اسطوره سازان تمدن ایرانی

دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران، به دلیل گسترش سویه اُمیکرون و به منظور حفظ سلامتی شرکت کنندگان به خرداد سال ۱۴۰۱ تغییر زمان داد.
به ‌گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، دبیر جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران با بیان این مطلب گفت: امیدوار بودیم با کمرنگ شدن کرونا از ۱۵ تا ۱۹ اسفند ۱۴۰۰ دوازدهمین دوره را مانند سال‌های گذشته و با رعایت تمامی استانداردهای بین‌المللی برگزار کنیم که متاسفانه با گسترش دوباره آن، این اتفاق میسر نشد.

خلاصه داستان

فیلم “موقعیت مهدی” روایتگر زندگی فرمانده لشگر عاشورا از ترک مدیریت شهرداری تا شهادت در قامت فرمانده لشگر عاشورا در عملیات بدر در زمستان ۱۳۶۳ است. مهدی باکری، شهردار ارومیه بعد از شماتت‌های یک پیرزن سیل‌زده، خدمت را نه در شهرداری که در بازگشت به سپاه و عزیمت به جبهه می‌بیند.

مهدی پیش از اعزام، به خواستگاری صفیه رفته و مراسم ساده‌ ازدواج‌شان را هم برگزار می‌کند. گفتنی است این فیلم ابتدا بنا بود یک مینی سریال پنج قسمتی به نام “عاشورا” باشد، فیلمی درباره‌ی لشکر عاشورا و با روایتی از زندگی شهید مهدی باکری، که با توجه به کیفیت تولید، سازندگانش این اثر را بر آن داشت تا نسخه‌ی سینمایی از آن را نیز برای نمایش در جشنواره تهیه کنند.

تهیه‌کننده «بتمن» به کریستوفر نولان هشدار داد و گفت او و «شوالیه تاریکی» را شکست می‌دهند.
به گزارش مهر به نقل از امپایر، دیلن کلارک تهیه‌کننده «بتمن» در مصاحبه‌ای با نشریه سینمایی امپایر گفت: مستقیم به کریس نولان گفته‌ام که ببین، ما سعی می‌کنیم بهترین بتمنی که تاکنون ساخته شده را خلق کنیم و سعی می‌کنیم شما را شکست دهیم.
وی افزود: مت ریوز کارگردان این فیلم علاقه‌مند بوده تا این شخصیت را تا اعماق عاطفی قلبش بررسی کند و تصویری متفاوت از آن ارایه دهد.
منتقدان «بتمن» ریوز را درست مانند «شوالیه تاریکی» در میان بهترین‌های ژانر ابرقهرمانی قرار داده‌اند و پیتر دبروژ در این باره نوشته است حتی کریستوفر نولان که سعی کرد سطوح بی‌سابقه‌ای از رئالیسم و جاذبه‌های یک حماسه را به بتمن بدهد، نتوانست در ادامه «بتمن» در سال ۲۰۱۲ از آن فراتر برود. اکنون کاری که مت ریوز می‌توانست بکند این بود که فیلمی تیره‌تر از «شوالیه تاریکی» بسازد، مرگ‌بارتر از «زمانی برای مردن نیست» و طولانی‌تر از «تلماسه» و با خلق یک بتمن جدی‌تر، به تنهایی شخصیت مستقل خودش را روی پرده ببرد.

معرفی همه فیلم های ایرانی که در خارج از کشور ساخته شده اند. از فیلم های قدیمی تری مانند «آدم برفی» و «از کرخه تا راین» تا فیلم هایی که در سال های اخیر ساخته شده اند مانند «تگزاس» و «گذشته».

