«RRR» یک درام موفق هندی در برافروختن آتش استعمارستیزی
استعمارگرانی را می بینیم که از شکنجه‌ی یک انقلابی استقلال‌طلب لذت سادیستیک-اروتیک می برند. برخلاف ظاهر ساده و غلط‌انداز سینمای بالیوود، هندی‌ها استاد رساندن احساسات هیجانی مخاطب به نقطه‌ی جوش هستند.
یکی از تازه‌ترین محصولات سینمایی کشور هند که از ۲۵ مارس سال جاری اکران آن آغاز شده و توانسته به فروش خوبی در گیشه‌های بین‌المللی دست پیدا کند، درام اکشن-حماسی «RRR» (خیزش، غرّش، انقلاب) ساخته‌ی اس اس راجامولی است.
سینمای بالیوود (Bollywood) نام غیررسمی صنعت فیلمسازی هند است که برخلاف هالیوود (Hoolywood) آمریکا، یک مکان مشخص فیزیکی ندارد. اما امروزه این نام در فرهنگ لغات انگلیسی آکسفورد ثبت شده و مورد استفاده سینماگران و عموم مردم قرار می‌گیرد.
صد سال پس از اینکه نخستین فیلم سینمای هند «راجا هریش چاندرا» به نمایش عمومی درآمد، در شصت وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کن، صدسالگی سینمای بالیوود جشن گرفته شد. این مراسم در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ برگزار شد. ۱۰۵ سال فعالیت مداوم و تولید بیش از هزار فیلم در هر سال، بالیوود را صنعتی پررونق و پولساز کرده است.
دیباکر بانرجی: یکی از چهار کارگردان فیلم بمبئی تاکیز- در جشن صدسالگی بالیوود، در انتقاد به این نام می‌گوید: «سینمای هند می‌تواند از سایه بالیوود بیرون بیاید و مانند سینمای کشورهای دیگری چون ژاپن، تایلند یا ترکیه دیده شود. این دستاورد بزرگی برای سینمای هند خواهد بود. این اتفاق دارد می‌افتد و من به خاطرش خوشحالم.»
فیلمسازان این کشور با بیش از یک میلیارد نفر جمعیت، اصرار دارند که سینمای هند از نظر سبک و گویش، فراتر از بالیوود است.
شاید بتوان دانلود فیلم هندی را با اختلاف جز پربازدیدترین ها در آمار میان بیننده ها فیلم و سریال تلقی کرد. حتی امروزه دانلود فیلم هندی از بازدید بسیار بالایی برخوردار است. فیلم های هندی در سه دهه اخیر توانسته خود را به خوبی در دل مردم ایران جای دهد. حتی برخی از فیلم های هندی برای بیننده های فیلم و سریال کشور یادآور خاطراتی بوده و هستند.
برای مثال می توان به فیلم شعله اشاره کرد. یک فیلم هندی بسیار معروف که بسیاری از کسانی که این فیلم را دیده اند موسیقی متن آن را نیز حفظ کرده و گاها این ریتم را به یاد می آورند. در کل فیلم های هندی از بازخورد خوبی برخوردار می باشند.
سینمای هند رفته رفته نسبت به سه دهه اخیر پیشرفت بسیار زیادی داشته و اکنون با برترین کمپانی های جهان و موضوعات محتلف سینمایی و سریال درحال رقابت است و در این مسیر به خوبی درحال حرکت می باشد. اما بهتر است برای داشتن یک آخر هفته خوب مخصوصا اگر برنامه ای برای دیدن یک فیلم داریم، چند محتوای هندی خوب را انتخاب کنیم که از تماشای آن ها نهایت لذت را ببرید.
سینمای هند جدیدا سعی دارد که در ژانرهای مختلف سینما پیشرفت داشته باشد در این خصوص سال ۲۰۲۱ سال پرباری برای فیلم های ترسناک ساخته هندوستان بود. اما اگر یک آمار دقیق در خصوص سلیقه فیلم های هندی وجود داشته باشد در ژانر عاشقانه و اکشن این سینما در کشور حرف اول را می زند. بهتر است در ادامه با شرح چند فیلم هندی خوب به توضیح این موضوع بپردازیم.
