اسطوره سازان تمدن ایرانی

محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی درباره دلایل و لزوم شکل‌گیری شوراهای جدید در سینما و تاثیری که بر سینما دارند توضیح داد.
محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره لزوم تشکیل شوراهای سینمایی از جمله شورای سینمای معناگرا، اجتماعی و... گفت: راه‌اندازی این شوراها ناشی از این نگاه است که ما باید صنعت تصویر کشور را از یک پشتوانه محتوایی برخوردار کنیم به همین دلیل باید در حوزه تکنیک و تکنولوژی برنامه های زیادی داشته باشیم. البته در حال حاضر هم برنامه هایی داریم ولی در این زمینه عقب ماندگی های زیادی داریم و باید درصدد رفع این نواقص برآییم. تمام این کارها هم به این منظور است که ما یک محتوایی را با این بیان تصویر و با تکنولوژی روز به مخاطب جهانی عرضه کنیم.

وی افزود: هسته ها یا شوراهای تخصصی برای تامین ایده، محتوای متخصصانه و عمیق شکل گرفت نه اینکه به برخوردهای سطحی خودمان با مسایل بسنده و فکر کنیم که مشاهدات ما اصلِ موضوع و جوهره ای است که باید به آن بپردازیم از همین رو لازم است ژانرها را احیا کنیم زیرا سینمایی که قصد دارد انتخاب شود و در یک بازار رقابت آزاد مورد انتخاب مخاطب قرار بگیرد باید بتواند سلیقه ها و موضوعات مختلف را پوشش دهد. از این بابت به این طراحی رسیدیم که هسته های تخصصی را به قصد ارایه ایده، کمک در پرداخت، پرورش ایده و تامین بُعد تخصصی و عمق بخشی به انتخاب فیلمسازان و صاحبان آثار شکل بگیرد تا بتوانیم فیلمی داشته باشیم که برخاسته از نیازهای واقعی، عمیق و تخصصی باشد و تاثیرش بیشتر شود.

 فیلم «تایگر زنده است» ساخته علی عباس ظفر کریسمس به صورت گسترده در هندوستان اکران می‌شود. این فیلم به حادثه واقعی گروگان‌گیری‌ ۲۵ پرستار هندی شاغل در عراق اشاره دارد که پس از انفعال دولت هند، در نهایت توسط خود داعش آزاد شدند. 

❕اما این موضوع در فیلم به گونه‌ای دیگر تصویر شده و قهرمانی به نام «تایگر» با بازی سلمان خان، به قلب داعش می‌زند و این پرستاران را از چنگال تکفیری‌ها نجات می‌دهد! سلمان خان برای بازی در این فیلم ۱۷ کیلو وزن کم کرد! جلوه‌های ویژه نیز توسط تام استورترس انجام شده که سابقه فیلم‌های پرهزینه‌ای مانند مردان ایکس و بتمن را در کارنامه دارد.

«تایگر زنده است» تولید سینمای هند(بالیوود) است، هندی که در عمل هیچ‌ قدامی برای مبارزه با داعش برنداشته و درباره جنایات تکفیری‌ها و کشتار انسان‌های بی‌گناه سکوت کرده است؛ اما حالا به مدد سینمایشان ابرقهرمانی ساخته‌اند که مخاطب با دیدنش گمان می‌کند این هند و سلمان‌خان بوده‌اند که ۵ سال در خط مقدم نبرد با داعش جنگیده و آن‌ها را شکست داده‌اند.

البته که حرجی بر سینمای هند نیست و حق طبیعی‌شان است افسانه بسرانید و حالا که نفس‌های داعش به شماره افتاده، پیروزمندانه لگدی بر جنازه‌اش بنوازند! اما نقد جدی بر سینمای ایران وارد است؛ کشوری که سال‌ها در مقابل داعش در عراق و سوریه استوار ایستاده و می‌جنگد و ده‌‌ها محسن حججی تقدیم کرده است.

به گزارش ستاد خبری برنامه تلویزیونی «چهل چراغ»، مشاور ارشد سازمان سینمایی در  پاسخ به پرسش محمدرضا شهیدی فرد مبنی بر چرایی کم کاری صورت گرفته درباره ساخت آثار دینی، گفت: «من تحلیلی از مدیریت فرهنگی دارم که براساس سال ها تجربه فعالیت به من منتقل شده است و واقعیت امر این است که مدیریت فرهنگی، ایجاد یک فضا و یک اتمسفر و یک بستری است که در آن بستر فعالان حوزه هنر بتوانند بدون رودربایستی تمایلات خود را به مخاطب منتقل کنند و بتوانند وارد میدان شوند. اگر آن فضا فراهم شود شما ناخودآگاه با یک فرصت هایی روبرو می شوید و با یک افرادی که پیش از این گمان نمی کردید اصلا بخواهند وارد این بستر شوند و اعلام آمادگی کنند که ما هستیم.»