ساخت فیلم‌های ایرانی در خارج از کشور از سالیان دور مرسوم بوده است. از اولین فیلم‌های داستانی سینمای ایران مانند «دختر لر» عبدالحسین سپنتا که بخشی از آن در هند تصویربرداری شد، بگیرید تا فیلم‌هایی که در سال‌های بعد از انقلاب ساخته شده‌اند. البته اگر این فیلم‌ها را بررسی کنیم خواهیم دید که آثاری که در دهه شصت یا هفتاد در خارج از کشور ساخته شده‌اند، مبنایی مضمونی و داستانی دارند. یعنی فیلم‌برداری در خارج از کشور، مستلزم روایت بخشی از داستان در سرزمین دیگری بوده است. البته در این فیلم‌ها عموماً داستان در ایران و خارج از ایران به شکل هم‌زمان می‌گذرند.

اما در دهه هشتاد و خصوصاً نود رویکرد فیلمسازان و تهیه‌کنندگان به ساخت فیلم‌هایی در خارج از کشور تغییر کرد. در پی موفقیت فیلم‌هایی مانند «سلام بمبئی» و «من سالوادور نیستم» در گیشه، بسیاری از سازندگان تصمیم گرفتند برای موفقیت فیلم‌هایشان در گیشه، داستان‌های خود را در خارج از ایران پیش بگیرند و از امکانات فیلم‌برداری در خارج از ایران استفاده کنند. از جمله مهم‌ترین امکانی که فیلم‌برداری در خارج از کشور به فیلم‌ها می‌بخشید، استفاده از بازیگران بی‌حجاب و نمایش لوکیشن‌های توریستی و تماشایی خارج از ایران بود که خودبه‌خود تماشاگران را کنجکاو و مشتاق تماشای این فیلم‌ها می‌کرد.

دو فیلم «قهرمان» و «ماشین منو بران» به عنوان دو نماینده اصلی سینمای آسیا در فصل جوایز سینمایی و جوایز اسکار رقابت نزدیکی را پیگیری می‌کنند.
به گزارش ایسنا، رقابت سینمایی ایران و ژاپن در سال جاری میلادی از هفتاد و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن آغاز شد، جایی که فیلم‌ «قهرمان» ساخته اصغر فرهادی و «ماشین منو بران» به کارگردانی «ریوسوکی هاماگوچی» هر دو در بخش رقابتی اصلی نامزد کسب نخل طلا بودند و در نهایت فرهادی موفق به کسب جایزه بزرگ هیات داوران (دومین جایزه مهم پس از نخل طلا) شد و ساخته «هاماگوچی» نیز 3 جایزه بهترین فیلمنامه، فیپرشی و جایزه کلیسای جهانی را به خود اختصاص داد.
در چهاردهمین دوره جوایز سینمایی آسیاپاسیفیک نیز ایران و ژاپن با نامزدی در 7 شاخه پیشتاز بودند و دو فیلم «قهرمان» و «ماشین منو بران» هر کدام در 4 شاخه بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه و همچنین بهترین بازیگر مرد شانس دریافت جایزه داشتند و در نهایت جایزه بهترین فیلم و فیلمنامه به ژاپن رسید و اصغر فرهادی هم جایزه بهترین کارگردانی را به خود اختصاص داد.
در ادامه «قهرمان» و «ماشین منو بران» به ترتیب به عنوان نماینده رسمی سینمای ایران و ژاپن در نود و چهارمین دوره جوایز سینمایی اسکار انتخاب شدند. کمپانی آمازون پخش فیلم «قهرمان» را در آمریکا بر عهده گرفت و کمپانی رقیب یعنی نتفلیکس هم حق پخش فیلم ژاپنی را در آمریکا در اختیار گرفت.

فیلم‌های ابرقهرمانی از نظر اقتصادی بسیار بااهمیت هستند. در حقیقت، این فیلم‌ها در جدول فروش فیلم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. در نتیجه، ما هر ساله شاهد تعداد زیادی از این نوع فیلم‌ها هستیم که دارای کیفیت یکسانی هستند و شخصیت‌های جدید و گمنام زیادی، به نقش‌آفرینی دوباره در سری جدید این نوع فیلم‌ها می‌پردازند.