فیلم هندی زمانی ببری وجود داشت نیز از آن دسته از فیلم های سینمایی هندی است که منازعات هند و پاکستان را سوژه خود قرار داده است. تایگر افسر ارشد سازمان جاسوسی هند است. تایگر در طی یکی از عملیات‌های خود با دختری به نام زویا آشنا می‌شود که مدتی بعد در می‌یابد زویا نیز افسر اطلاعاتی کشور پاکستان است. از آنجا که هند و پاکستان سال‌ها است منازعات سیاسی با هم دارند، ادامه رابطه تایگر و زویا ممکن نبوده و آنان از هم جدا می‌شوند.
در این گزارش حقایقی از سینمای کشور هند را بخوانید که احتمالا تا کنون اطلاعی از آنها نداشته اید.
اگرچه سینمای هند یکی از قدیمی‌ترین سینماهای جهان و بزرگترین سینما از نظر تعداد آثار خروجی آن است و تحول آن به موازات غرب و همینطور تداخل آن با هالیوود تا همین اواخر توجه‌های بیشتری را به سمت سینمای این کشور جلب کرده است. اما نکات مختلفی در مورد سینمای هند وجود دارد، به ویژه هنگامی که صحبت از صنعت عظیم هندی زبان در بمبئی می‌شود که معمولاً با نام «بالیوود» شناخته می‌شود.
فیلمهای بالیوودی در دهه اخیر به جمع ده فیلم برتر پرفروش سینمای آمریکا هم راه پیدا کرده اند. از جمله فیلم «جوانی و دیوانگی» که در گیشه سال ۲۰۱۳ آمریکا جایگاه نهم را کسب کرد. در این گزارش نکاتی را درباره سینمای هند بخوانید که احتمالا چیزی در مورد آنها نمی‌دانستید.
سینمای هند فراتر از بالیوود است
فیلمبرداری فیلم «تایگر3» با نقش آفرینی «سلمان خان» در سال 2021 میلادی آغاز می شود و در سال 2022 آماده نشر می شود.
فیلم اکشن «تایگر زنده است» پرفروش‌ترین فلم کارنامه هنری «سلمان خان» می باشد که در جمع چهار فیلم پرفروش کل تاریخ سینمای هند قرار گرفته است.
قسمت اول فلم سینمایی «تایگر» در سال 2012 در سینماهای جهان به نمایش در آمد و مورد استقبال بسیاری قرار گرفت و همین باعث شد تا کارگردان آن یعنی «علی عباس ظفر» تصمیم بگیرد قسمت دوم آن را با عنوان «تایگر زنده است» در سال 2017 بسازد.
اکنون طبق اخباری که شنیده می شود، قسمت سوم فلم پرطرفدار «تایگر» قرار است به کارگردانی «علی عباس ظفر» و با بازی «سلمان خان» ساخته شود.
بسیاری از طرفداران «سلمان خان» با شنیدن این اخبار ابراز خوشحالی کرده اند و بی صبرانه منتظر ساخته شدن این قسمت از فیلم «تایگر» هستند.
گفتنی است که قسمت دوم این فیلم یعنی «تایگر زنده است» که به حادثه واقعی گروگان‌گیری ۲۵ پرستار هندی در عراق اشاره داشت در جشنواره فلم مقاومت ایران در سال 1397 به نمایش در آمده بود.
بهترین فیلمهای دههی اخیر همه‌چیز را عوض کردند. ده سال پیش به‌نظر می‌آمد که همه‌ی ما ذهنیت مستحکمی از فیلم‌ها داریم؛ کاری که می‌توانند بکنند، برای چه کسانی ساخته می‌شوند، جایی که باید آنها را تماشا کرد و… . آن ذهنیت، غیرمنعطف و ریشه گرفته از تاریخی صد ساله بود. همین ذهنیت‌ها بود که به کسانی که در رأس مسؤولیت‌های سینمایی بودند قبولانده بود که آینده‌ی سینما با گذشته‌ی آن فرق چندانی نخواهد داشت. فروش دی‌وی‌دی‌ها پرقدرت ادامه داشت، نت‌فلیکس (Netflix) یک شرکت پخش اینترنتی نوپا بود که در انتهای صندوق ورودی ایمیل‌ها ملتمسانه به دنبال توجه بود و چین شروع به تحویل دادن مزایای کم‌نظیر به استودیوها کرده بود. شاید پخش شدن آواتار (Avatar) جیمز کامرون در سال ۲۰۰۹ می‌توانست به‌عنوان نشانه‌ای از ظهور عصر جدیدی در سینما در نظر گرفته شود، اما نه عصری با چنین تغییراتی و با چنین سرعتی.