عادل فردوسی پور دیشب در حضور مهمان برنامه اش امید سینک، خاطره جالبی تعریف کرد.
به گزارش شفقنا ورزشی، سینک بازیکن شاهین بوشهر اصلیتی هندی دارد و حضور او در برنامه ۹۰ باعث شد تا عادل فردوسی پور خاطره بسیار جالبی تعریف کند.

او که فیلم شعله یادش آمد، با خنده گفت:«من خیلی فیلم شعله را می دیدم و چقدر خز بودم!» عادل ادامه داد:«من فیلم شعبه را ضبط کرده بودم. خیلی بدم می امد از آخر فیلم، خیلی ناراحت کننده بود که جی می مرد! هر وقت جی می مرد من گریه می کردم. فکر کنم راهنمایی بودم. آخر چه کاری بود؟ همش گریه می کردم. بعد که فیلم را ضبط کردم، آن قسمتی که جی تیر می خورد را برفک کردم و بعد آخر فیلم می آمد و آن حرکات موزون!»

خاطره ای از علی میری، تصویرگر و دیجیتال پینتر
در یکی از سفرهایی که توفیق هم رکابی با زوار پیاده امام حسین (علیه‌السلام) را داشتم، بعد از یک روز پیاده روی، برای خواب شب داخل یکی از موکبها شدم که برای زوار تشک و پتو پهن کرده بود. بعد از مدت کوتاهی چند کودک قد و نیم قد عراقی پر شر و شور هم آمدند و به نظر نمی‌آمد که به این زودیها قصد خواب داشته باشند!
من هم که از ارتباط با بچه‌ها لذت میبرم فرصت را غنیمت شمرده و وارد دنیایشان شدم!
من عربی بلد نبودم و آنها فارسی یا انگلیسی! لذا بسته کاغذ a4 سفید و قلمم را از کوله درآوردم و شروع کردم به ارتباط تصویری. مدتی به این گذشت که برخی اشیاء یا حیوانات و... را ترسیم کنم و آنها که از نقاشی من خوششون اومده بود، با اشتیاق نام عربی آن را با شور زیادی اعلام کنند!
دوستی اهوازی وارد موکب شد و با ما به فارسی و با بقیه به عربی سلام و احوال پرسی کرد. از پانتومیم و ادابازی نجات پیدا کردم!
از ایشان خواستم از بچه‌ها سوال کند که هرچه دوست دارن برایشان نقاشی کنم و یادگاری به آنها بدهم. پسر بچه حدود ۷ یا ۸ ساله که بزرگترینشان بود و تقریبا حکم ریاست بچه‌ها را داشت با شنیدن این حرف چشمایش در فضای نسبتا تاریک موکب برقی زد و گفت «هر چی؟» (با ترجمه متقابل) گفتم: «هرچی که دوست داری». حقیقتش با توجه به تجربیاتم با پسربچه‌ها، توی ذهنم چیزهایی مثل مرد عنکبوتی و  مرد آهنی و امثال اینها دور میزد.. که دیدم پسر با یک مکث کوتاه و نگاهی خیس در جوابم گفت: «بین الحرمین» 
موهای تنم سیخ شده بود... در تمام مدتی که بین الحرمین را برایش نقاشی میکردم صورتش را تا میتوانست به کاغذ نزدیک کرده بود و با وجدی وصف نشدنی نگاه میکرد و اشک میریخت.
لحظه عجیبی بود... تجربه چنین چیزی نداشتم و بالاتر از درک من بود.
نقاشی را تمام کردم و به او دادم... خیره شده بود و در حالی که لبش میخندید ولی چشمهایش گریه میکرد، بارها و بارها آن را بوسید.
صاحب موکب آمد و چیزی گفت و تنها نور کم سوی موکب را خاموش کرد و گویا همه را دعوت به خواب کرد.
تا موقعی که بیدار بودم، در تاریکی شاهد بودم که پسر بچه، مرتباً کاغذ را از زیر بالشش برمیداشت، نگاه میکرد، میبوسید و دوباره زیر بالشش میگذاشت...