هم شرکت مارول و هم شرکت دی‌سی، بر سینماها و فرهنگ عموم مردم سلطه‌ی کامل دارند و بر آنها تاثیر می‌گذارند. اما با وجود شخصیت‌های بسیار زیاد در این فیلم‌ها، برخی از آنها بدون شک به محبوبیت زیادی دست پیدا می‌کنند، در حالیکه دیگر شخصیت‌ها به طور کلی فراموش می‌شوند.

این امر زمانی اتفاق می‌افتد که تماشاگران انتظارات زیادی داشته و از محتوای فیلم آگاه باشند. با این اوصاف، ما به بررسی پنج سری از بهترین فیلم‌های ابرقهرمانی و پنج سری از بدترین نوع این فیلم‌ها می‌پردازیم.

بنظر شما بهترین و بدترین دنباله‌ها از فیلم‌های ابرقهرمانی، کدام فیلم‌ها هستند؟

10- بهترین: ثور: رگناروک (Thor: Ragnarok)

بنا به گفته­ های وزیر فرهنگ و گردشگری ترکیه، این کشور جایگاه دومین تولیدکننده بزرگ سریال را پس از آمریکا به خود اختصاص داده و سریال­ ترکی مخاطبان زیادی در روسیه، چین، کره و آمریکای لاتین دارد. سریال­های محبوب ترکیه به بیش از 200 کشور جهان صادر می­شوند و به رونق صنعت تلویزیون داخلی این کشور کمک بزرگی می­کنند.

موفقیت سریال ترکی خارج از مرزهای این کشور پنج سال پیش با سریال «Binbir Gece» (هزار و یک شب) آغاز شد که از خاورمیانه تا بالکان و از اروپای شرقی تا آمریکای لاتین طرفداران زیادی پیدا کرد. مجموعه موفق دیگر «Muhteşem Yüzyıl» (قرن باشکوه) با بازی Halit Ergenç بود که داستان زندگی سلطان سلیمان، فرمانروای عثمانی در قرن شانزدهم را روایت می­کرد.

نقش صادرات سریال در اقتصاد ترکیه

طی سال‌های اخیر کیفیت و میزان محبوبیت سریال‌های تلویزیونی افزایش چشم‌گیری پیدا کرده است. در این مطلب نگاهی به بهترین سریال‌های قرن ۲۱ام از نظر ۲۰۶ منتقد و کارشناس تلویزیون از سراسر جهان انداخته‌ایم.

در سال‌های گذشته بخش فرهنگ بی‌بی‌سی با نظرسنجی از منتقدان و فعالان سینما فهرست‌هایی از بهترین فیلم‌های جهان در سبک‌ها و دسته‌بندی‌های مختلف منتشر کرده است. چنین لیست‌هایی می‌توانند برای سینمادوستان تازه‌کار بسیار مفید و جذاب باشند؛ زیرا تعداد زیادی فیلم تراز اول پیش روی آن‌ها قرار می‌گیرد و این افراد برای پیدا کردن فیلم‌سازان و سبک‌های مورد علاقه‌شان مسیر کوتاه‌تری در پیش خواهند داشت. اما اوضاع برای سریال‌بین‌ها چطور است؟

• ۱۰۰ فیلم برتر دهه‌‌ی گذشته به انتخاب ایندی‌وایر؛ ۳ فیلم ایرانی در فهرست است

دنیاگیری کروناویروس با وجود تمام مشکلات و بدی‌هایش باعث شد بسیاری از فیلم‌بین‌های حرفه‌ای به دنبال قرنطینه‌های خانگی و تعطیلی سینماها به تماشای سریال‌ها بنشینند. همچنین طی یک دهه‌ی گذشته قواعد حوزه‌ی سینما و تلویزیون تغییر کرده و با ظهور و قدرت گرفتن سرویس‌های آنلاینی همچون نتفلیکس و اچ‌بی‌او مکس هرساله شاهد پخش مجموعه‌های جذاب و خوبی هستیم. به همین دلایل بی‌بی‌سی در جدیدترین نظرسنجی خود به سراغ بهترین سریال‌های قرن ۲۱ام رفته است.