قواعد تغییر کرده‌اند، سینما تبدیل به مفهومی متغیر شده است و هرگز در تاریخ خود به‌سرعت و بی‌قراری ده سال اخیر تغییر نکرده است و اگرچه این دهه به دنبال وسعت یافتن ناگهانی سرویس‌های پخش آنلاین و شکوفایی روزافزون فیلمهای ابرقهرمانی به خاطر سپرده خواهدشد، اما تعریف خود سینما هم امروزه نسبت به تعریف ده سال پیش آن گستردگی فراوانی یافته است.
بازتاب‌هایی از آنچه ما هستیم، تصوراتی از آنچه دوست داریم باشیم، مسیری برای ضبط کردن واقعیت و مسیری برای تغییر دادن آن، اگر دههی گذشته تنها یک چیز را به ما ثابت کرده باشد، میزان مخاطبانی است که با سینما همراه هستند و اطمینان به این که هرگز در طی تاریخ، سینما این حجم از مخاطب را با خودش همراه نکرده است.
در ادامه نگاهی می‌اندازیم به ۱۰۰ فیلم برتر دههی اخیر که توسط منتقدان مجله‌ی ایندی‌وایر انتخاب شده‌اند.
اگر از دنیای ساخته‌های آمریکایی و هالیوودی در سبک ابرقهرمانی بیرون آمده و به دیگر نقاط دنیا نگاه کنیم، چندین اثر خوب وجود دارند که حتی ممکن است نسبت به ساخته‌های هالیوودی جذاب بیشتر داشته باشند و از جنبه‌های متفاوتی به یک ابرقهرمان نگاه کنند.
فیلمهایی که اگر قرار باشد از نظر بودجه، بازیگر و جلوه‌های ویژه با اکثر آثار هالیوودی مقایسه شوند، بیشتر شبیه به ساخته‌هایی مستقل و کم‌بودجه به نظر می‌‌آیند. با این وجود، فیلمهای ابرقهرمانی غیر هالیوودی توانسته‌اند با چنین محدودیت‌هایی نیز روایت‌های جذاب و متفاوتی را به تصویر بکشند.
در ادامه قصد داریم شما را با ۱۵ مورد از بهترین فیلمهای ابرقهرمانی غیر هالیوودی آشنا کنیم.
15. Dredd (درد)
داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) در سفر اخیر خود به هند با شاهرخ خان ستاره بالیوود دیدار کرد و اینستاگرامش را با اتفاقات جالبی که در این دیدار رخ داده بود به روز کرد.
عمو پورنگ با انتشار این تصاویر نوشت:
گر شاهرخ خواهی بینی
جور هندوستان باید کشید
در سینمای ما طی بیش از شش سال نبرد مستقیم قوای نظامی کشورمان با داعش، به جز یک فیلم بلند که توسط یک فیلمساز جوان هنوز فیلم بزرگ و مطرحی درباره این موضوع دیده نشده است.
به گزارش سینماپرس، نبرد با تکفیری ها در عراق و شام پایان یافت، اما این جنگ در عرصه نرم و فرهنگی ادامه خواهد داشت. یکی از میدان های مهم این تقابل، رسانه های تصویری و به ویژه سینماست. همچنان که سایت بی بی سی فارسی اخیرا گزارشی را درباره داعش منتشر کرد که طی آن اشاره ای به نقش ایران و حتی جبهه مقاومت در سرنگونی خلافت داعش نداشت و این پیروزی را به نام غرب ثبت کرد! در حالی که بی بی سی و یارانش تا چندی پیش از تروریستی خواندن داعش ابا داشتند و حتی عنوان جعلی «دولت اسلامی» را درباره آن به کار می بستند و در حمایت از تکفیری ها به مدافعان حرم توهین می کردند، اما حالا ناگهان خود را عامل اصلی شکست داعش معرفی می کنند. مشخص است که جنگی پیچیده و پرچالش در عرصه رسانه علیه محور مقاومت آغاز شده است، به ویژه اینکه چند کشور صاحب سینما در جهان، آثاری را در این باره تولید کرده اند یا در دست تولید دارند.
