فیلم سینمایی «لبنان عشق من» به کارگردانی حسن کاربخش داستان ماری، امدادگری فرانسوی است که همراه با نیروهای صلیب سرخ به کمک آسیب دیدگان جنگ اسراییل و لبنان آمده است. او و همکارانش هنگامی که تعدادی از بچه های بی سرپرست را از خیابان جمع کردهاند، توسط نیروهای اسراییلی در جاده متوقف میشوند. اسراییلیها که حضور نیروهای صلیب سرخ را به عنوان شاهدان جنایتهای خود مزاحم می بینند، آمبولانس را منفجر می کنند. ولی ماری موفق به فرار میشود.
فیلم‌سینمایی «بازمانده» به عنوان یکی از بهترین آثار ساخته شده درباره جنایات رژیم صهیونیستی، ادای دینی است که سینمای ایران به این وقایع دلخراش داشته است.
فیلمی که زنده‌یاد سیف‌الله داد آن را به یادگار گذاشت و با گذشت سال‌ها و ساخت فیلم‌های دیگری درباره موضوع مظلومیت مردم فلسطین، هنوز به عنوان تأثیرگذارترین اثر محسوب میشود.
کارگردان: سیف‌الله داد
تهیه‌کننده: منوچهر محمدی، منوچهر عسگری‌نسب، سیف‌الله داد
در مستند "قصه های قدس" دوربین وارد سرزمین های اشغالی شده و از درون به نقد و بررسی حکومت جعلی صهیونیستی و مشکلات ساختاری می پردازد که اکنون، یعنی سالیان سال پس از اشغال فلسطین، نظر همه حتی سربازانی را که سال ها در خدمت ارتش این رژیم جنگیده اند، جلب کرده است. صرف نظر از نامشروع بودن رژیم صهیونیستی، این رژیم از تناقض های ساختاری بسیاری نیز برخوردار است. تناقض هایی که گاه نظر تیزبین بسیاری از ناظران بی طرف و غربی را هم به خود جلب کرده و رفته رفته می رود تا افکار عمومی، خود اسرائیل را نیز متوجه این حقیقت کند که این رژیم در منطقه جایی ندارد. مجموعه مستند "قصه های قدس" از جهتی حائز ویژگی است که،در آن مخاطب ارتباطی مستقیم و بی واسطه با آنچه در درون سرزمین های فلسطین اشغالی می گذرد، برقرار می کند. این مستند در شش قسمت تهیه شده است.
پیش درآمد اسطوره مادر
مادر در تمام فرهنگ‌ها، مقدس و محترم است. در فیلم‌های هالیوودی که تحت تأثیر تفکریهودی – صهیونیستی ساخته میشوند، با نظر به کتاب مقدس و فرهنگ سنتی یهود، نقش ویژه‌ای به مادر داده میشود. این نگرش، سبب تحکیم حضور مادری فداکار و حکیم در این آثار میشود که از دو جهت در متون یهودی قابل بررسی است.
سخن پیرامون سلطه‌ی اختاپوسی صهیونیسم بر هنر هفتم بسیار است؛ سلطه‌ای که تمام ارکان این هنر دیداری را شامل میشود که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره نمود:
سرمایه‌گذاری شرکت‌های فیلمسازی و پخش فیلم، فیلمنامه‌نویسی و پرورش ستارگان سینما و همچنین انتخاب این ستارگان در فیلم‌هایی که قرار است در خدمت اهداف و آرمان‌های صهیونیسم باشد.
استراتژی فرهنگی صهیونیسم بین‌الملل بسیار پیچیده و دراز مدت است. این استراتژی تنها به تولید فیلم‌های صهیونیستی محدود نمی‌شود، بلکه به گونه‌ای است که امکان سیطره اقتصادی بر روند تولید فیلم را در نقاط مختلف جهان، برای این حرکت شوم فراهم می‌سازد.
بدین‌سان فرصت ساخت فیلم‌های سالم و ارزشی هر روز در جهان کمتر و محدودتر و در عوض، راه برای ساخت فیلم‌ها و آثار مغرضانه و نژادپرستانه صهیونیستی باز میشود. تبلیغات صهیونیست‌ها هر روز به اشکال مختلف ادامه می‌یابد و آنها از هر فرصتی هرچند کوچک، برای تثبیت موقعیت خود در عرصه هنر هفتم به ویژه جشنواره‌های بین‌المللی بهره می‌برند.
به عنوان مثال در دهه 1960 میلادی این شعار مطرح شد که: «یک دلار می‌دهم، یک عرب را بکش!»، این شعاری بود که سال‌ها در اوج جنگ میان اعراب و اسرائیل توسط خبرگزاری‌ها و رسانه‌های گروهی صهیونیستی به شکلی گسترده رواج یافت.
تجارت برده بطور تاریخی، یکی از تخصص‌های تاجران یهودی است که برای قرن‌ها از پرسودترین تجارت‌ها بوده است. اما راه‌اندازی صنعت برده‌داری جنسی و فحشاء نیز از دیگر هنرهای یهودیان است. تنها به استناد گزارش‌های سازمان‌های درون اسرائیل، این رژیم سالانه 750 میلیون دلار از صنعت فحشاء درآمد دارد.
