زمان‌بندی همه نسخه‌های فیلم از جمله HDR نظارت کردم. نسخه‌ی مرجح من، نسخه‌ی دوبعدی استاندارد پرده عریض است. مشکلی که من با بعضی از سیستم‌های نمایش دارم، استفاده‌شان از پرده‌های نقره‌ای است. تصویری که روی این پرده‌ها نقش می‌بندد، فاقد اشباع و تراکم لازم است که بر مرکز تصویر هم تأثیر منفی دارد...» به عبارت ساده هم این‌که بلید رانر ۲۰۴۹ در قالب دوبعدی و نسخه‌ی پیشنهادی دیکینز از تصویر غنی‌تر، قوام‌یافته‌تر و یکدست‌تری برخوردار خواهد بود.

دیزنی با اپلیکیشن «فیلم‌ها همه‌جا» جهان را تسخیر می‌کند!

شرکت والت دیزنی یک شرکت آمریکایی است که به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کمپانی های رسانه‌ای و سرگرمی جهان شناخته می‌شود. این شرکت که دفتر مرکزی آن در بربنک کالیفرنیا واقع شده است، در تاریخ ۱۶ اکتبر سال ۱۹۲۳ توسط ۲۲ برادر به نام‌های والت و روی دیزنی تأسیس شد. بسیاری از انیمیشن‌هایی که ما در دوران کودکی خود دیده‌ایم و با آن‌ها بزرگ شده‌ایم، محصول شرکت دیزنی هستند. همه‌ی ما با انیمیشن‌هایی مانند میکی ماوس، سفید برفی، سیندرلا و پینوکیو خاطره داریم و هیچ‌ موقع از دیدن آن‌ها سیر نمی‌شویم. این شرکت هم مانند بسیاری از شرکت‌های بزرگ، با تلاش و پشتکار مؤسسان آن به جایگاه فعلی خود رسیده است. برای خواندن داستان شکل‌گیری این برند با زومیت همراه باشید.

والتر دیزنی در تابستان سال ۱۹۲۳ در سن ۲۲ سالگی با آرزوهای زیادی برای رسیدن به موفقیت و پولدار شدن به کالیفرنیا رفت. او فیلم کوتاهی با نام «سرزمین عجایب آلیس» ساخته بود، در این فیلم دختربچه‌ای به نام ویرجینیا دیویس نقش اصلی فیلم را بر عهده داشت و با شخصیت‌های انیمیشن همبازی بود. والت دیزنی تصمیم داشت این فیلم را به‌عنوان اولین قسمت از مجموعه‌ی داستانی «کمدی‌های آلیس» به یک توزیع‌کننده‌ در نیویورک بفروشد. همین اتفاق شروعی بود تا ۲ برادر دیزنی شرکت خود را با سهم یکسان و با نام Disney Brothers Cartoon Studio در همان سال تأسیس کنند. مدتی بعد و به پیشنهاد روی دیزنی، آن‌ها نام شرکت را به Walt Disney Studio تغییر دادند. انیمیشن‌های آن‌ها  فروش خوبی داشت و آن‌ها توانستند دفتر خود را به یک ساختمان بهتر در خیابان هایپریون هالیوود منتقل کنند.