به طور مثال، هند که اساسا هیچ نقشی در حوادث سال های اخیر غرب آسیا نداشت، اما به خاطر درک اهمیت این موضوع، با حضور سلمان خان ستاره مشهور خود، یک فیلم را درباره داعش تولید کرده که به زودی اکران خواهد شد. هنوز از آنچه بالیوود درباره این جنگ به نمایش درخواهد آورد خبری نداریم، اما احتمالا تصویر این فیلم با واقعیت تطابق چندانی نخواهد داشت. اما به هر حال این فیلم چه واقعی و صادق و منصف باشد و چه تحریفگر واقعیت، با توجه به حضور یک ستاره معروف و محبوب، در انظار صدها میلیون نفر خواهد نشست و تصویر آن به عنوان بخشی از تاریخ، حداقل در ذهن گروهی از مردم دنیا به ثبت خواهد رسید.
در حالی که کمپانی «پارامونت» پخش بین‌المللی پادماواتی را به عهده گرفته، صدای اعتراض‌ها در هند بلند شده است؛ اعتراض‌هایی که به قرارداد همکاری سازندگان این درام تاریخی باشکوه با کمپانی سرشناس هالیوودی مربوط نمی‌شوند! و در واقع از جانب فعالان هندوست که نسبت به روایت این داستان تاریخی و برخی مسائل آن معترض‌اند. در حالی که سازندگان فیلم می‌گویند داوطلبانه اکران عمومی آن را عقب انداخته‌اند، رسانه‌های گروهی ترجیح می‌دهند از عنوان «توقیف» استفاده کنند.
دامنه‌ی این اعتراض‌ها آن قدر زیاد بوده است که تهیه‌کنندگان فیلم یک نمایش خصوصی را برای گروه‌های هندو و رهبران‌شان ترتیب داده‌اند. آنها امیدوارند این نمایش بتواند نگرانی‌ها را برطرف کند و اکران پادماواتی بدون جنجال باشد. این درام تاریخی پرخرج را فیلمساز مطرح سانجای لیلا بانسالی کارگردانی کرده است؛ همان فیلمسازی که در دو دههی اخیر تعدادی از بهترین و موفق‌ترین محصولات بالیوودی مثل دوداس، رام و لیلا و باجیرائو مستانی را ساخته است؛ که در کنار موفقیت تجاری، منتقدان را هم راضی کرده‌اند. در واقع بانسالی با فیلم‌هایش سبک تازه‌ای را برای سینمای هند به ارمغان آورده است که صحنه‌آرایی‌های باشکوه با لباس‌ها و رنگ‌های خاص، مشخصه‌ی اصلی آن است. گروهی از منتقدان داخلی و خارجی آثار بانسالی را «چشم‌نواز» توصیف کرده‌اند.
فیلم «تایگر زنده است» ساخته علی عباس ظفر کریسمس به صورت گسترده در هندوستان اکران می‌شود. این فیلم به حادثه واقعی گروگان‌گیری ۲۵ پرستار هندی شاغل در عراق اشاره دارد که پس از انفعال دولت هند، در نهایت توسط خود داعش آزاد شدند.
❕اما این موضوع در فیلم به گونه‌ای دیگر تصویر شده و قهرمانی به نام «تایگر» با بازی سلمان خان، به قلب داعش می‌زند و این پرستاران را از چنگال تکفیری‌ها نجات می‌دهد! سلمان خان برای بازی در این فیلم ۱۷ کیلو وزن کم کرد! جلوه‌های ویژه نیز توسط تام استورترس انجام شده که سابقه فیلمهای پرهزینه‌ای مانند مردان ایکس و بتمن را در کارنامه دارد.