سال 1376 بود و کشتی گیران ایرانی برای مسابقات بین‌المللی کشتی فرنگی به قاهره آمده بودند. من هم که معاون نمایندگی بودم به همراه تعدادی از همکاران سفارت و خانواده‌هایمان برای تشویق کشتی گیران کشورمان در سالن حضور داشتیم.
کشتی گیران رژیم صهیونیستی نیز در این مسابقه حضور داشتند. در مسابقه نهایی و کسب مدال طلا در وزن 85 کیلو، کشتی گیررژیم صهیونیستی حریف کشتی گیر ایرانی شد.
چند مصری که فهمیده بودند ما قصد مبارزه نداریم؛ نزد من آمدند و سعی داشتند ما را متقاعد کنند که مسابقه را انجام دهیم.
منطق آنها این بود که شما در مسابقه پیروز خواهید شد و موجبات خفت این رژیم خواهد شد. آنها که دلاوری کشتی گیران ایرانی را دیده بودند، با هیجان زیادی می‌گفتند، کشتی گیر شما باید این سگ را بلند کند و به زمین بزند. به آنها توضیحاتی دادم؛ ولی متقاعد نشدند.
در این بین متوجه شدم که یک غریبه به محل نشست ما آمده و با یکی از همکاران نمایندگی سرگرم گفت‌وگوست.
نویسنده: مهدی ترحمی
چکیده:
این پژوهش با هدف آشنایی با صنعت سینمای رژیم صهیونیستی و مأموریت آن به رشته تحریر درآمده است. پژوهش‌گر بر این باور است که دستیابی به تحلیلی جامع از ارتباط شفاف سیاست و هنر در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ نیازمند شناخت علمی و مستند از صنعت سینمای اسرائیل، ساختار و کارگزاران آن است. از این رو در طی ۸ فصل به تشریح و آشنا نمودن مخاطب با هدف مذکور پرداخته است. پس از طرح کلیات نظری مربوط به سینما در فصل اول، مختصری از بسترها و زمینه‌های تأثیرگذار بر عملکرد و مأموریت‌های سینمای اسرائیل در فصل دوم مورد بررسی قرار گرفته‌اند. تا محمل ساختاری مورد نیاز برای ارزیابی تاریخچه سینمای این رژیم در فصول بعدی فراهم آید. عمده مباحث مطرح شده در این پژوهش از این قرارند: ساختار سینمایی رژیم صهیونیستی، کارنامه مهم‌ترین کارگزاران سینمای اسرائیل، محتوای ۴۷ فیلم ارسالی سینمای اسرائیل به جشنواره بین‌المللی اسکار، مأموریت‌های سینمای رژیم صهیونیستی و در نهایت آینده سینمای رژیم صهیونیستی.
ناشر: مدرسه ملی سینمای ایران
مدرسه ملی سینمای ایران با همکاری دانشگاه تهران و سازمان امور سینمایی در پروژه‌ای با عنوان «مسائل، چالش‌ها و چشم‌انداز توسعه اسلامی و ایرانی صنعت سینمای ایران»، در سال ۱۳۹۴ اقدام به تألیف و ترجمه ۴۰ عنوان کتاب کرد که این کتاب‌ها طی مراسمی در روز ۶ دی ۹۴ در محل مدرسه ملی رونمایی شدند.
این عکسها عکسهایی است که یهودیان در دنیا منتشر کردند تا همه بدانند که هیتلر و نظامیانش با آنها چه کردند، اما آنها الان خودشان همان جنایت ها را با فلسطینیان انجام میدهند.
افتخار به توحش!!!
جنگ تبلیغاتی و روانی روی پیراهن اسرائیلی( فرستاده شدم ـ ویران کردم ـ لذت بردم ـ غزه۲۰۱۴) همان منطق خبیثانه فیلم تک تیرانداز آمریکایی
کودک اسرائیلی: بابام بهم گفت فلسطینی ها، حیواناتی قاتل و وحشی هستن؟
کودک فلسطینی: بابای من بهم چیزی نگفت چون بابای تو اونو کشت!!
فیلم سینمایی اورشلیم: شمارش معکوس/ 2011
کارگردان:هارولد کرنک
بازیگران:دیویدای آر وایت، آنا زیلینسکی، استیسی کیچ، رندی تراویس
باز هم آمریکا و باز هم توهم اینکه ایران، بمب اتمی در اختیار دارد. اورشلیم:شمارش معکوس، براساس کتابی به همین نام ساخته شده و ضدبرنامههای هستهای ایران است. قصه تخیلی فیلم درباره هفت ایرانی مسلمان به نام گروه هفت شگفتانگیز است که میخواهند با بمبگذاری و عملیات خرابکارانه، کشور آمریکا را نابود کنند!
نتیجه این نگاه توهمی و خنده دار و به شکل بسیار بدی سیاست زده، با خواندن همین خلاصه قصه و موضوع، واضح و مبرهن است و اصلا نیاز به دیدن فیلم نیست.
