تصویر هوش مصنوعی از ورزشگاه با معماری ایرانی
تصویر هوش مصنوعی از ورزشگاه با معماری ایرانی
ریحانه سلطانی نژاد دختر خردسالی که در جریان حمله تروریستی روز چهارشنبه در کرمان به شهادت رسید این روزها با نام دختر کاپشن صورتی با گوشواره قلبی در فضای مجازی معروف شده است.
بهگزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از نیویورکتایمز با ظهور فناوریهای نوین از اوایل قرن 21 رفته رفته بسیاری از مشاغل تحت تاثیر این روند قرار گرفتند و امروز با ظهور و بروز کاربردهای تازه از هوش مصنوعی بدون تردید صنعت فیلمسازی در سراسر جهان نیز با تغییراتی معنادار روبرو میشود که احتمالاً این تغییرات از هالیوود آغاز میشود.
این درحالی است که نگاه به گذشته استفاده از فناوریهای نوین در سراسر جهان بیانگر این نکته است که برخی مشاغل با گسترش استفاده از فناوری ها یا بطور کلی از بینرفتهاند یا اینکه شکل و شیوه آنها تغییر کرده است که صنعت فیلمسازی نیز از این قاعده مستثنی نیست و احتمالا به زودی این روند در هنر هفتم سراسر دهکده جهانی تجربه میشود.
از آنجا که صنعت سینما با چگونگی بازگشایی و تولید مجدد فیلم در شرایط بحران کرونا دست به گریبان است، کارگردان یک فیلم اقدام به استفاده از هنرپیشه ای کرده که نسبت به بیماری کووید ۱۹ ایمن است زیرا او زنی رباتی است که «اریکا» نام دارد.
هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) که گاهی اوقات هوش ماشینی نامیده میشود، به هوشمندی نشان داده شده توسط ماشینها در شرایط مختلف اطلاق میشود که در مقابل هوش طبیعی در انسانها قرار دارد. به عبارت دیگر هوش مصنوعی به سامانههایی گفته میشود که میتوانند واکنشهایی مشابه رفتارهای هوشمند انسانی از جمله درک شرایط پیچیده، شبیهسازی فرایندهای تفکری و شیوههای استدلالی انسانی و پاسخ موفق به آنها، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشند. بیشتر نوشتهها و مقالههای مربوط به هوش مصنوعی، آن را به عنوان دانش شناخت و طراحی عاملهای هوشمند تعریف کردهاند.
بعد از مرگ ناگهانی بازیگر فیلم های اکشن یعنی «پل واکر» در سال ۲۰۱۳ ، سازندگان فیلم «Furious 7» تصمیم گرفتند تا برای تکمیل کردن فیلم سینمایی خود تا حد زیادی از فناوری های دیجیتالی استفاده کنند. آن ها برای شبیه سازی چهره ی بازیگر نام برده از چهره ی برادران این شخص تصاویری به دست آوردند و در نهایت با استفاده از جلوه های ویژه تا جایی که امکان داشت چهره ی «پل واکر» را در فیلم شان ثابت و بدون تغییر نگه داشتند. این مسئله به سال ۲۰۱۴ باز می گردد و فناوری ها در طی این سه سال همچنان به رشد چشمگیر و سریع شان ادامه داده اند. شرایطی را در نظر بگیرید که خود کامپیوتر ها وارد عمل برای بازیگری شوند. سازندگان فیلم «سریع و خشن ۷» اطلاعات بسیاری را در رابطه با نحوه ی راه رفتن و واکنش های طبیعی «پل واکر» به کامپیوتر های خود افزودند و در کمال تعجب دریافتند هوش مصنوعی ایجاد شده از این اطلاعات توانایی بسیار بالایی در نشان دادن فعالیت های طبیعی یک انسان را دارد. در جریان ساخت شخصیت پل واکر در فیلم مذکور فناوری های شبیه سازی و هوش مصنوعی تا حد زیادی به کار سازندگان فیلم آمدند و نتیجه ی نهایی اثری قابل قبول بود.
ایدهی هوش مصنوعی همواره دغدغهی انسانها بوده و در دنیای سینما هم حضور پررنگی داشته است؛ از اولین فیلم علمی-تخیلی تاریخ که در سال ۱۹۲۷ به نمایش درآمد تا امروز، آثار سینمایی متعددی به آن پرداختهاند. حالا فیلمهای مرتبط با هوش ماشینی آنقدر رایج هستند که میتوانیم آنها را یک زیرژانر از علمی-تخیلی به حساب بیاوریم. اما چه چیزی این فیلمها را جذاب میکند؟ شاید کنجکاوی انسان، شاید هم پیشرفت تکنولوژی که باعث شده است این ایدههای ساختگی به واقعیت نزدیک شوند و هوش مصنوعی چیزی فراتر از یک ایدهی بلندپروازانه باشد.
