اسطوره سازان تمدن ایرانی

شخصیت Batman دهه‌ها است که روی پرده سینما حضور دارد، به همین دلیل در این مقاله قصد داریم تا آثار سینمایی آن را رتبه بندی نماییم.

در سال 2022 شاهد بازگشت شوالیه گاتهام به پرده سینما توسط مت ریوز (Matt Reeves) هستیم. شخصیتی که به یکی از نمادهای ژانر ابرقهرمانی تبدیل شده و طرفداران بی‌شماری کسب کرده است.

با این حال باید بدانید که همیشه این گونه نبوده است. این تیم برتون (Tim Burton) بود که ثابت نمود شوالیه تاریکی می‌تواند در عصر طلایی سینما حاضر شود و پس از آن کمپانی برادران وارنر در حال ادامه این راه بوده است.

با هر فیلمی که از بتمن ساخته می‌شود، بیشتر به این موضوع پی می‌بریم که او می‌تواند جالب‌ترین شخصیت DC باشد. بتمن چنان از محبوبیت گسترده‌ای برخوردار است که حتی ضعیف‌ترین اقتباس‌های ساخته شده‌اش نیز با استقبال خوبی از سمت مردم روبرو می‌شود.

آدام وست (Adam West)، مایکل کیتون (Michael Keaton)، وال کیلمر (Val Kilmer)، جورج کلونی (George Clooney)، کریستین بیل (Christian Bale)، بن افلک (Ben Affleck) و در آخر رابرت پتینسون (Robert Pattinson) بازیگرانی بوده‌اند که در قامت بروس وین ظاهر شده و هر کدام به نوبه خود بتمن را به تصویر کشیده‌اند.

با این حال بهترین بتمن سینما کدام است؟ سوالی که در این مقاله به آن پاسخ خواهیم داد و از بدترین تا بهترین اقتباس‌های شوالیه تاریکی را معرفی خواهیم نمود.

Batman & Robin

کمتر کسی می‌تواند نکته مثبتی درباره Batman & Robin ذکر کند، زیرا حتی خود جورج کلونی نیز در یک جمله معروف پس از اکران فیلم، اعلام کرد که این فرنچایز کشته شده است.

بتمن او تمامی جنبه‌های جدی‌گرایانه این شخصیت را نادیده گرفت و به دوران ابتدایی بتمن بازگشت، اما حتی با این وجود نیز لحن فیلم بیش از حد کارتونی شده بود. بازی بد بازیگران فیلم به همراه لباس زشت بتمن باعث شد تا Batman & Robin به عنوان فاجعه بارترین اقتباس سینمایی بتمن لقب گرفته و تا مدت‌ها باعث غیبت این شخصیت در سینما بشود.

Batman V. Superman: Dawn of Justice

نخستین رویارویی شوالیه تاریکی و پسر کریپتون در سینما نمی‌توانست شکست بخورد، مگر نه؟

با این حال انتظارات از Batman V. Superman: Dawn of Justice که توسط زک اسنایدر (Zack Snyder) ساخته شده بود، به حدی بالا رفت که حجم داستانی گسترده آن به ضررش تمام شود. مسئله‌ای که DC و وارنر قصد داشتند توسط آن به دنیای سینمایی مارول پاسخ دهند و به همین خاطر فیلم را کشتند.

با وجود این که فیلم فاجعه بار نبود، اما دلیل رویایی بتمن بن افلک با سوپرمن مملو از تناقصات عجیبی بود که با دیالوگ “مارتا” به اوج خود رسید. شاید قوی‌ترین عنصر Batman V. Superman معرفی گل گدوت (Gal Gadot) به عنوان Wonder Woman جدید سینما بود.

Batman (1966)

این فیلم که ادامه‌ای بر مجموعه‌ای از بتمن در سال 1960 بود، آدام وست و برت وارد (Burt Ward) را در نقش بتمن و رابین قرار داده و محصولی سرگرم کننده را شکل داده بود.