«تور: راگناروک» با افتتاحیه‌ای 121 میلیون دلاری، صدرنشین جدول هفتگی گیشه نمایش سینماهای آمریکای شمالی شد. محصول تازه کمپانی والت‌دیزنی، برای کسب این مقام هیچ رقیبی در جدول گیشه نداشت.
کریس همسورث یک بار دیگر در نقش تور ابرقهرمان، با چکش آهنین خود به ماجراجویی‌های تازه‌ای می‌پردازد. آنتونی هاپکینز، تام هیدلسون، مارک روفالو و کیت بلانشت دیگر بازیگران این اکشن کمیک‌استریپی هستند. تماشاگران سینما در 55 کشور دیگر دنیا هم، برای دیدن این فیلم 151 میلیون دلار پرداخت کردند. فروش کلی جهانی (هم آمریکا و هم دیگر کشورهای دنیا) سومین قسمت این مجموعه فیلم فانتزی و ماجراجویانه، به رقم خوب 427 میلیون دلار رسیده است. کارگردانی فیلم را تایکا وایتیتی به عهده داشته و برای تولید آن، 100 میلیون دلار هزینه شده است.

«دانکرک» آخرین فیلم کریستوفر نولان، نام شهری در شمال فرانسه است. روایت فیلم به رویدادی تاریخی و مهم در جنگ جهانی دوم اشاره دارد. اواخر می‌و اوایل ژوئن 1940 (خرداد 1319) ارتش آلمان، نیروهای متفقین را تا این شهر ساحلی به‌عقب ‌راند و حدود 400 هزارنفر از نیروهای متفقین در این منطقه محاصره شدند.
 تصویر تماشاگر مبهوت و تاریخ مخدوش!
طبق مستندات تاریخی، دولت بریتانیا تصور می‌کرد ارتش آلمان نازی به پیشروی در ساحل دانکرک ادامه خواهد داد و ارتش بریتانیا را در آنجا نابود خواهد کرد. در واقع اگر 400 هزار نیروی انگلیسی در شهر دانکرک نابود می‌شدند، ساکنان لندن هم اکنون به زبان آلمانی سخن می‌گفتند و سرنوشت جنگ جهانی دوم و سرنوشت سیاسی دنیا، ملت‌ها و دول‌ تغییر اساسی می‌کرد. در صورت نابودی نیروهای انگلیسی، آلمان نازی با فتح بریتانیا و فرانسه فاتح جنگ جهانی دوم می‌شد. انگلیسی‌ها عملا نقشه‌ای برای خارج کردن سربازانشان از ساحل دانکرک نداشتند و کار به جایی رسید که دولت وقت بریتانیا فراخوانی عمومی صادر کرد تا قایق‌های مردمی برای نجات مردم روانه سواحل بریتانیا شوند.
دانکرک، آخرین فیلم استادکار بزرگ سینما، کریستوفر نولان روایتی پراکنده، معلق و نامفهوم از این رویداد تاریخی است. دانکرک بدترین فیلم کارنامه ستاره جهان فیلمسازی محسوب می‌شود. او یک فیلم جنگی بسیار عظیم ساخته و در ساخت فیلم جنگی بزرگ‌ترین و مهلک‌ترین اشتباه‌های دوران حرفه‌ای خود را مرتکب شده است. نخستین اشتباه بزرگ نولان این است که برخلاف فیلم‌های دیگرش، تمرکزی روی قهرمان اصلی ندارد. به هر حال نولان از آن دسته فیلمسازانی است که برخلاف قواعد مرسوم کمپانی‌ها فیلم می‌سازد و نظارتی محتوایی و فرمی روی آثارش از سوی تهیه‌کننده یا صاحبان کمپانی‌ها نیست. خودسری در نگارش فیلمنامه عملا نولان را به قهقرا برده است و فیلم با عدم تمرکز بر قهرمان اصلی، در خلال روایت فیلم، بدمن‌ها و شرورها و جبهه آلمانی را از فیلم حذف کرده است. در فیلم جنگی آنچه فاصله مخاطب را با فیلم کم می‌کند قهرمانی است که تماشاگر او را حس کند و احساس همذات پنداری را در تماشاگر تحریک کند. در واقع قهرمان یا قهرمانان هستند که شعاع داستانی و مسیر روایت را تعیین می‌کنند. در فیلم دانکرک، روایت نولان در شعاع دراماتیک مشخصی حرکت نمی‌کند و ادابازی فرمی عملا کلیت و ماهیت اثر را به قهقرا می‌برد.

