راجر دیکینز می‌گوید «بلید رانر ۲۰۴۹» را سه‌بعدی تماشا نکنید!
این هفته اغلب اخبار و صحبت‌های پیرامون بلید رانر ۲۰۴۹ درباره فروش ناامیدکننده‌اش در گیشه بود که سؤال‌هایی را در خصوص تدابیر بازاریابی فیلم مطرح کرد و تأثیری که می‌تواند بر فروش نهایی این دنباله‌ی کنجکاوی‌برانگیز و بسیار تحسین‌شده داشته باشد. از این رو هنرمندی و استادی که صرف شکل‌گیری فیلم شده است از بحث‌ها جا ماند. تردیدی نیست که اثر تازه‌ی دُنی ویلنِو باشکوه است و این موضوع مدیون کار درخشان راجر دیکینز فیلم‌بردار است؛ و از همین حالا زمزمه‌هایی برای کسب اسکار به گوش می‌رسد اما اگر می‌خواهید آن را همان طور که مورد نظر دیکینز بوده است تجربه کنید باید عینک‌های سه‌بعدی‌تان را زمین بگذارید. دیکینز در بخش تبادل نظر وب‌سایت خود در این باره چنین نوشته است: «ما فیلم را به شکل دوبعدی گرفتیم و با فرمت پرده عریض؛ و من روی زمان‌بندی همه نسخه‌های فیلم از جمله HDR نظارت کردم. نسخه‌ی مرجح من، نسخه‌ی دوبعدی استاندارد پرده عریض است. مشکلی که من با بعضی از سیستم‌های نمایش دارم، استفاده‌شان از پرده‌های نقره‌ای است. تصویری که روی این پرده‌ها نقش می‌بندد، فاقد اشباع و تراکم لازم است که بر مرکز تصویر هم تأثیر منفی دارد...» به عبارت ساده هم اینکه بلید رانر ۲۰۴۹ در قالب دوبعدی و نسخه‌ی پیشنهادی دیکینز از تصویر غنی‌تر، قوام‌یافته‌تر و یکدست‌تری برخوردار خواهد بود.
دیزنی با اپلیکیشن «فیلم‌ها همه‌جا» جهان را تسخیر می‌کند!