در این نظرسنجی از ۲۰۶ منتقد از سراسر جهان خواسته شده تا بهترین مجموعه‌های تلویزیونی بیست‌ویک سال اخیر را مشخص کنند. در این نظرسنجی سریال «وایر» یا «شنود» رتبه‌ی نخست را به خود اختصاص داده و رتبه‌های دوم تا پنجم نیز به ترتیب به «مد من»، «برکینگ بد»، «فلیبگ» و «بازی تاج و تخت رسیده است.

۱. شنود (The Wire)

«الکمین» نخستین فیلم سینمایی جنگی امارات که بر اساس رویدادهایی از جنگ یمن و تجاوز ائتلاف عربی ساخته شده، به زودی در این امیرنشین اکران می‌شود.

هالیوود به سرعت قصد دارد فیلم خروج آمریکا از افغانستان را بسازد اما به جای پرداختن به وضعیت افغانستان می‌خواهد فقط تلاش‌های سربازان خودش را به تصویر بکشد.
به گزارش مهر به نقل از ورایتی، استودیوی یونیورسال پیکچرز حقوق رسمی ساخت فیلمی درباره خروج آمریکا از افغانستان را بر پایه ایده‌ای از جورج نولفی خریده و تام هاردی و چنینگ تیتوم برای نقش‌آفرینی در آن قرارداد امضا کرده‌اند.
این فیلم بر پایه برخی از وقایع چند ماه اخیر ساخته خواهد شد و داستان سه عضو سابق تیم نیروهای ویژه آمریکایی در افغانستان را در دوران سقوط سریع کشور به تصویر می‌کشد. آنها قصد دارند تعدادی از متحدان و خانواده‌های جامانده را از کشور بیرون ببرند.

عربستان سعودی سرانجام امسال نخستین دوره جشنواره فیلم «دریای سرخ» را با حضور فیلم‌ها و چهره‌های شناخته‌شده بین‌المللی کلید می‌زند.
به گزارش ایسنا، فیلم عاشقانه «سیرانو» ساخته «جو رایت» کارگردان انگلیسی به عنوان فیلم افتتاحیه نخستین جشنواره فیلم «دریای سرخ» عربستان انتخاب شده؛ رویدادی که به عنوان یکی از پروژه‌های اصلی سعودی‌ها برای تنوع بخشیدن به اقتصاد نفت‌محور و تبدیل این کشور به یک قطب فیلمسازی در خاورمیانه مطرح است.

آثار غیر عادی "لارس فون تریر روسی" ایوان تووردوفسکی، افشاگری های فیلمبردار یانگ گی ، فیلم های حیات بخش و روح انگیز کانتمیر بالاگو - سینمای روسیه دور جدیدی از پیشرفت را تجربه می کند ، که با شجاعت ، صراحت مشخص می شود و تمایل به تماس گرفتن با هر بیننده ای.

کانتمیر بالاگو (28 ساله)

تل ماسه یک آینده نگاری مرکب از سیاست، مذهب و اساطیر است که طرح‌واره‌ای از تمدن‌سازی بر اساس ظهور منجی را نشان می‌دهد. اما این منجی همان منجی ادیان الهی است یا بیشتر از آن بهره‌مند شده و شکل خاص دیگری از منجی را نشان می‌دهد؟
تل ماسه را باید سناریویی خواند که پیام نهایی‌اش تازه نیست و مانند آن فراوان است اما امتیاز آن در سبک و پرداخت متناسب با محتوا و البته شکل روایت جدیدش در ناجی بودن غرب در خاورمیانه و استثمار غیرمستقیم فرهنگی است.

سینمای روسیه یکی از پربازده ترین و بین المللی ترین سینماهای جهان است که از زمان امپراتوری روسیه آغاز شد و در دوران شوروی سابق ادامه یافت. پیشگامان سینمای روسیه هنر هفتم را بررسی نموه و در این زمینه موفق بودند، مانند کولشوف که در زمینه اجرا و کارگردانی موفق بود.

