«مشکل سینمای ایران این است که قهرمان ندارد»، «سینمای ایران قهرمان کم دارد»، «قهرمان‌سازی در سینمای ایران تحلیل رفته است»، این جملات تنها چند نمونه‌ از اعتراف اهالی سینما و فعالین این عرصه به بحران «نبود قهرمان در سینمای ایران» است. سینمایی که از همان سال‌های ابتدایی فعالیت خود با خلق قهرمان‌هایی عامه‌پسند سعی در جذب مخاطب کرد اما به یک‌باره در میانه دهه شصت با روی کار آمدن مدیرانی تازه که قهرمان‌های سینمای ایران را نمی‌پسندیدند، مسیر آثار تولید شده در آن دستخوش تغییراتی اساسی شد تا به جای فیلم‌هایی قهرمان محور و جذاب برای مخاطب عام، انبوهی از آثار کسل‌کننده و ضدمخاطب با شعار «سینمای معناگرا» یا همان «سینمای روشنفکری» برای مخاطب محدود تولید شود.

این اتفاق در حالی در سینمای ایران به وقع پیوست، که کشورمان در طول این سال‌ها قهرمان‌های بسیاری را تربیت کرد؛ قهرمان‌هایی که ماجراهای پرفراز و نشیب زندگیشان قابلیت تبدیل شدن به صدها فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی را دارد. شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی یکی از همین قهرمان‌های دوست‌داشتنی است که جمعه گذشته مصادف با بیست و نهمین سالگرد شهادت او بود. سالگرد شهادت این قهرمان بزرگ تاریخ معاصر کشورمان بهانه‌ای شد تا نگاهی به فیلم‌های تولید شده در ارتباط با خلبانان و عملیات‌های هوایی کشورمان داشته باشیم و ببینیم سینمای ایران چگونه از پتاسنیل بالای موجود در عرصه خلق قهرمان‌هایی ماندگار با محوریت بخشیدن به شخصیت نیروهای ایرانی حاضر در جنگ تحمیلی استفاده کرده است.

عملیات‌های هوایی سوژه اصلی پرمخاطب‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران