اسطوره سازان تمدن ایرانی

تلویزیون ترکیه و مجموعه‌های ملودرام سطحی‌اش در کمال تعجب به موفقیت چشمگیری در کشورهای جهان دست پیدا کرده‌‌اند؛ و در نتیجه، این پرسش مطرح شده است که چه‌گونه ترکیه به چنین نیروی پرقدرتی نه‌فقط در قاره‌های آسیا و آفریقا که حتی در بین کشورهای اروپایی بدل شده است؟

پاسخ‌های متعددی‌‌ می‌توان به این پرسش به‌ظاهر ساده داد اما هر یک از طرف‌های درگیر با ملودرام‌های تلویزیونی ترکی، برای پاسخ‌های متفاوت (و گاه بسیار متناقض) خود، دلایل مختلفی ارائه می‌کنند. زمانی بود که مجموعه‌ها و حتی فیلم‌های سینمایی ترکی، فقط مصرف داخلی داشتند و تماشاگران خارجی نسبت به آن‌ها بی‌اعتنا بودند. بر اساس آمارهای منتشرشده از سوی منابع رسمی در ترکیه، در سال ۲۰۱۷ صادرات تلویزیونی این کشور رقمی حدود ۳۵۰ میلیون دلار سود به همراه داشته است.
به طور طبیعی موفقیت بین‌المللی مجموعه‌های ترکی کمک بسیار زیادی به رشد مجموعه‌سازی کرده و باعث شکوفایی صنعت تلویزیون آن شده است. در واقع در یک دهه‌ی اخیر، تقاضا برای تماشای مجموعه‌های ترکی روزبه‌روز افزایش یافته و مشتری‌های تازه‌ای پیدا کرده است. به گفته‌ی برنامه‌سازان ترک، چند سالی‌ست که رقم فروش محصولات آن‌ها از مرز سیصد میلیون دلار در سال گذشته است.

مجموعه‌سازان ترک در سال‌های اخیر بر حضورشان در جشنواره‌های بین‌المللی فیلم هم افزوده‌اند و در بازارهای فیلم این جشنواره‌ها حضور چشمگیری دارند. تنها در چند ماه گذشته، جشنواره‌هایی مثل ونیز، سارایوو و لوکارنو میزبان تعداد زیادی از برنامه‌سازان و ستارگان قاب کوچک ترکیه بوده‌‌اند. سلین آرات یکی از تهیه‌کنندگان فعالی است که به‌خوبی با امتیاز حضور در جشنواره‌های بین‌المللی آشناست. کمپانی او «تایمز اند بی پروداکشنز» یکی از شرکت‌های مهم ترکیه است و اروپایی‌ها با نام و کارهای آن کاملاً آشنا هستند. این کمپانی تعدادی از موفق‌ترین مجموعه‌های چند سال اخیر ترکیه، از جمله سده باشکوه (در ایران حریم سلطان) و بازی سکوت را تهیه کرده و آن‌ها را به کشورهای زیادی از آسیا، آفریقا و اروپا فروخته است.

به گزارش مدیا استیشن به نقل از روابط عمومی شبکه یک، این سریال در سال ۲۰۰۴ میلادی ساخته شد.

داستان این سریال ۳۸ قسمتی که به کارگردانی و تهیه‌کنندگی «یاگمور یاواز» ساخته شده است، زندگی پسری است که در اثر وقوع زلزله پدرش را از دست داده و مادرش را هم گم کرده است. او همچنان به تلاش برای یافتن مادرش ادامه می‌دهد. این درحالی است که مادرش به یک بیماری روحی و روانی مبتلا شده و درنتیجه به علت این‌که حافظه‌اش را از دست داده، دیگر قادر نیست زندگی گذشته‌اش را به خاطر آورد.

نام اصلی این سریال در زبان ترکی «yusuf yuzlu» (پسری با چهره یوسف) است. در این مجموعه، داستان جدا شدن کودکی ۱۰ ساله از مادرش در اثر اتفاقی بسیار عجیب، روایت می‌شود.

این سریال در زمره مجموعه‌های تلویزیونی خانوادگی و اجتماعی معناگرا قرار می‌گیرد و هر روز ساعت  ۱۰ صبح پخش می‌شود.

اقتدار امام علی از دیدگاه امام خامنه ای:

«اقتدار» آن حضرت، عبارت است از قدرت او در اراده پولادینش، در عزم راسخش، در اداره مشکلترین عرصه‌های نظامی، در هدایت ذهنها و فکرها به‌سوی عالیترین مفاهیم اسلامی و انسانی، تربیت انسان های بزرگ - از قبیل مالک اشتر و عمّار و ابن‌عبّاس و محمّدبن‌ابی‌بکر و دیگران- و ایجاد یک جریان در تاریخ بشری. مظهر اقتدار آن بزرگوار، اقتدار منطق، اقتدار فکر و سیاست، اقتدار حکومت و اقتدار بازوی شجاع بود. هیچ ضعفی از هیچ طرف، در شخصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام نیست. در عین حال یکی از مظلومترین چهره‌های تاریخ است و مظلومیت در همه بخش های زندگیش وجود داشت. در دوران نوجوانی، مظلوم واقع شد. در دوران جوانی -بعد از پیامبر- مظلوم واقع شد. در دوران کهولت و خلافت، مظلوم واقع شد. بعد از شهادت هم، تا سال های متمادی بر سر منبرها از او بدگویی کردند و به او نسبت های دروغ دادند. شهادت او هم مظلومانه است.

این مجموعۀ 72 جلدی که انتشارات وزیر آن را منتشر کرده شامل 5 دفتر است. دفتر اول مجموعۀ «قصۀ عاشورا» مربوط به خروج امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا و شهادت ایشان است. در این دفتر یک نگاه کلی به زندگی امام حسین(ع) از زمان مرگ معاویه تا زمان شهادت حضرت شده و دوربین نویسنده در این بخش روی امام حسین(ع) زوم است.

در دفاتر بعَدی دوربین دوباره از مدینه حرکت می‌کند با این تفاوت که روایت‌ها از جانب افراد و یاران امام حسین(ع) انجام می‌شود. از کسانی که ابتدا با قافله همراه بودند تا آخرین کسی که در این حرکت وجود داشته است. دفتر آخر نیز مربوط به شهدای بنی هاشم است که ده جلد از کتاب را در برمی‌گیرد.

این مجموعه که مجمع ناشران انقلاب اسلامی و شرکت ترنج حامی آن هستند، به دلیل نظرات مختلف اندیشمندان دربارۀ واقعۀ عاشورا توسط شرکت ترنج به مجتمع امام خمینی(ره) قم (زیر نظر آیت‌الله مصباح یزدی) تحویل داده شده و از سوی این مرکز مورد تأیید قرار گرفته است.

حضرت آیت الله اعرافی مدیر حوزه های علمیه  در دیدار با رییس و هیئت رئیسه دانشگاه صدا و سیما و دانشکده دین و رسانه با تسلیت شهادت امام سجاد(علیه السلام) فرمودند؛ این امام همام قهرمان پیام رسانی و مدیریت پسا عاشورایی است؛ یکی از مهمترین عوامل ماندگاری عاشورا مهندسی پیام رسانی این واقعه است.

مدیر حوزه های علمیه با تأکید بر این که پیام عاشورا در درون ماندگاری این حادثه تجلی یافته است، اظهار داشت: پیام رسانی عاشورا در درون ذات و هویت آن قرار دارد، که قهرمانش حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) و امام سجاد(علیه السلام) هستند.

وی یادآور شد: علی رغم عوامل مزاحم و تهدیدات پیش روی واقعه عاشورا و دخالت های اموی برای تضعیف جلوه عاشورا، این اقدامات با شکست مواجه شدند که معمار این مهندسی امام سجاد(علیه السلام) بودند.

آیت الله اعرافی، دعا و نیایش گری را یکی دیگر از ابعاد شخصیتی امام سجاد(علیه السلام) عنوان کرد و اذعان داشت: در دعا و نیایش بعد ذاتی اتصال با حضرت حق نهفته که شکوفایی جان و دل روح آدمی را به دنبال دارد.

آیت الله اعرافی در بخش دیگری از سخنان خود به تأکید رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در رابطه با جایگاه هنر در زیست بشری اشاره نمود و اذعان داشت: با بلوغی که حوزه های علمیه پیدا کرده، نظام جامع هنر و رسانه مورد توجه این نهاد فاخر دینی بوده، راهبرهای آن مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

وی به رده بندی هنر در حوزه های علمیه اشاره نمود و اظهارداشت: آموزش های هنر و رسانه در متن برنامه های حوزه های علمیه ورود نموده، در نقشه جامع رشته های حوزوی از جایگاهی ارزشمند برخودار شده است؛ امیدواریم ضمن بازتعریف بسیاری از رشته های علمی در حوزه های علمیه، قدم های مستحکمی را در راستای ارائه نگاه های دین به حوزه های مختلف علمی برداریم.

با ورود کارگردان های مطرح سینما به تلویزیون، سریال سازی به مرحله جدیدی پا گذاشته است. همایون اسعدیان، رضا میرکریمی، سیروس الوند، مازیار میری و... جزو کارگردان هایی هستند که این اواخر با تلویزیون قرارداد بسته و کارشان را شروع کرده اند. علاوه بر اینها کارگردان های دیگری سینما مثل جواد شمقدری و مجتبی راعی هم به تلویزیون آمده اند و آنها هم مشغول سریال سازی هستند. در کنار همه اینها حسن فتحی هم بعد از پایان تولید فصل سوم «شهرزاد» به تلویزیون بر می گردد تا مجددا در این رسانه سریال تاریخی بسازد.
 با بازگشت این کارگردان ها به تلویزیون برای این کارگردان های سینمایی، برآورد مالی بالاتری در نظر گرفته است؟ این مسائل را بررسی می کنیم.

داستان «شهرزاد» به ۵-۶ دهه پیش برمی‌گردد. به سال‌های دهه ۳۰ شمسی. داستانی عاشقانه که در دل اتفاقات تاریخی روایت می‌شود. داستان مجموعه‌ «شهرزاد» در سال ۱۳۳۲ و با کودتای ۲۸ مرداد شروع می‌شود و تلفیقی از تاریخ، عاشقانه‌ها و رقابت بر سر قدرت در این دهه را به نمایش می‌گذارد. برای ساخت این مجموعه که عنوان گران‌ترین ملودرام تلویزیونی و بزرگترین و پرهزینه‌ترین مجموعه تاریخ سینما و تلویزیون ایران در بخش خصوصی را یدک می‌کشد، بیش از ۱۰۰ لوکیشن بازسازی و به شکل دهه‌ ۳۰ طراحی شده است. داستان این سریال را حسن فتحی با همراهی نغمه ثمینی نوشته است و علی نصیریان، ترانه علیدوستی، شهاب حسینی و مصطفی زمانی نقش‌های اصلی «شهرزاد» را بازی می‌کنند؛ سه نسل از ستاره‌های شناخته‌شده‌ تئاتر، سینما و تلویزیون در کنار همدیگر. اولین سریال حسن فتحی در شبکه نمایش خانگی به دل تاریخ سفر کرده و همین انتخاب باعث شده همه اجزای صحنه‌ها، دکورها و لوکیشن‌ها با دقت و ظرافت طراحی، اجرا و استفاده شوند. به همین بهانه سراغ «حسن روح‌پروری»، طراح صحنه سریال «شهرزاد» رفته‌ایم تا او از این جزییات و ظرافت‌ها بگوید. از ویژگی‌های خانه‌های شخصیت‌های اصلی سریال و اکسسوار صحنه‌ها و دلیل طراحی و انتخاب آنها در لوکیشن های سریال شهرزاد.

خانه بزرگ‌آقا (علی نصیریان)

کشور مراکش بیش از آنکه دارای صنعت تولید فیلم باشد لوکیشنی محبوب برای فیلمسازان خارجی به ویژه هالیوودی‌هاست که بخش‌هایی از آثار خود را در این کشور آفریقایی ضبط کنند.
مراکش یا مغرب کشوری است در شمال غربی آفریقا که ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد و از شمال به جبل‌الطارق و دریای مدیترانه می‌رسد. کشور مراکش از سوی شرق با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه‌ است. پایتخت مراکش شهر رباط است. در این مقاله سعی داریم با سینمای این کشور آفریقایی آشنا شویم.