سپس شوروی در فیلمسازی سرمایه گذاری کلان کرد زیرا سینما را راحت ترین راه برای تاثیرگذاری بر مردم می دانست. بنابراین بسیاری از فیلمسازان بااستعداد این شانس را به دست آوردند که خود را نشان داده و برخی از برترین فیلم های تاریخ را بسازند

منتقدان سینمایی و تحلیلگران اقتصادی سینما در روسیه می‌گویند صنعت سینمای این کشور اروپایی این روزها سخت در پی احیای خود هستند. تلاش تازه هنرمندان صنعت سینمای روسیه برای رشد دوباره، مورد توجه رسانه‌های گروهی قرار گرفته است.

فیلم‌های روسی درست مثل سایر هنر‌های این کشور، مضامینی، اسرارآمیز، عرفانی، روان‌شناختی و کنایه‌آمیز را همراه با موضوعاتی تاریک و غم‌انگیز، درست همانند نوشته‌های داستایوسکی، در خود نهفته‌اند. مانند نویسندگان بزرگ روسی که زبان و الهامات خود را وام‌دار پوشکین هستند، اثرات زبان سینمایی که توسط آندری تارکوفسکی به دنیا معرفی شد، غیرقابل کتمان است.

در دوران اتحاد جماهیر شوروی، صنعت شلوغ و پرهیاهوی فیلم‌سازی، تحت نظارت دولت و از طریق استودیوی فیلم‌سازی معتبر و متمرکزی به نام Mosfilm اداره می‌شد. تا سال ۱۹۹۷، تنها ۱۴ فیلم در فدراسیون روسیه، انتشار پیدا کرد. در این میان، عوارض ناشی از فسادهای دولتی، روی صنعت فیلم‌سازی سایه افکنده بود. با آغاز قرن ۲۱، فیلم‌های روسی، جانی تازه پیدا کردند. در این دوره، فیلم‌سازان جوانی مثل آندری زویاگینتسف و الکساندر سوکوروف، تحسین‌های بین‌المللی را از آن خود کردند.

امروزه، سینمای روسیه، بسیاری از اِلمان‌های فیلم‌سازی میراث گرفته‌شده از شوروی سابق را با سبک و شیوه مدرن ترکیب کرده، و به این ترتیب، جایگاه مستحکم و قدرتمندی را در دنیای سینما به خود اختصاص داده است. فهرستی از فیلم‌های سینمادوستان عشق روسیه را که در ایران هم کم نیستند و در این سال‌ها سروصدا کرده بودند، در این شماره آماده کرده‌ایم تا دین خودمان را به این سینمای مجنون ادا کرده باشیم.

جزیره (پاول لانگین/ ۲۰۰۶)

باورم نمی‌شد! حتّی مسیح را هم؟! ولی باید حرف او را می‌پذیرفتم. او، فیلم «آخرین وسوسه مسیح»1 را بی‌طرفانه معرفی می‌کرد. در فیلم «مصائب مسیح» 2 دیده بودم که کارگردان منطبق بر انجیل، قصه فیلم را با داستان‌پردازی مفصّلی پیش برده بود ولی مگر می‌توان مسیح را هم تابع وسوسه‌های شیطانی معرّفی کرد؟

بعد از نقد «مصائب مسیح»، آن جوان با چه آب و تابی از آرشیو مفصّل و تخصّصی فیلم‌های هالیوودی‌اش صحبت می‌کرد. همچنین از تخصصش در فهم و نقد فیلم‌های هنری و اصیل می‌گفت که انگار من گناهکارم که بدون نقد و بررسی «آخرین وسوسه مسیح» به نقد «مصائب مسیح» پرداخته‌ام. یادم می‌آید همان جا با احتیاط به اوگفتم: «حتماً فیلم را خواهم دید ولی فکر نمی‌کنم فیلمی با چنین نامی، چندان بی‌طرف هم باشد و اساساً آیا می‌توانیم هنر بی‌طرف داشته باشیم یا نه؟ باید دقّت کرد. اصلاً مگر می‌شود انسان به نحوی فکر کند که هم غیررحمانی و هم غیر شیطانی باشد؟ فکری بی‌طرف! نمی‌دانم، باید هر دو بیشتر تأمل کنیم. » 3