«تایگر زنده است» تولید سینمای هند(بالیوود) است، هندی که در عمل هیچ قدامی برای مبارزه با داعش برنداشته و درباره جنایات تکفیری‌ها و کشتار انسان‌های بی‌گناه سکوت کرده است؛ اما حالا به مدد سینمایشان ابرقهرمانی ساخته‌اند که مخاطب با دیدنش گمان می‌کند این هند و سلمان‌خان بوده‌اند که ۵ سال در خط مقدم نبرد با داعش جنگیده و آنها را شکست داده‌اند.
البته که حرجی بر سینمای هند نیست و حق طبیعی‌شان است افسانه بسرانید و حالا که نفس‌های داعش به شماره افتاده، پیروزمندانه لگدی بر جنازه‌اش بنوازند! اما نقد جدی بر سینمای ایران وارد است؛ کشوری که سال‌ها در مقابل داعش در عراق و سوریه استوار ایستاده و می‌جنگد و ده‌‌ها محسن حججی تقدیم کرده است.
عادل فردوسی پور دیشب در حضور مهمان برنامه اش امید سینک، خاطره جالبی تعریف کرد.
به گزارش شفقنا ورزشی، سینک بازیکن شاهین بوشهر اصلیتی هندی دارد و حضور او در برنامه ۹۰ باعث شد تا عادل فردوسی پور خاطره بسیار جالبی تعریف کند.
او که فیلم شعله یادش آمد، با خنده گفت:«من خیلی فیلم شعله را می دیدم و چقدر خز بودم!» عادل ادامه داد:«من فیلم شعبه را ضبط کرده بودم. خیلی بدم می امد از آخر فیلم، خیلی ناراحت کننده بود که جی می مرد! هر وقت جی می مرد من گریه می کردم. فکر کنم راهنمایی بودم. آخر چه کاری بود؟ همش گریه می کردم. بعد که فیلم را ضبط کردم، آن قسمتی که جی تیر می خورد را برفک کردم و بعد آخر فیلم می آمد و آن حرکات موزون!»
هر چند داشتن شهرک های بزرگ سینمایی جاذبه مهم سینمایی و گردشگری است و تسهیل کننده مهمی برای فیلمسازی است. اما دنیای سینما دنیای بی مرزی است. در حال حاضر نزدیک به نیمی از تولیدات سینمایی هالیوود در بیرون از آمریکا تولید می‌شود و استودیو‌های بزرگ و مدرن اروپا، کانادا، استرالیا و... بر سر جذب تهیه‌کنندگان و تصاحب بخش بزرگ‌تری از این بازار پرسود با یکدیگر رقابت می‌کنند. متن زیر مرور کوتاهی است بر چند استودیوی مهم خارج از خاک آمریکا.
که این بیانگر رقابت شدید شهرک های سینمایی برای سهم بیشتر از بازار تولید و بتبع گردشگری سینما است.
شهر سینمایی راموجی در 1996 نزدیک حیدر‌آباد در هند تأسیس شده و با 6 میلیون و 700 هزار متر مربع وسعت محوطه، نامش را در کتاب رکورد‌های گینس به عنوان بزرگترین مجتمع استودیویی جهان ثبت کرده است. راموجی به جز استودیوها و لوکیشن‌های متعدد سینمایی و تجهیزات مدرن تولید و پس تولید، با جاذبه‌ها و امکانات توریستی‌اش هر سال پذیرای نزدیک به یک‌ونیم میلیون گردشگر است.
یکی از بزرگترین شهرک‌های سینمایی کشور هند، جایی که منزلگاه تعداد قابل توجهی هتل است. این هتل‌ها همیشه مسافر دارند، چرا که گزارش‌های متعددی در مورد فعالیت‌های ماواریی و پدیده‌های غیر قابل توضیح پیرامون این منطقه وجود دارند و دهان به دهان می‌چرخند.
شاهدان خبر از نورهایی می‌دهند که لحظه‌ای در اوج آسماننند و لحظه‌ای دیگر سقوط می‌کنند. از طرف دیگر گفته می‌شود غذاهای باقی مانده در اتاق‌ها اغلب این سو و آن سوی اتاق ریخته شده و علائم عجیبی روی آیینه‌ها مشاهده می‌شوند. ظاهرا این ارواح بیش از مردان، مجذوب خانم‌ها می‌شوند، اغلب دختران خبر از نیروهای نامرئی می‌دهند که لباس آنها را می‌کشند یا گاهی حس می‌کنند که کسی به در ضربه می‌زند یا درها از داخل قفل می‌شوند.
