این روزها علاوه بر آموزشگاههای بازیگری، مؤسسات آموزش عالی نیز در تهران و شهرستانهایی چون تبریز، شیراز، اصفهان و ... اقدام به آموزش دانشجویان در رشته بازیگری کردهاند و کم تعداد نیز نیستند، اما آنچه مسلم است در این مؤسسات که وابسته به وزارت علوم هستند و مدرک دانشگاهی میدهند نیز همان مشکلات آموزشی که در آموزشگاهها وجود دارد دیده میشود.
نبود استادانی که دانش کافی داشته باشند تا بتوانند بازیگران حرفهای تربیت کنند از یک سو و مشکلات آموزشی همچون سیلابسهای قدیمی دروس و بهروزرسانی نشدن آنها باعث شده است خروجی این مؤسسات نیز مانند خروجی آموزشگاهها مناسب نباشد و صرفاً هر سال بر تعداد فارغالتحصیلان رشتههای هنری و بازیگری افزوده شود، درحالیکه فضایی برای کار آنها وجود ندارد یا اگر هم بتوانند وارد این عرصه شوند به دلیل نداشتن اطلاعات کافی بهسرعت از صحنه حذف میشوند.
در این گزارش به سراغ نصرالله قادری مدرس و کارگردان، مجید گیاهچی مدرس و کارگردان و یاشار مشیرفر بازیگر رفتیم و با آنها درباره مؤسسات آموزش عالی و چرایی ناکارآمدی آنها در معرفی چهرههای جدید به عرصه تصویر به گفتوگو نشستیم.
به تعداد دانشگاه، مدرس نداریم
نصرالله قادری مدرس و استاد دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره عملکرد مؤسسات آموزش عالی رشته هنر و بخصوص بازیگری گفت: مؤسسات آموزش عالی چند دسته هستند. یکسری دولتی که به دو دسته دولتی و خصوصی تقسیم میشوند و دسته دیگر غیرانتفاعیها هستند. البته که در این میان مدرسهها نیز که بیشتر به کنسرواتوار نزدیکاند و هیچکدام نیز بر اساس اصول برنامهریزی نشدهاند و درنهایت نیز مشخص نیست که دانشجو بر مبنای چه اصولی تربیت شده است، فعالیت دارند. در رشته بازیگری بیشتر از آن که عملی کار کنند، دانشجویان اصول تئوری را میخوانند، درحالیکه همان اصول تئوری را نیز بهخوبی نمیدانند. متأسفانه بعد از انقلاب اسلامی با رشد بیاندازه دانشگاهها مواجه شدیم که برای این حجم از دانشگاه نیازمند معلمان خوب بودیم اما سؤال اینجاست که آیا در طی این سالها ما معلم تربیت کردیم؟ بخشی از استادانی که خصلت معلمی دارند مورد توجه واقع نشدند و بخشی هم بهراحتی وارد این فضا شدند. وقتی به کمیت نگاه کنیم کیفیت نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. بنابراین در حال حاضر به تعداد دانشگاهها معلم نداریم و خروجی نیز بهتبع خروجی مناسبی نیست.