افسانه بایگان در یک گفتگوی تلویزیونی از تاثیر سخنان امام خمینی(ره) بر زندگی هنری‌اش سخن گفت. بایگان شب گذشته مهمان برنامه تلویزیونی «چهل چراغ» بود و در بخشی از صحبت‌های خود از تاثیر سخنان امام خمینی(ره) بر زندگی هنری‌اش سخن گفت.

بایگان بیان کرد: «من در 19 سالگی در سریال عرفانی مذهبی «سربداران» بازی کردم، اما وقتی کار آماده شد و مسئولان دیدند، گفتند چنین شخصیتی با این پوشش، قابل پخش نیست. اما چند روز بعد حضرت امام خمینی (ره) سریال را دیدند و گفتند اگر قرار باشد شخصیت «ترکان بانو» شبیه فاطمه (س) باشد، دیگر تضاد رفتارهای آن‌ها مشخص نمی‌شود. کار هم در نهایت به همان شکل پخش شد. ایشان زندگی هنری من را رقم زدند.»

بیش از ۳۰ سفارتخانه کشورهای اسلامی و غیراسلامی متقاضی شرکت در مراسم افتتاحیه پروژه محمد رسول‌الله شدند.
به گزارش فارس، هم اکنون درخواست حضور ۳۰ تن از سفرا در مراسم افتتاحیه این سریال انیمیشن تاریخی، در کمیته برگزاری مراسم افتتاحیه در حال بررسی است.
همچنین به دلیل استقبال بیش از پیش بینی شرکت های دولتی و خصوصی برای حضور به عنوان اسپانسر و حامی مالی سریال انیمیشنی محمد رسول الله(ص)، کمیته مدیریت پروژه تولید سریال گزینش از میان متقاضیان اسپانسرینگ را آغاز کرده است.
براساس اعلام کمیته مدیریت پروژه محمد رسول الله(ص) گزینش اسپانسرها بر اساس سوابق انقلابی و خدمت به اسلام و انقلاب اسلامی صورت می گیرد و اشخاص حقیقی و حقوقی دارای سوابق ضدیت یا مخالفت با دین مبین اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی را هیچ راهی برای مشارکت در پروژه بزرگ تولید سریال انیمیشنی محمد رسول الله (ص) نیست.
مراسم افتتاحیه پروژه در تاریخ ۱۵ آذر ماه سال جاری مصادف با میلاد با سعادت پیامبر اعظم (ص) و در راستای تجدید میثاق با آرمان های بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی رحمه الله علیه و رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای مدظله برگزار می شود.

جشنواره معتبر موسسه فیلم آمریکا (AFI) جدیدترین فیلم با بازی «کوین اسپیسی» را از برنامه نمایش این رویداد سینمایی خارج کرد.
به گزارش ایسنا به نقل لس‌آنجلس تایمز، جدیدترین پروژه سینمایی «ریدلی اسکات» با عنوان «تمام پول جهان» که قرار بود در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم موسسه فیلم آمریکا (AFI) به روی پرده برود، در سایه اتهامات اخلاقی مطرح شده درباره «کوین اسپیسی» از برنامه نمایش این جشنواره خارج شد.
کمپانی «ترایستار پیکچرز» که بخشی از کمپانی بزرگ سونی محسوب می‌شود با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: “«تمام پول جهان» فیلم فوق‌العاده‌ای است و نمایش آن در جشنواره موسسه فیلم آمریکا مایه افتخار است اما با توجه به اتهامات کنونی علیه یکی از ستاره‌های این فیلم و با توجه به افرادی که متاثر از این ماجرا بوده‌اند، نمایش آن در این برهه زمانی دشوار , نامناسب است و بر این اساس فیلم از برنامه نمایش حذف شد.
با این وجود این فیلم حاصل کار یک نفر نبوده و بیش از ۸۰۰ بازیگر، نویسنده، هنرمند و دیگر عوامل از جمله یک کارگردانان استاد سینما چندین سال به صورت خستگی‌ناپذیر و اخلاق‌مدار بر روی فیلم کار کرده‌اند و مجازات کردن همه آنها به دلیل اشتباهات یکی از بازیگران بسیار ناعادلانه است. از این رو این فیلم طبق برنامه‌ریزی و به صورت گسترده از تاریخ ۲۲ دسامبر اکران عمومی خود را آغاز می‌کند”.
فیلم «تمام پول جهان» روایتگر داستان واقعی ربودن «جان پل گتی» نوجوان ۱۶ ساله در سال ۱۹۷۳ و تلاش مادرش برای گرفتن خون‌بهای او از پدربزگ ثروتمندش «پل گیتی» است. وی در نهایت ناگزیر می‌شود خون‌بهای میلیون دلاری نوه‌اش را به آدم‌ربایان پرداخت کند و این نوجوان پس از شش ماه محبوس شدن و با صدمات فراوان آزاد شد. در این فیلم علاوه بر «کوین اسپیسی»، «مارک والبرگ» و «میشل ویلیامز» نیز بازی کرده‌اند.