سینمای مراکش اوج و فرود زیادی را پشت سر گذاشته است که یکی از دلایل آن وضعیت حکومت و برسر کار آمدن دولت های مختلف و جنگ هاست. از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۵۶ فرانسوی ها این کشور آفریقایی را زیر سلطه خود داشتند و قوانین و سانسور خاصی را  برای سینما وضع کرده بودند. این قوانین تا سال های ۱۹۷۰ وجود داشت به طوری که تولید داخلی بسیار کم بود. از این لحاظ مراکش در مقایسه با کشورهای فرانسوی زبان (فرانکوفن) در آن سال ها تولیدات اندکی در زمینه سینما داشت و بدین ترتیب عرصه رقابتی خوبی برای فیلم های واراداتی بود. البته در سال های اخیر سیاست های فرهنگی مراکش تغییر کرده و به ویژه با تاسیس جشنواره بین المللی فیلم مراکش یک گام مثبت برداشته شده و این روزها سینمای مراکش صنعتی شکوفاست که در جشنواره های عربی، آفریقای یا غربی برنده جوایز ریز و درشتی می شود.

پیدایش سینما در مراکش

 سینما در مراکش قدمت طولانی دارد و تاریخ آن به یک قرن پیش برمی‌گردد، اما به طور مشخص نمی توان گفت در چه سالی سینما وارد کشور مراکش شد.

در سال ۱۸۹۶ «شوالیه بربر» توسط ژول ایتن ماری در مراکش ساخته شد. همچنین در خلال سال های ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۵ کمپانی لومییر حدود ۱۸۰۰ فیلم تولید کرد که برادران لومییر ۶۰ تا از این فیلم های کوتاه را در شمال آفریقا ساختند و تنها فیلمی که در مراکش به تولید رسید به کارگردانی لوئی لومییر و به نام «شبان بزهای مراکشی» در سال ۱۸۹۷ بود.

با احتساب مقدمه‌ای که بدان اشاره شد می توان سینمای مراکش را به سه دوره تقسیم کرد:

دوره نخست از سال ۱۸۹۷ و جنگ جهانی اول که این دوره بیشتر  فیلم مستند تولید می شد.

دوره دوم سینمای تحت استعمار و سینمای پروپاگاندا است که باعث افتتاح کمپانی های تجاری در پایتخت مراکش شد. حدود ۳۵ فیلم در این دوره ساخته شد که این فیلم ها هویت فرانسوی داشتند. گویی در آن سال ها کشورهای شمال آفریقا در فضا و بدون تاریخ و فرهنگ شناور بودند و فرهنگ بومی از این فیلم ها حذف شده بود. در این دوره سینمای مراکش پیشرفت چندانی نداشت.

از سال ۱۸۹۷ تا ۱۹۴۴ مراکش لوکیشن فیلم‌های خارجی بی‌شماری بود که بیشتر در منطقه وَرزازات فیلمبرداری‌ می‌شدند. در این دوران استودیوهایی در شهر کازابلانکا در سال ۱۹۳۹ و در رباط در سال ۱۹۴۴ ساخته شدند. «اتللو»ی اورسن ولز در سال ۱۹۵۲ در مراکش فیلمبرداری شد. در این دوره بسیاری از فیلم‌ها متاثر از تولیدات مصری بودند مانند فیلم «پسر نفرین شده» ساخته محمد اسوفور که در سال ۱۹۵۸ به تولید رسید. سال ۱۹۴۴ مرکز سینماتوگراف مراکش (CCM) تاسیس شد.

دوره سوم در حقیقت دوران سینمای مستقل مراکش است البته این استقلال واقعی تا سال ۱۹۶۸ اتفاق نیفتاد. محمد عبدالرحمان تازی نویسنده و کارگردان مراکشی راه را برای سینمای مستقل مراکش هموار کرد. محمد عبدالرحمان تازی فیلمساز مهم این دوران بود که همراه فیلمسازانی چون مومن سمیحی (ردها ۱۹۷۰)، حبیب بنانی (Wechma-۱۹۷۰)، سهیل بنبارکا (هزار و یک دست ۱۹۷۲)، جلال فرهرتی (عروسک های روسو-۱۹۸۱)، محمد راغب (آرایشگر همسایه فقیر-۱۹۸۲) به سینمای مراکش شان و اعتبار بخشیدند.

