شاید سینما و تلویزیون آمریکا برای خیلی افراد نماد سرمایه‌داری و تبعیض باشد ، اما آن‌چیزی که اهمیت دارد این است که بهره برداری کسب و کارها از این صنعت در آمریکا و کشورهای توسعه یافته تا چه‌اندازه و چگونه است.
طبیعی است که سینما، تئاتر و سریال‌های تلویزیونی در ایران به نوعی وابسته به نیازهای روز جامعه‌ی ایرانی باشد. به نوعی پاسخگوی نیازهای کشور باشد. یعنی آن‌چیزی باشد که آحاد افراد جامعه به‌صورت مستمر درگیر آن هستند. اما واقعیت این است که عشق‌های سه گانه شوهر به همسر و همسر به شوهر دیگر، واقعیت امروز ایده‌های سریال‌های امروز ایرانی شده.
آن‌چیزی که بسیار نادر و شاید اساسا نایاب باشد، توسعه کسب و کار و بالطبع اقتصاد و شکوفایی کشور است که در بین فیلم‌نامه‌های سریال‌ها و فیلم های ایرانی وجود ندارد.
در بررسی مختصر و اولیه در سریال‌ها و فیلم‌های آمریکایی با ژانر خانوادگی و سیاسی، نمود فرهنگ‌سازی برای کسب و کار و توسعه به شدت به چشم می‌خورد. البته نه مثل بعضی مواقع که فرهنگ سازی در تلویزیون به حدی آبکی و لوث ارائه می‌شود که یقینا ضد فرهنگ می‌شود.