شایعات جدیدی مبنی بر خریداری بخش بزرگی از کمپانی فاکس قرن بیست‌ویکم توسط شرکت والت دیزنی به گوش می رسد. بر اساس این اخبار غیررسمی، دو کمپانی بزرگ فیلمسازی هالیوود مذاکرات خود در این رابطه را آغاز کرده اند.

هنوز هیچ کدام از طرفین قرارداد این ادعا را تایید یا رد نکرده، اما به گفته برخی منابع خبری، این شرکت ها مدعی هستند که چنین ادغام و همکاری مشترکی به آن ها کمک می کند تا رقابت موثرتری را در این عرصه با دیگر کمپانی ها داشته باشند.

کریستوفر نولان از آن دسته کارگردانانی است که به خاطر رفتارهای عجیب و غریبش مانند همراه نداشتن گوشی تلفن همراه و یا آدرس ایمیل و همچنین تمایل شدید او به ساختن صحنه های واقعی و بی نقص مشهور شده است. اما روشی که وی با آن به این خواسته می رسد کمی آزار دهنده است.

مارک رایلنس و بَری کیوگان که در فیلم اخیر کریستوفر نولان با نام «دانکرک» (Dunkirk) در کنار هم بازی کرده اند مصاحبه ای را با روزنامه ی ایندیپندنت در مورد تجربیات خود در این فیلم و آشنایی با کریستوفر نولان و روش کار او داشته اند. این دو اعلام کرده اند که نولان شیوه ی کارگردانی خاص خودش را دارد و برخی از قوانین خشن و سفت و سخت او باید کاملاً در حین فیلم برداری رعایت شوند از جمله این که هیچ صندلی برای استراحت بازیگران وجود ندارد و کسی نیز نباید همراه خود بطری آب به سر صحنه بیاورد.

نوح 2014 ( Noah) نام فیلمی حماسی مذهبی است به کارگردانی دارن آرونوفسکی و بازی بازیگرانی همچون راسل کرو، جنیفر کانلی، داگلاس بوث، لوگن لرمان، اما واتسون، آنتونی هاپکینز و ری وینستون که در ۲۸ مارس ۲۰۱۴ اکران شد. امتیاز دهی این فیلم از ابتدای اکران از ۸٫۱ در IMDB به ۶٫۷ پایین آمده و نقد ها و نظرات کاربران اغلب از این فیلم انتقاد می کنند. در اغلب کشور های عرب نشین یا مسلمان مانند امارات متحده، این فیلم تحریم شد. کارگردان این فیلم دارن آرونوفکسی می باشد که کارگردان فیلم مشهور و برنده جایزه اسکار قوی سیاه است.

نام فیلم: نوح « Noah»
 کارگردان: دارن آرونوفسکی
تهیه کنندگان: دارن آرونوفسک، اسکات فرانکلین، ریک کیدنی، مری پرنت
نویسندگان: دارن آرونوفسکی ، جان لوگان
بازیگران :راسل کرو، جنیفر کانلی، داگلاس بوث، لوگن لرمان، اما واتسون، آنتونی هاپکینز ، 
محصول : 2014

نقد: مصطفی سیدآبادی
ساختار آخرالزمانی در فرم و روایت:
ساختار فیلم نوح بیشتر آخرالزمانی است تا داستان تاریخی پیامبران
ژانر علمی تخیلی بجای ژانر حماسی تاریخی:

حجت‌الاسلام‌والمسلمین رسول جعفریان، پژوهشگر و مدرس در حوزه تاریخ و علوم اسلامی است. وی تألیفات بسیاری در زمینه تاریخ جهان اسلام و ایران دارد و همین مسئله باعث شده است تا سازندگان آثار هنری از همفکری وی به‌عنوان مشاوره تاریخی بهره بگیرند. 