نقطه عطف دوران معاصر سینمای مراکش روی آوردن هرچه بیشتر فیلمسازان خارجی به مراکش برای فیلمبرداری آثارشان است. در منطقه وَرزازات استودیوهایی جدیدی ساخته شده که کارگر ارزان و آب و هوای خوب ریسک مختل شدن فیلمبرداری را کم می کند.

بااینکه مردم این کشور خواهان و طرفدار تولیدات داخلی خودشان هستند ولی فیلم های مراکش خارج از مرزها چندان شهرت عالم گیری ندارنددر چند سال اخیر فیلمسازانی که در مراکش به شهرت رسیده اند بیشتر از تماشای آثار فیلمسازان جهان آموزش دیده اند. کارگردان هایی مانند نبیل عیوش، فوزی بن السعیدی، نرجس نجار، نورالدین لخمری، لیلا مراکشی از فیلمسازانی هستند که در سال های ۲۰۰۰ به این سو در مراکش فیلم های خوبی ساخته اند.

در مورد جشنواره هایی که در مراکش برگزار می شود باید گفت سال ۱۹۸۲ اولین جشنواره ملی در شهر رباط برگزار شد. در سال ۲۰۰۱ اولین جشنواره بین المللی فیلم مراکش (FIFM) با مساعدت محمد ششم پادشاه مراکش برپا شد؛ پادشاهی که عاشق سینماست و از سال ۱۹۹۹ به شدت صنعت سینمای کشورش را حمایت می کند. جشنواره فیلم مراکش هر سال در ماه دسامبر برگزار می شود.

.

سینما می تواند در صنعت گردشگری نیز نقش مهمی ایفا کند. تصویر و گردشگری بدجور با هم عجین شده اند و این قرابت در سینما به اوج خود می رسد.
به اسامی این فیلم ها دقت کنید: هری پاتر، رمز داوینچی، نیمه شب در پاریس، توریست، باشگاه شبانه، خیلی دور خیلی نزدیک، شام آخر، اژدها وارد می شود و مینای شهر خاموش. این فیلم ها به غیر از نام بازیگران و کارگردان چه چیزی را در ذهن شما تداعی می کند؟ اگر طرفدار سینما باشید و این فیلم ها را دیده باشید، به طور قطع با مرور هر یک، به لندن، پاریس، ونیز، نیویورک، کویر مصر، نایین، قشم و بم، سفر کرده اید.

صاحبان سرمایه سال هاست که می دانند با سرمایه گذاری روی سینما و تلویزیون می توانند به ذهن مخاطبان دسترسی پیدا کرده و بر سلیقه آن ها تاثیری شگرف بگذارند.

متخصصان به این نکته واقفند که سینما می تواند در صنعت گردشگری نیز نقش مهمی ایفا کند. آن ها می دانند که تصویر و گردشگری بدجور با هم عجین شده اند و این قرابت در سینما به اوج خود می رسد. نقشی که یک فیلم خوش ساخت بر ذهن مخاطب می اندازد، اثراتش چندین برابر بیشتر از انواع دیگر تبلیغ هاست؛ به طوری که یک فریم کوتاه عاشقانه در یک فیلم، می تواند رویای سفر در ذهن مخاطبی که کیلومترها دورتر از آن لوکیشن زندگی می کند را زنده کند. به همین دلیل است که مسوولان گردشگری در بسیاری از کشورها، به این نتیجه رسیدند برای ارتقای گردشگری شان، علاوه بر ایجاد زیرساخت های رفاهی و امکانات زیربنایی، به هنر هفتم توجه بیشتری نشان دهند و امروزه کشورهای زیادی درگیر این مساله شده اند.

این از جادوهای سینماست که مثلا فکر می‌کنیم جشنواره‌ی فیلم کارلووی واری موجب شده شهر کارلووی واری در جهان شناخته شود، درحالی‌که حتا چند قرن قبل از آن‌که فیلم و صنعت سینما وجود داشته باشد، این شهر به‌دلیل شرایط جغرافیایی خود، از شهرت و اهمیت در قلب اروپا برخوردار بوده است.

