بهترین فیلمهای دههی اخیر همهچیز را عوض کردند. ده سال پیش بهنظر میآمد که همهی ما ذهنیت مستحکمی از فیلمها داریم؛ کاری که میتوانند بکنند، برای چه کسانی ساخته میشوند، جایی که باید آنها را تماشا کرد و… . آن ذهنیت، غیرمنعطف و ریشه گرفته از تاریخی صد ساله بود. همین ذهنیتها بود که به کسانی که در رأس مسؤولیتهای سینمایی بودند قبولانده بود که آیندهی سینما با گذشتهی آن فرق چندانی نخواهد داشت. فروش دیویدیها پرقدرت ادامه داشت، نتفلیکس (Netflix) یک شرکت پخش اینترنتی نوپا بود که در انتهای صندوق ورودی ایمیلها ملتمسانه به دنبال توجه بود و چین شروع به تحویل دادن مزایای کمنظیر به استودیوها کرده بود. شاید پخش شدن آواتار (Avatar) جیمز کامرون در سال ۲۰۰۹ میتوانست بهعنوان نشانهای از ظهور عصر جدیدی در سینما در نظر گرفته شود، اما نه عصری با چنین تغییراتی و با چنین سرعتی.
قواعد تغییر کردهاند، سینما تبدیل به مفهومی متغیر شده است و هرگز در تاریخ خود بهسرعت و بیقراری ده سال اخیر تغییر نکرده است و اگرچه این دهه به دنبال وسعت یافتن ناگهانی سرویسهای پخش آنلاین و شکوفایی روزافزون فیلمهای ابرقهرمانی به خاطر سپرده خواهدشد، اما تعریف خود سینما هم امروزه نسبت به تعریف ده سال پیش آن گستردگی فراوانی یافته است.
بازتابهایی از آنچه ما هستیم، تصوراتی از آنچه دوست داریم باشیم، مسیری برای ضبط کردن واقعیت و مسیری برای تغییر دادن آن، اگر دههی گذشته تنها یک چیز را به ما ثابت کرده باشد، میزان مخاطبانی است که با سینما همراه هستند و اطمینان به این که هرگز در طی تاریخ، سینما این حجم از مخاطب را با خودش همراه نکرده است.
در ادامه نگاهی میاندازیم به ۱۰۰ فیلم برتر دههی اخیر که توسط منتقدان مجلهی ایندیوایر انتخاب شدهاند.
۱۰۰. فساد ذاتی (Inherent Vice)