شما به‌عنوان مشاور فیلم سینمائی محمد رسول‌الله (ص) با این پروژه همکاری داشته‌اید، مشاوره شما در چه سطحی بوده است، آیا تنها نظر داده، متن و مشورت می‌دادید و یا نقش نظارتی هم داشتید و می‌توانستید قسمت‌هایی از کار را کم و یا زیاد کنید؟

مشاوره من برای فیلم محمد رسول‌الله (ص) رسمی نبود به این معنا که همکاری که من با این فیلم داشتم، بر اساس هیچ قراردادی کاری نبود و مابازائی هم نداشت و این همکاری بیشتر به صورت رفاقتی و دوستانه بود و من از اول تا آخرش در این کار بودم اما خیلی نزدیک نمی‌شدم. متن‌ها را می‌دیدم و آن‌ها قبل از اینکه متن‌ها نوشته شود، گروه مطالعاتی خود را داشتند که من دخالتی نداشتم. البته آثاری معرفی کرده و یا در طراحی شهرک کمک‌هایی کرده بودم.

در مراحل ساخت هم بارها سر صحنه رفتم. قبل از نسخه نهایی هم البته فیلم را دیدم اما نهایی‌ترین نسخه را ندیده‌ام. خاطرم هستم، اصرار داشتم باید جنبه‌های ضد یهودی‌اش کم شود که بعدها هم روی این مسئله انتقاداتی هم مطرح شد، البته این جنبه‌ها خیلی نسبت به چیزی که اول وجود داشت کمتر شد. من در فیلم مختار گفته بودم که نگاه نهایی باید نگاه من باشد اما اینجا همچنین توافقی نبود و من نسخه نهایی را که اکران شد را ندیده‌ بودم.

برخی انتقاد کرده‌اند که برخی از صحنه‌هایی که در فیلم است، سندیت تاریخی ندارد و مواردی مانند معجزه‌ای که در کنار دریا رخ می‌دهد و یا شفابخشی پیامبر در دوران کودکی ما را به یاد حضرت عیسی (ع) و یا حضرت موسی (ع) می‌اندازد.

حتی اگر این حرف‌ها درست باشد نه تنها اشکالی ندارد، بلکه من معتقد هستم کم هست و باید بیشتر شود.

داستان کوتاه یک زندگی بزرگ
صادق دقیقی برای اولین فیلم سینمایی بلند خود سراغ سوژه‌ای جنگی و مخاطبی نوجوان رفته است.
 داستان فیلم به اوایل جنگ و حمله عراق به خرمشهر باز می گردد. نوجوانی به‌رغم سن اندک خود، پا به پای مردان و زنان مجاهد شهر، قصد دفاع از وطن خود را دارد اما در همان ابتدا به دست نیروهای عراقی می افتد و مورد ضرب و شتم قرار می گیرد اما اعتماد عراقی‌ها را جلب کرده و مواد غذایی، مهمات و گرای دشمن را به نیروهای ایرانی می رساند. فیلم قصۀ مقاومت دلیرانۀ مردم خرمشهر در برابر متجاوزان بعثی است که ظرفیت‌های روایی و سینمایی تمام‌ناشدنی دارد اما پرداخت نامناسب در این فیلم از شخصیت حقیقی شهید بهنام محمدی، تماشاچی را زده می‌کند؛ حرکت مستمر و حوصله‌ سربر تانک‌های عراقی و از این کوچه به آن کوچه دویدن‌های بهنام و نهایتا رگبار گلوله‌هایی است که به‌سویش شلیک می‌شود و البته هیچ‌گاه به او نمی‌رسد!

فیلم سینمایی  شور و شیرین / درباره شهید محمد کاوه / به کارگردانی جواد اردکانی / تولید سال ۱۳۸۸
 یک کردستان و یک کاوه
جواد اردکانی، دومین فیلم‌ش پیرامون سرداران دفاع مقدس را یک سال پس از  ساخت «به کبودی یاس»، به زندگانی سردار شهید محمود کاوه، اختصاص داد. اردکانی این‌بار برخلاف ساخته قبلی‌اش و شاید به دلیل بالابردن میزان تأثیرگذاری اثرش، از بازیگران مطرح سینما استفاده نمود. بجز نقش شهید کاوه، رضا رویگری،جواد عزتی، احمد نجفی، پردیس افکاری، شبنم قلی خانی بازیگران این فیلم بودند. این امر گرچه به بالاتر رفتن کیفیت بازی‌های فیلم منجر شده اما بازی نقش اول فیلم که تجربه اولین کار حرفه‌ای حمیدرضا عمارلو است در کنار رضا رویگری باعث توجه و تمرکز کمتر و ناخودآگاه به شخصیت شهید کاوه شده است.