شهر کارلووی‌واری، مرکز استانی به همین نام، در شمال غربی جمهوری چک، در فاصله‌ی 130 کیلومتری از پراگ و در فاصله‌ی کمی از کشور آلمان قرار دارد. کشور چک آب و هوای معتدلی دارد که البته تابستان‌های به‌نسبت گرم و زمستان‌های به‌نسبت سردی برای آن ایجاد می‌کند. در فصل بهار و تابستان مسیر زمینی دسترسی به این شهر، از هر طرف، ازجمله از سمت پراگ، بسیار سرسبز و دل‌انگیز است.  13 چشمه‌ی اصلی و حدود 300 چشمه‌ی کوچک در این شهر جنگلی قرار دارد که تعدادی از آن‌ها برای نوشیدن آزاد در نقاط مختلف شهر، قابل دسترسی هستند. برای این منظور هم لیوان‌های سرامیکی تخت، با نی‌های طراحی شده در بدنه‌ و دسته‌ی آن‌ها برای نوشیدن، در فروشگاه‌های صنایع دستی و یادگاری‌فروشی‌های کارلووی واری عرضه می‌شوند.

این شهر کوچک، از شهرهای قدیمی اروپاست که معنای نام آن نیز «حمام چارلز» (چارلز چهارم، پادشاه بوهمیا و امپراتور مقدس روم) است. او در در قرن چهاردهم میلادی آاین شهر را بنا نهاد. شهرت شهر بیشتر به‌خاطر چشمه‌های آب گرم و معماری رنگارنگ و غریب آن است که همین دلایل، آن‌را به یک مقصد توریستی محبوب در قرن ۱۸ با مهمانان بعضا بنامی چون تزار پتر کبیر، امپراتور فرانتس ژوزف من، بتهوون، واگنر، برامس، تولستوی، ولفگانگ، گوته، شیلر و مارکس تبدیل کرد. گفته می‌شود مظفرالدین شاه قاجار هم در سفر به اروپا با انگیزه‌ی درمانی از چشمه‌های آب گرم این شهر استفاده کرده است.

هنگامی که برای اولین بار تصویری خیالی از کلاغ ادین در دشتی پهناور در رویای رگنار لاثبروگ خود را نشان داد، شخصیت تاریخی مردمان اسکاندنیاوی هرگز متصویر نمیشدند که او، مردی در ردای خدایانشان خواهد بود. رگنار لاثبروگ که بیشتر با عنوان پادشاه شناخته میشود از فصل اول تا چهارم سریال وایکینگ‌ها، با بازی تراویس فیمل یکی از کاریزماتیک شخصیت‌های سریال‌های تلویزیونی و نمایشی تاریخی را از خود به نمایش گذاشت.

در حقیقت، تلاش‌های ضد اُدینی رگنار از جایی آغاز میشود که شاهد بسته شدن درهای تالاری مرسوم در فرهنگ و باورهای قلبی خود میباشد

