الن تودیک در ۱۵ سال اخیر جای پای بارزی در فیلم های علمی ـ تخیلی و فانتزی یافته است و این را می توان در نقش و سهم وی در فیلم های «پرواز در آتش» و دنباله ای بر آن که «Serenity» نامیده شد و همچنین «خانه عروسک ها»، «تاکرودیل رویاروی شیطان»، «Suburgatory» و «قهرمان بزرگ ۶» که البته آخری یک انیمیشن است، حس کرد. خصلت هایی مثل حس قوی برای موازی شدن یا اتفاقات شوکه کننده، مهارت در فی البداهه سازی ها، ایجاد جذابیت در ایفای نقش و صدای پرتنوع تودیک سلاح های او برای کسب موفقیت در این فیلم ها بوده اند ولی او در ۳ ماه اخیر با فرو رفتن به قالب یک روبوت از جنس Droidها و با نام K250 در فیلم پرفروش «سرکش: یک داستان استاروارزی» صاحب خط و خطوطی قوی تر در این گونه فیلم ها شده و به سبب خیل هواداران این سری فیلم ها طبعاً محبوب تر هم شده است. K250 با بازی ماشینی و در عین حال حسی الن تودیک در فیلم «سرکش» با «دروید»ها و روبوت های قبلی رویت شده در «جنگ ستارگان» تفاوت محسوسی دارد و پرتجربه تر و قاطع تر است و اثری از مسخره بازی ها و شوخی های مشاهده شده در رفتار موجودات فلزی ای مثل R2D2 در رفتار او دیده نمی شود و او با دوست و دشمنش برخوردی از سر صراحت و صداقت دارد. از آنجا که تودیک پیشتر در «من.روبوت» نیز در قالب روبوتی از همین دست به نام سانی فرو رفته بود، جا دارد پای صحبت های وی بنشینیم و ببینیم او جهان فیلم های فانتزی فضایی و نظایر آن و به ویژه «سرکش: یک داستان وارزی» را چگونه می بیند.