گرچه فیلمهای درخشان متعددی در این رابطه ساخته شده است اما در این مقاله، ۱۰ فیلم را انتخاب کردهایم که در فرهنگ عامه تاثیرگذارتر ظاهر شدهاند و دیدگاههای تفکربرانگیزی نسبت به هوش مصنوعی ارائه میدهند.
علاقه استیون اسپیلبرگ به فیلمهای علمی تخیلیای که با دنیای کودکان تناسب دارند، بر مخاطبین سینما پوشیده نیست. فیلم هوش مصنوعی - A.I. Artificial Intelligence یکی از همین آثار او است که در سال ۲۰۰۱ با بازی هالی جوئل آزمنت و جود لا منتشر شد.
اولین نشانهها از حضور فناوری هوش مصنوعی حدود صد سال پیش در فیلمهای سینمایی ظاهر شد و از آن زمان شرایطی ایجاد شده تا این فناوری به شیوههای مختلفی در دنیا تاثیر بگذارد. در فیلمها شاهد هستیم که رباتها به دو دسته تقسیم میشوند. گروهی که قصد دارند به انسانها کمک کنند و گروهی که کمر به نابودی انسانها بسته اند. میتوان گفت این فیلمها در واقع بازتابی از افکار، امیدها و ترسهای ما نسبت به فناوری هوش مصنوعی است.
اگرچه که پیش بینی پیشرفت و تکامل هوش مصنوعی کار سختی است؛ اما میتوانیم نگاهی نزدیکتر به حضور هوش مصنوعی در تاریخ سینما بیندازیم تا ببینیم دیدگاه ما نسبت به این فناوری شگفت انگیز در طی سالها و دهههای اخیر به چه اندازه تغییر کرده و تکامل یافته است.
وقتی صحبت از هنر هفتم، سینما و مشتقات آن میشود، قطعا به یاد چندین و چند فیلم میافتید و با خاطرهسازی آنها و لحظات خوبی که برایتان ساختند، احساس رضایت میکنید ولی آیا این حس رضایت یا استقبال از آثار سینمایی، فقط و فقط به ذات و ماهیت اصلیِ سینما مربوط میگردد؟ جواب خیر است، چرا؟ تاثیر سینما در ساخت بستری مناسب و اعطای قدرتی برای جولان دادن و خودی نشان دادنها، غیر قابل انکار است ولی آن چیزی که سینما را معنا میدهد، موضوعاتی میباشد که با عنوان «ژانر»، سالیان سال در کنار هر فیلمی میدرخشیدند و ما را به عنوان بیننده، ترغیب یا منع میکنند. این ژانرها هستند که با وجود خود به مانند یک هدف، به سینما ماهیت و سرشت میبخشند و در مجموع یک اثر سینمایی را تقدیم میکنند. برای تفهیم بهتر میتوانیم به اصطلاح اگزیستنسیالیسم بپیوندیم و زندگی را همانند سینما و هدف را به عنوان ژانرهای مختلف که معنا دهنده زندگی هستند به حساب آوریم.
یک سیستم هوش مصنوعی جدید میتواند تعداد مخاطبان فیلم را تنها با دیدن تریلر آن، پیشبینی کند. به گزارش ایسنا، تریلر فیلمهای جدید مانند تصاویر پسزمینه رسانههای اجتماعی در آغاز بسیاری از کلیپها، هماکنون واقعا در جلب توجه و جذب مخاطب خیرهکننده عمل میکنند و احتمالا در آینده حسابشدهتر میشوند. محققان در کمپانی فیلمسازی «قرن 20 فاکس» یک سیستم یادگیری عمیق ابداع کردهاند که میتواند پیشبینی کند چه کسانی براساس تریلر فیلم، متمایل به دیدن آن فیلم خواهند بود. به لطف تغذیه این سیستم از صدها تریلر فیلم و سوابق حضور و استقبال مردم از این فیلمها، این سیستم میتواند ارتباط بین عناصر بصری در تریلر مانند رنگها، چهرهها، منظرهها، نورپردازی و عملکرد فیلم را با جمعیت استقبالکننده از فیلم ایجاد کند. بهعنوان مثال، یک تریلر با تعداد زیادی دیالوگ و رنگهای گرم گروه متفاوتی از مردم را نسبت به یک تریلر با رنگهای تند و صحنههای خیرهکننده به سینما میکشاند.