خلاصه داستان فیلم:
در آستانه ی ورود مهمانان، مادر دستپاچه و نگران است. با وجود تلاش او برای آماده کردن شرایط، وضعیت آشفته ای حاکم است. هنوز پدر نیامده و هر لحظه ممکن است خواهرزاده ی مادر و نوعروسش سر برسند. دقایقی پس از ورود پدر (یدالله)، مهمانان سر می رسند و این تازه آغاز ماجراست. یدالله خاطرات خصوصی زندگی اش را بدون ملاحظه برای عروس و داماد بازگو می کند و اصرار او بر ماندن مهمانان، مادر را کلافه کرده، چون در خانه وسایل پذیرایی وجود ندارد. امیر ـ پسر کوچک خانواده ـ که برای جا به جا کردن ماشین پسرخاله بیرون رفته، دیر می کند و خبر می رسد که مسافر سوار کرده است! صدیقه، زن حامله ای است در همسایگی آن ها، پس از دور ریختن مواد مخدر شوهر معتادش یوسف کتک سختی از او می خورد و پسرخاله که مادر مدام او را «جناب سرهنگ» خطاب می کند، با یوسف درگیر می شود.پس از آن، یدالله برای سرگرم کردن مهمانان از خاطرات گذشته اش می گوید و با آن ها مشغول تماشای فیلم می شود. با ماندنی شدن مهمانان، اضطراب مادر برای تهیه ی شام بیش تر و بیش تر می شود. بنابراین همه ی ساکنان خانه به تکاپو می افتند. اهمیت مرغ در سفره برای مادر حیاتی است، ولی مش مریم (یکی از همسایه ها) دلش نمی آید یکی از جوجه هایش را برای تأمین شام به کشتن بدهد. پس امیر به همراه دوستش، از مغازه ی پدر او مخفیانه مرغ و ماهی برمی دارد، ولی سر بزنگاه پدر می رسد و پسرش را تنبیه می کند و امیر ناکام به خانه برمی گردد. یوسف که پدر و مادر ثروتمندی دارد، به همراه امیر به خانه ی پدری اش می رود و در میان پرسش های دائمی پدر و نفرین های پی در پی مادر که معتقد است صدیقه پسرش را معتاد کرده، از یخچال آن ها انواع مواد خوراکی مورد نیاز را بر می دارد و بازمی گردند. پس از این که همسایگان دیگر هم تا سر حد امکان مواد مورد نیاز شام ایده آل مادر را تهیه می کنند، پدر دوست امیر نیز پشیمان می شود و مرغ و ماهی ها را به در خانه ی آن ها می آورد. عاقبت شام آماده می شود و همه ی ساکنان خانه بر سر سفره می نشینند. پس از صرف شام، مهمانان که آماده ی رفتن هستند با اصرار ابلهانه ی یدالله برای ماندن پا سست می کنند و مادر که دیگر در آستانه ی جنون قرار گرفته از حال می رود. او را به بیمارستان می برند و استراحت مطلق برایش تجویز می شود. پس از بازگشت، عروس و داماد را برای خواب در اباقی جداگانه جای می دهند. همسایه ها هم به خانه هایشان می روند و چراغ ها یک به یک خاموش می شودند.

کارگردان:  داریوش مهرجویی

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به موضوع فیلم «قهرمانان کوچک»، گفت: سینمای کودک موضوع نویی را تجربه می‌کند.
نظر وزیر ارشاد درباره فیلم «قهرمانان کوچک»
به گزارش سینماخبر :  سید عباس صالحی با انتشار مطلبی در صفحه رسمی توئیتر خود درباره فیلم «قهرمانان کوچک» نوشته است: دخترم با مادرش به دیدن فیلم قهرمانان کوچ رفته بود، سینمای کودک موضوع نویی را تجربه می‌کند: خرید کالای ایرانی. فیلم را پسندیده بود.»

 موضوع فیلم «قهرمانان کوچک» به کارگردانی حسین قناعت و تهیه‌کنندگی بیتا منصوری درباره چهار کودک و نوجوان هفت تا یازده ساله تکواندوکار  است که پدرانشان، کارگران یک کارخانه تولید لوازم التحریر در شُرُفِ تعطیلی هستند. این کودکان برای جلوگیری از بی‌کاری پدرانشان و گیر انداختن قاچاقچیان این کالا که در واقع عاملینِ اصلی این تعطیلی هستند، آنها را تعقیب می‌کنند و ...»
 

ترامپ: با توئیتر، کاخ‌سفید را به‌دست آوردم؛با توئیت کردن، می‌توانم پوشش ناعادلانه رسانه‌ای را دور بزنم.

یرمور دل تورو، از آن دسته کارگردانان سینما میباشد که بیشتر به جهت ساخت آثار ماندگار درام یا اکشن در سینما معرفی و شناخته نشده است. دل تورو بیشتر در دسته فیلم‌های فانتزی و علمی-تخیلی مشهور است و میتوان او را از بهترین کارگردانان این ژانرها به حساب آورد. اما دل تورو، اگرچه به ساخت آثاری همانند، «پسر جهنی قسمت اول و دوم»، در بین طرفداران کتاب‌های کامیک شناخته شد و سپس با ساخت فیلمی همچون؛ در حاشیه اقیانوس آرام به عنوان کارگردانی که توانایی ساخت آثار بلاک باستر دارد نیز خود را اثبات نمود ولی داستان شهرت و موفقیت دل تورو، با فیلمی بینظیر از دسته آثار فانتزی تاریک (گوتیک) رقم خورد.