حرف آخرم را همان اول مطلب می‌زنم؛ تمام شنیدنی‌ها، خواندنی‌ها و همه‌ی دیدنی‌هایی که تا به امروز درباره‌ی انیمیشن ایرانی شنیده‌اید، خوانده‌اید و یا دیده‌اید را دور بریزید و به دیدن شاهزاده‌ی‌ روم بروید.

با دیدن شاهزاده‌ی روم، به احتمال خیلی زیاد تمام تصورات شما از انیمیشن ایرانی به هم خواهد ریخت. این حرف‌ها شاید به نظر اغراق و ذو‌ق‌‌زدگی باشد ولی تا این حد می‌دانم که اگر مخاطبی بدون هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره‌ی این فیلم و بدون دیدن تیتراژ ابتدایی وارد سالن تاریک سینما شود، بعید است به ذهنش خطور کند که دارد یک انیمیشن ایرانی را می‌بیند. 

شاهزاده‌ی روم در بُعد فنی و اجرایی یک غافلگیری بزرگ و دستاوردی بدیع برای صنعت نوپای انیمیشن ماست. کیفیت بالای اجرایی و فنی این اثر در برخی بخش‌ها دست کمی از تولیدات روز کمپانی‌های بزرگ انیمیشن‌سازی جهان ندارد و حتی در بخش‌هایی نیز به تولیدات بازارپُرکن استودیوهای اروپایی-آسیایی و حتی شرکت‌های کوچک‌تر هالیوودی طعنه خواهد زد. این تعریف با توجه به این واقعیت است که هزینه‌ی ساخت این اثر، به احتمال زیاد به اندازه‌ی پول دستمزد چند نفر از عوامل و تیم تولیدی این‌گونه آثار هم نباشد.

بیشتر انیمیشن‌های سه‌بعدی ایرانی از دو اشکال عمده‌ در بُعد فنی و تکنیکی رنج می‌برند که در همان بدو مواجهه با اثر، این اشکال‌ها به چشم می‌آید و مخاطب می‌فهمد که با یک انیمیشن سینمایی ایرانی طرف است؛ اولی طراحی‌ ضعیف شخصیت‌ها و کاراکترهاست و دومی حرکت‌های تصنعی، خشک و سکته‌دار این کاراکترها در یک اثر. اما در شاهزاده‌ی روم این ضعف‌ها دیده نمی‌شود و طراحی شخصیت‌ها و کاراکتر‌سازی در بالاترین سطح و نزدیک به استاندارهای روز انیمیشن‌سازی دنیا صورت گرفته است. فضا و بکراند‌سازی‌های خوب و باورپذیر و منطبق با قصه، همراه با یک کارگردانی خلاقانه، از انیمیشن شاهزاده‌ی روم یک فیلم سینمایی جان‌دار و قابل اعتنا ساخته است. به این‌ها اضافه کنید دوبله و صدا‌گذاری خوب را.

نقد انیمیشن شاهزاده روم

جواهری در قصر محصول سال 2003 کره جنوبی است. قصه این مجموعه در مورد دختری بنام یانگوم است که در 8سلگی وارد قصر می شود. او برای فعالیت در بخش آشپزی قصرآماده می شود. هان که دوست مادر او است، بعداز مدتی به بزرگترین سرآشپزقصرتبدیل می شود. بعداز مدتی این دو به اتهام مسموم کردن امپراطور به جزیره ای تبعید می شوند. یانگوم تنها راه ورود به قصر را پزشک بودن می بیند. بنابراین با این عنوان وارد قصر شده و به پزشک مخصوص پادشاه تبدیل می شود. نمایش تصاویر با رنگ ولعاب آشپزی، در فضایی ملموس اما نوین، موسیقی و خلاقیت های دختران جوان هرچه بیشتر تماشاگران را مشتاق به تماشا می کند. لوکیشن های متنوع در فضاهایی نا شناخته برای مردم ما که هرچه بیشتر به جذایت آنها افزوده است. 

هالیوود به عنوان بزرگترین کمپانی فیلمسازی جهان، همواره تاثیر و تاثرات فراوان و عمیقی در مناسبات فرهنگی _ سیاسی ملل مختلف داشته است تا آنجا که به جرات می توان گفت بزرگترین جریان تاثیرگذار فرهنگی دنیاست یا دست کم در تحولات منطقه ای و بین المللی، نقشی کلیدی دارد.