شاید بتمنی که در سال ۱۹۶۶ ساخته شد، یکی از بهترین اقتباس‌های این شخصیت نباشد، اما با وجود این که بیش از ۵۰ سال از آن می‌گذرد هم‌چنان هم از آن یاد شده و یک نوستالژی برای طرفداران فیلم‌های ابرقهرمانی حساب می‌شود که همیشه در یادها باقی خواهد ماند.

Batman Forever

جوئل شوماخر (Joel Schumacher) که پس از تیم برتون وظیفه ساخت فیلمی از بتمن را بر عهده گرفته بود، به خاطر این که از فضای گوتیک و تاریک تیم برتون فاصله گرفت، با انتقادات بسیاری روبرو شد.

در این فیلم شاهد شخصیت‌های شرور بسیار کلیشه‌ای هستیم که جذابیتی ندارند، با این حال روایت داستان رابین به درستی انجام می‌پذیرد. وال کیلمر در نقش بتمن، لایه‌های جدید و دست کم گرفته شده‌ای را به این شخصیت اضافه می‌کند که البته ارتباط عاطفی او با نیکول کیدمن (Nicole Kidman) ضعیف جلوه می‌نماید.

او به عنوان یک مربی برای رابین به خوبی ایفای نقش می‌کند و در کنار موسیقی زیبایی که برای این اثر ساخته شده بود، ترکیب جالبی را به مخاطبان ارائه می‌دهد. با وجود این که داستان رابین از جذابیت خاصی برخوردار است، اما بیشتر از آن‌چه که می‌بایست، مسن به نظر می‌رسد.

The Dark Knight Rises

آخرین بتمن کریستوفر نولان (Christopher Nolan) که آن‌چنان بازخورد مثبتی از منتقدین دریافت نکرد، اما هم‌چنان یکی از آثار برتر شوالیه تاریکی در سینما محسوب می‌شود.

این فیلم که از کمیک No Man’s Land الهام گرفته بود، یک رویارویی واقع گرایانه از بتمن در مقابل بین با نقش آفرینی تام هاردی (Tom Hardy) را رقم زد. نقش‌های مکمل فیلم، با وجود این که انتقادهایی به آن‌ها وارد شده بود، اما در کنار بازی استثنایی کریستین بیل اثر باشکوهی را پدید آوردند.

متاسفانه در این فیلم شاهد پیچ و تاب‌های ناخوشایندی حول تالیا الغول هستیم که از جذابیت کافی برخوردار نیست، با این حال The Dark Knight Rises از جلوه‌های ویژه چشم نوازی بهره می‌برد که داستان بروس وین را در قامت بتمن به خوبی به پایان می‎‌رساند.

Batman: Mask Of The Phantasm

شاید بتوان Mask of the Phantasm را نادیده گرفته شده‌ترین اثر بتمن دانست که به اندازه آثار تیم برتون یا کریستوفر نولان مورد ستایش قرار نگرفته است، زیرا بیشتر به یک عنوان یک اثر انیمیشنی شناخته می‌شود.

با این حال این اثر که از فضای ترسناک گوتیک، اکشن کارتونی کلاسیک و داستان عاشقانه بهره می‌برد، یکی از جذاب‌ترین عناوین ساخته شده براساس بتمن را به مخاطبان تحویل می‌دهد.

کوین کانروی (Kevin Conroy) به زیبایی بتمن را به مخاطب معرفی می‌کند و از همتایان خود هیچ کم و کاستی ندارد. اثری زیبا که انگار دقیقاً از لا به لای صفحات کتاب‌های کمیک جان گرفته است.

Batman (1989)

نخستین ساخته تیم برتون باعث شد تا بتمن به جایگاه فعلی خود در سینما برسد و اثری نام بگیرد که در آینده این شخصیت تاثیر بسزایی داشته باشد.

هنرنمایی تماشایی مایکل کیتون در نقش بتمن و جک نیکلسون (Jack Nicholson) در نقش جوکر باعث می‌شود تا نه تنها طرفداران آثار کمیک را به خود جذب نماید، بلکه تیم برتون با بازسازی داستان جوکر، افراد تازه‌ای را با این ژانر و بتمن آشنا کند.