تام کروز ، ستاره هالیوود در فیلم مومیایی از نام خلیج فارس استفاده کرد.
 دانلود
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران،‌ استفاده دونالد ترامپ از نام جعلی برای خلیج فارس با واکنش‌های گسترده‌ ایرانیان در داخل و خارج کشور همراه شد.
در سکانسی از فیلم هالیوودی مومیایی از نام خلیج فارس استفاده می‌شود که بیانگر اینست که اگر رئیس جمهوری آمریکا فیلم‌های ساخت کشورش را نگاه می‌کرد متوجه می‌شد که در فیلم‌های هالیوودی هم از نام خلیج فارس استفاده می‌کنند.
فیلم مومیایی به کارگردانی الکس کورتزمن و با بازی تام کروز و راسل کرو از جمله فیلم‌هایی است که در آن از نام خلیج فارس استفاده شده است.
در سکانسی از این فیلم که محصول سال 2017 است تام کروز از واژه persian gulf استفاده می‌کند.

«بهرام بیضایی» از جمله سینماگران مشهور ایرانی است که به اساطیر توجه ویژه داشته و با به‌کارگیری اساطیر و آئین نه تنها بر زیبایی اثرش می‌افزاید بلکه بر آن است تا با مفهوم و معنای نهفته آنها، ناخودآگاه ذهن انسان امروز را بیدار کند.

«مریم افشار» در کتاب «تحلیلی بر بازتاب اسطوره در سینمای بهرام بیضایی» تلاش کرده ضمن اشاره به اساطیر و آیین‌های به‌کاررفته در پنج فیلم غریبه و مه، چریکه تارا، مرگ یزدگرد، شاید وقتی دیگر و مسافران، چگونگی بازتاب ساختاری آنها را بر اساس نظریات ساختارگرایان بزرگی چون «لوی استروس»، «رولان بارت»، «کلود برمون» بررسی کند.

تحلیلی بر بازتاب اسطوره در سینمای بهرام بیضایی

کتاب در ۴ فصل  توسط مریم افشار نوشته شده است. فصل اول به تعریفِ اصطلاحات اسطوره، آیین و نمایش براساس دیدگاه‌های مختلف می‌پردازد. در فصل دوم ضمن تحلیل علمی و ساختاری سینمای بیضایی بر اساس الگوی «کلود برمون»، اسطوره‌ای شدن زمان در سینمای بیضایی براساس الگوی منتقدان ساختارگرا بررسی می‌شود.

چند درصد از فروش یک فیلم ایرانی، به جیب تهیه کننده‌اش می‌رود؟
سال هاست که می گویند اقتصاد ایران بیمار است. اقتصادی که به خصوص در یک دهه اخیر شرایطش بحرانی تر از ادوار گذشته شده است. یکی از نشانه های بیماری اقتصاد کاهش «تولید» و افزایش «واسطه گری» است.

 پاسخ به یک سوال همیشگی علاقه‌مندان سینما: چند درصد از فروش یک فیلم ایرانی، به جیب تهیه کننده‌اش می‌رود؟
اینکه کار تولیدی به دلایل مختلف و متنوع صرفه اقتصادی اش را از دست می دهد و مثلاً کسی که کارخانه دارد و به امر تولید می پردازد به این نتیجه می رسد که اگر کارخانه اش را تعطیل و سرمایه اش را در امر تجارت و فرضاً صادرات و واردات به گردش در آورد، به سود مالی به مراتب بیشتر و بی دردسرتری می رسد. جالب اینکه این اتفاق به نوعی در سینمای ایران نیز قابل مشاهده است. به طوری که در حال حاضر سهم تولید کننده و در واقع تهیه کننده از فروش یک فیلم سینمایی تا مرز 37 درصد و در مواردی به 35 درصد کاهش پیدا کرده است. سهمی که تا همین چند سال پیش 45 درصد بود.