اشتباهات رایجی که فیلم سازان تجربه میکنند
هیچ فیلمسازی، کامل نیست، خصوصاً اگر تازه وارد این حرفه شده باشد. احتمالاً تعداد اشتباهاتی که در سال‌های اولیه فیلمسازی خود انجام می‌دهید از دستتان در می‌رود اما اگر حین کار بر روی پروژه بدانید که باید مراقب چه چیزهایی باشید، از اشتباهات احتمالی اجتناب می‌کنید. اما مواردی که یک فیلمساز کم‌تجربه باید به آن‌ها توجه داشته باشد چیست؟
🔷صدای بد: فیلمسازان کارکشته به شما خواهند گفت که داشتن صدای باکیفیت، اهمیت بیشتری از تصویر باکیفیت دارد. پس هزینه‌های خود را فقط به داشتن دوربین خوب اختصاص ندهید، کمی هم تجهیزات صدابرداری خوب تهیه کنید.
نداشتن آمادگی: برای ساخت فیلم، داشتن آمادگی از ملزومات است اما آمادگی برای چی؟ این لیست، بسیار بلندبالا است اما مهم‌ترین‌ها عبارتند از: داشتن باتری‌های شارژ شده به مقدار اضافی، داشتن لوازم/ لباس/ آکسسوار مورد نیاز، بررسی وضعیت آب و هوا، گرفتن مجوزهای لازم، و پوشیدن کفش راحت!
🔷نداشتن افکت‌های صوتی کافی: این یک اشتباه کلاسیک است. افکت‌های صوتی مخاطب شما را متقاعد می‌کند که آنچه تماشا میکنند واقعی (و نه یک تمرین فیلمسازی) است و به تصویر شما عمق می‌دهد. از افکت‌های صوتیِ مناسب، با کیفیت و به‌جا استفاده کنید.
قصه‌ی پرداخت‌نشده: این مورد باید اولویت اول باشد! قصه، همه‌چیز است. اگر با یک قصه و فیلمنامه بد، وارد فاز ساخت فیلم شوید، نتیجه کار قطعا بد از آب درمی‌آید. ورودی بد، منجر به خروجی بد می‌شود. وقت بگذارید و قصه خود را سر و سامان دهید.
🔷بازیگران بد: هم‌دانشکده‌ای‌های خود را در نقش بازپرس و پدرهای میانسال جلوی دوربین نفرستید. سیبیل‌های مصنوعی و کلاه‌گیس، کسی را گول نمی‌زند و باعث می‌شود تا فیلم شما ظاهری آماتور پیدا کند.
🔷دیالوگ اضافی: نویسندگان و کارگردانان تازه‌کار، بیش از حد دیالوگ می‌نویسند و مایلند همه چیز را در فیلمنامه توضیح دهند؛ مساله‌ای که مخاطب را پس می‌زند و زود چشم او را از فیلم می‌گیرد.
🔷تیتراژ بلندبالا: اینکه تیتراژ فیلم، بلند و پر از اسم باشد شاید به نظر جذاب بیاید و حس فیلمساز واقعی بودن به آدم بدهد، اما اگر فقط شما و رفیق‌تان دونفری فیلم را ساخته‌اید، همین را بنویسید؛ گاهی اوقات بازتاب آن کاملاً متفاوت از چیزی که فکر می‌کنید می‌شود.
🔷پیروی از کلیشه‌ها: سال‌های اولیه فیلمسازی می‌تواند بهترین آن باشد، چون کمک می‌کند تا خود را به عنوان یک کارگردان کشف کنید؛ تجربه می‌کنید و نگرانی زیادی بابت تماشاگر، تهیه‌کننده و غیره ندارید و همین باید دلیلی باشد مبنی بر اینکه سبک خود را پیدا کنید و نخواهید که مثلاً دارن آرونوفسکی یا الخاندرو ایناریتوی بعدی باشید. هیچ کسی نمی‌تواند جای کسی را بگیرد.
سازش نکردن: فیلمسازی کاری شلوغ، پر زحمت و دیوانه‌وار است؛ اما پذیرا بودن و سازش کردن در آن، نه تنها مانع نیست، بلکه یک ضرورت است و به دلیل نیاز به همکاری با بقیه برای به ثمر رسیدن یک پروژه، شما را رشد می‌دهد.
🔷زیاد حرف زدن: مدام درباره فیلمسازی حرف نزنید و بروید فیلم‌تان را بسازید! لوازم آن را ندارید؟ با موبایل خود بیرون بروید و از غروب آفتاب time-lapse بگیرید، تصاویر طبیعت را با هم میکس کنید، یا فیلم کوتاهی بسازید که تماماً در نماهای POV گرفته شده است.
☚به غیر از اینها، اشتباهات و گاف‌های زیادی در فیلمسازی وجود دارند. سعی کنید با مطالعه و استفاده از تجربیات دیگران، کمتر اشتباه کنید.