بسیاری از مردم میترسند که مخلوقات هوش مصنوعی در آینده زمین را تسخیر کنند و نسل بشر را از میان بردارند. این نظریه ترسناک به نظر میرسد؛ اما این جایگزینی در بعضی از حوزهها جالب خواهد بود، برای مثال بازیگران هوش مصنوعی در فیلمهای علمی-تخیلی جایگزین بسیاری مناسبی برای بازیگران انسانی به شمار میروند.
بازیگری به طور ذاتی در احساسات انسان وجود دارد. تمام احساساتی که بازیگران در فیلمها، سریالها و نمایشها از خود بروز میدهند، برای برقراری ارتباط با ادراک مخاطب است. تفاوتی ندارد یک انسان معمولی یا روبات یکچشم یا یک میمون هوشمند در حال اجرا باشد، بخش اعظمی از زیبایی اجرای بازیگران ترغیب تماشاگران به تشخیص معایب و کاستیهای انسانی است.
پیش از آن که چند هزار سال قبل در یونان باستان بازیگری کشف شود، انسانها از طریق اجرا و عملکرد با یکدیگر ارتباط برقرار میکردند. حال تکنولوژی از انتظارات پیشی گرفته و تخیلات انسانی را به واقعیت تبدیل کرده است. سینما یکی از صنایع پیشرو در استفاده از هوش مصنوعی است که با آغوش باز این تکنولوژی پیشرفته برای به تصویر کشیدن هر چه بهتر هنر بازیگری و فیلمسازی استقبال کرد.
یک جامعه شناس درباره ظهور اینفلوئنسرهای مبتنی بر هوش مصنوعی هشدار داده و گفته است که بهبود سواد دیجیتالی کودکان و ایجاد انعطافپذیری ذهنی در آنها بهترین راه برای توانمندسازیشان جهت حرکت در دنیای آنلاین به صورت ایمن و مسئولانه است
حمیدرضا بیژنی در گفتوگو با ایسنا، در این باره اظهار کرد: یکی از مهمترین ابزارهای توسعه اقتصادی شرکتهای بزرگ بهرهمندی از دادههایی است که در شبکههای اجتماعی ردوبدل میشود. مقصود از داده، در واقع هرگونه محتوای متنی، صوتی و تصویری است که مردم در طول روز توسط آن با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. بهرهمندی فراوان شرکتهای گوناگون از این دادهها سبب شد تا آنها بیش از گذشته برای توسعه و گسترش نفوذ و کنترل خود بر دادهها سرمایهگذاری کنند.
وی افزود: یکی از نخستین ابزارهای آنها برای این بهرهمندی استفاده از قدرت سلبریتیها بود تا از شهرت و قدرتِ دیده شدن آنها جهت کنترل افکار عمومی استفاده کنند. اما این سطح برای آنها کافی نبود و آنها در راستای دستیابی به قدرت کنترلی بالاتر، دست به تولید اینفلوئنسرهایی زدند که تمام شئونشان را در اختیار داشته باشند؛ اینفلوئنسرهای مبتنی بر هوش مصنوعی. اینفلوئنسرهایی که به سبب ماهیت انیمهبودنشان از قضا بیشترین تاثیر را نیز بر گروههای سنی کودک و نوجوان میگذارند.
[یک گام بزرگ برای تحقق دنیای فیلم her!/ حالا میتوانید با "مایکا"ی مجازی، خلوت کنید!/ این پیشرفت در دنیای هوش مصنوعی، باعث امیدواری شماست، یا میترساندتان؟! برایمان بنویسد]
مجیک لیپ، گام مهمی برای محقق کردن دنیای تخیلی فیلم her برداشت: خلق مایکا!
بهگزارش یک پزشک، تعامل ما با کامپیوترها و اینترنت، زمانی فقط با ماوس و صفحه کلید ممکن بود. بعدها صفحههای نمایش لمسی این تعامل را بسیار بهتر کردند و بعد نوبت به دستیارهای هوشمند صوتی رسید.
اما مسلما ما نمیتوانیم در این مرحله توقف کنیم. گام بعدی این است که از طریق دستیارهای انساننما به صورت انسانیتری با دنیای مجازی ارتباط برقرار کنیم.
سال 2016 که هدستهای واقعیت مجازی مانند Oculus Rift، HTC Vive و Playstation VR عرضه شدند، به نوعی بیش از حد گران بودند. اگرچه هر سه در سال 2017 با کاهش قیمت قابلتوجهی به بازار عرضه شدند که آنها را بسیار قابل دسترستر میکرد. واقعیت مجازی با این که فاصلهی زیادی با همهگیر شدن دارد اما سهم بازار آن به طور مستمر در سال 2017 افزایش داشته است. در این مطلب به جزئیات پیرامون این هدستها در سال 2017 خواهیم پرداخت.