از سوی دیگر، فرق و ادیان و نحله های مختلف اعتقادی و فکری نیز در طول تاریخ، جریانات قدرتمندی را ایجاد و رهبری کرده و بر جهت گیری های جوامع بشری سایه انداخته اند.

ناگفته پیداست که هیچ یک از این دو جریان قدرتمند فرهنگی (مذهب و رسانه هالیوود) نمی توانند نسبت به یکدیگر بی تفاوت باشند و همپوشانی قلمرو آنها، مجبورشان میکند تا هر از گاهی در کوچه های باریک شده ی دهکده جهانی با هم برخورد کنند. تلاش ما در این مجموعه مقالات آن است که با نگاهی گذرا به برخی محصولات کمپانی هالیوود، نوع نگاه این غول فرهنگی را به واکاوی نماییم.

شروع فیلم [جنگ] با صدای اذان و پایان فیلم [پیروزی] با نمایش پرچم آمریکا؛ به عبارت دیگر، اسلام و مسلمانان آغازگر جنگ و آمریکا خاتمه دهنده، صلح طلب و پیروز جنگ است. این پیام کلی فیلم تک تیرانداز آمریکایی است. فیلمی که در آن تک تک مسلمانان، چهره یک تروریست شرور را به نمایش می گذارند؛ انسان هایی که فرزند کوچک خود را با یک بمب به سمت نیروهای آمریکایی هدایت می کنند.

اما در نقطه مقابل، سربازان آمریکایی کسانی هستند که حاضر نیستند حتی به سگی که در انجام ماموریت آنها اخلال ایجاد کرده، شلیک کنند. آمریکایی ها افراد انسان دوستی هستند که تمام دغدغه شان برقراری صلح جهانی و حفظ امنیت مردم آمریکا است!
قهرمان فیلم (کریس کایل) گاوچرانی است که با دیدن صحنه حملات به سفارت خانه های آمریکا در برخی کشورها، متوجه می شود که امنیت کشورش در خطر است. او برای حفظ امنیت مردم آمریکا، به ارتش ملحق شده، ماه ها و سال ها دور از همسر و فرزندان خود به جنگ در عراق مشغول میشود و نهایتا به یکی از اسطوره های جنگ با عراق مبدل می گردد.
"کایل" هرگز به خاطر انسان هایی که کشته ابراز تاسف نمی کند و تمام حسرتش، ناتوانی از نجات جان همرزمان کشته شده اش است.
صحنه های هدف گیری و تیراندازی در فیلم، برای علاقه مندان به بازی های کامپیوتری، یادآور بازی های سبک جنگی و تیراندازی است و همچنین مشوق آنها برای ملحق شدن به ارتش و  تجربه بازی در زندگی واقعی.
همچنین استفاده از نام مصطفی، به عنوان خطرناک ترین تروریست فیلم و هدف  اصلی کریس کایل، نمی تواند صرفا یک انتخاب نام اتفاقی باشد.
فیلم تک تیرانداز آمریکایی نماد بارز ترویج مسلمان کشی و معرفی کننده مسلمانان به عنوان بزرگترین خطر تهدید کننده امنیت جهانی است و مانند بسیاری از فیلم های دیگر هالیوود، پیام آور این معناست: «حفظ و تامین امنیت مردم آمریکا» مهمترین اصل وجود عالم هستی است!
انتقاد رهبر انقلاب از «تک‌تیرانداز آمریکایی»

اسطوره سازی رسانه ای برای اسطوره های هالیوودی و بازی های ویدئویی در سایت های فارسی زبان کم نیست اخیرا ریپورتاژ آگهی زیر برای یک بازی ویدویی با شعار" مردی که هیچگاه خود را یک قهرمان ندانست…" منتشر شد.که جای تاسف دارد

کسی که از دستانش خون می چکد و... ادعای قهرمانی هم ندارد!!!!

ابتذال در مفهوم قهرمان و قهرمان سازی در هیچ بازی اتفاق نیفتاده است و...

سایت gamefa آورده: در طول تاریخ صنعت بازی های ویدیویی، همواره روایت بازی های رایانه ای حول محور یک شخصیت مثبت (پروتاگونیست) و در نقطه ی مقابل یک شخصیت منفی (آنتاگونیست) می چرخد.