بازدید از این مکان جدا به آن دسته از گردشگرانی توصیه می‌شود که دوست دارند به جای شنیدن داستان‌های دیگران، خودشان از نزدیک این قبیل حوادث را تجربه کنند
.
سینما می تواند در صنعت گردشگری نیز نقش مهمی ایفا کند. تصویر و گردشگری بدجور با هم عجین شده اند و این قرابت در سینما به اوج خود می رسد.
به اسامی این فیلم ها دقت کنید: هری پاتر، رمز داوینچی، نیمه شب در پاریس، توریست، باشگاه شبانه، خیلی دور خیلی نزدیک، شام آخر، اژدها وارد می شود و مینای شهر خاموش. این فیلم ها به غیر از نام بازیگران و کارگردان چه چیزی را در ذهن شما تداعی می کند؟ اگر طرفدار سینما باشید و این فیلم ها را دیده باشید، به طور قطع با مرور هر یک، به لندن، پاریس، ونیز، نیویورک، کویر مصر، نایین، قشم و بم، سفر کرده اید.
صاحبان سرمایه سال هاست که می دانند با سرمایه گذاری روی سینما و تلویزیون می توانند به ذهن مخاطبان دسترسی پیدا کرده و بر سلیقه آن ها تاثیری شگرف بگذارند.
متخصصان به این نکته واقفند که سینما می تواند در صنعت گردشگری نیز نقش مهمی ایفا کند. آن ها می دانند که تصویر و گردشگری بدجور با هم عجین شده اند و این قرابت در سینما به اوج خود می رسد. نقشی که یک فیلم خوش ساخت بر ذهن مخاطب می اندازد، اثراتش چندین برابر بیشتر از انواع دیگر تبلیغ هاست؛ به طوری که یک فریم کوتاه عاشقانه در یک فیلم، می تواند رویای سفر در ذهن مخاطبی که کیلومترها دورتر از آن لوکیشن زندگی می کند را زنده کند. به همین دلیل است که مسوولان گردشگری در بسیاری از کشورها، به این نتیجه رسیدند برای ارتقای گردشگری شان، علاوه بر ایجاد زیرساخت های رفاهی و امکانات زیربنایی، به هنر هفتم توجه بیشتری نشان دهند و امروزه کشورهای زیادی درگیر این مساله شده اند.
هی پشت به زین و گهی زین به پشت! همیشه سینمای شرق از سینمای غرب درس می‌گرفت اما حالا ظاهراً این سینمای غرب است که باید از طرف مقابل درس بگیرد. موفقیت کلان درام ورزشی هندی دانگل (کُشتی) در چین، تحلیلگران سینمایی غرب را به طرح سؤال‌های تازه‌ای واداشت؛ از جمله اینکه چرا فیلم عامرخان به یک پدیده‌ی فرهنگی بدل شد؟
دانگل بعد از دو ماه نمایش عمومی به فروش باورنکردنی ۱۹۰ میلیون دلار رسید که این یک رکوردشکنی تازه برای یک محصول غیر‌‌هالیوودی در گیشه‌ی سینماهای چین است که در دو دههی اخیر و پس از بازگشایی فرهنگی و هنری، عموماً میزبان محصولات پرسروصدای هالیوودی بوده است؛ فیلمهایی که معمولاً رکوردهایی را به همراه آورده‌اند و در غوغای نمایش عمومی این بلاک‌باستر‌‌های هالیوودی، فیلمهای دیگر کشورهای دنیا مجالی برای دیده شدن در بازار چین نداشته‌اند. اما امسال تولید تازه‌ی شرکت فیلمسازی عامرخان توانست ردیف هفدهم جدول پرفروش‌‌های تاریخ سینمای چین را به خود اختصاص دهد؛ که به طور طبیعی فیلمهای خارجی قبل و بعد از آن، همه تولیدهای گران‌قیمت سینمای آمریکا هستند.