مانند دیگر آثار تیم برتون، در فیلم بتمن شاهد دنیای تاریک و گوتیکی هستیم که از پیر تا جوان، هر مخاطبی را جذب دنیای خاص شوالیه تاریکی می‌کند.

Batman Begins

جورج کلونی تصور کرد که در کشتن فرنچایز بتمن نقش داشته است، اما این پایان راه شوالیه تاریکی نبود.

اقتباس آزاد و واقع گرایانه کریستوفر نولان از بتمن به همراه تیم بازیگری خارق العاده آن باعث شد تا شاهد بازگشت شکوهمندانه بروس وین به پرده سینما باشیم. فیلم Batman Begins داستان تبدیل شدن بروس وین به بتمن را با شخصیت‌های شروری همچون مترسک و راس الغول، در غالب دنیایی واقع گرایانه به تصویر کشید.

با وجود این که این فیلم هم در روایت یک داستان عاشقانه از بروس وین شکست می‌خورد، اما جسارتی که نولان در روایت جدید بتمن به خرج می‌دهد و کلیشه‌های این شخصیت را کنار می‌زند، باعث می‌شود تا پس از مدت‌ها شاهد موفقیت بتمن در نزد منتقدین و مخاطبین باشیم.

The Batman

شاید ساخته جدید مت ریوز بهترین اقتباس سینمایی بتمن نباشد، اما نمی‌توان روایت فلسفی و متفاوت آن را نادیده گرفت.

اثری که پیچیده‌تر از The Dark Knight است، اما به اندازه Batman Returns غم انگیز و سیاه نیست. ساخته جدید مت ریوز، بهتر از هر بتمن دیگری موفق می‌شود تا لایه‌های بروس وین جوان را بررسی کند و تیم بازیگران این اثر که رابرت پتینسون در راس آن قرار دارد، نقش آفرینی‌های جذابی را به مخاطب ارائه می‌کنند.

از معدود نکات منفی The Batman می‌توان زمان طولانی و به حاشیه رفتن پل دینو (Paul Dano) و کالین فارل (Colin Farrell) را نام برد که شایستگی حضور پر رنگ‌تری را داشتند.

Batman Returns

تیم برتون و ماکیل کیتون که تازه همکاری خود را آغاز کرده بودند، با اعتماد به نفس بیشتری برای دنباله بتمن بازگشتند که در نهایت نیز اثر شایسته‌ای را تحویل دادند.

فضای گوتیک گاتهام به لطف کریسمس، دیدنی‌تر از قبل شده بود و دنی دویتو (Danny DeVito) و میشل فایفر (Michelle Pfeiffer) با هنرنمایی زیبای خود، موفق شدند تا جایگزین شایسته‌ای برای نیکلسون باشند.

فیلم Batman Returns موفق می‌شود تا لایه‌های جدیدی را به بتمن مایکل کیتون اضافه کند و یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده از این شخصیت را شکل دهد.

The Dark Knight

در نهایت فیلم The Dark Knight نولان که می‌تواند لقب بهترین اقتباس از شخصیت بتمن را دریافت کند.

فیلمی که سرشار از لایه‌های سیاسی، فلسفی و اخلاقی بوده و هیث لجر (Heath Ledger) فقید، موفق می‌شود یکی از برترین شخصیت‌های شرور تاریخ سینما را به تصویر بکشد. هنرنمایی لجر در کنار بازی کریستین بیل و موسیقی هانس زیمر (Hans Zimmer) و جیمز نیوتن هاوارد (James Newton Howard) اثری را پدید آورد که هر مخاطبی را به وجد می‌آورد.

فیلم The Dark Knight موفق شد تا در زمان خود باکس آفیس را به آتش کشیده و تمامی آثار ژانر ابرقهرمانی بعد از خود را تحت الشعاع قرار دهد.

منبع: اسکرین‌رنت