اسطوره سازان تمدن ایرانی

کریستوفر نولان از آن دسته کارگردانانی است که به خاطر رفتارهای عجیب و غریبش مانند همراه نداشتن گوشی تلفن همراه و یا آدرس ایمیل و همچنین تمایل شدید او به ساختن صحنه های واقعی و بی نقص مشهور شده است. اما روشی که وی با آن به این خواسته می رسد کمی آزار دهنده است.

مارک رایلنس و بَری کیوگان که در فیلم اخیر کریستوفر نولان با نام «دانکرک» (Dunkirk) در کنار هم بازی کرده اند مصاحبه ای را با روزنامه ی ایندیپندنت در مورد تجربیات خود در این فیلم و آشنایی با کریستوفر نولان و روش کار او داشته اند. این دو اعلام کرده اند که نولان شیوه ی کارگردانی خاص خودش را دارد و برخی از قوانین خشن و سفت و سخت او باید کاملاً در حین فیلم برداری رعایت شوند از جمله این که هیچ صندلی برای استراحت بازیگران وجود ندارد و کسی نیز نباید همراه خود بطری آب به سر صحنه بیاورد.

رایلنس در مورد کریستوفر نولان چنین گفته است:” او در مورد استفاده از فیلم و همه چیز مربوط به آن بسیار خاص عمل می کند تا کاملاً واقعی به نظر برسد به نحوی که باید از برخی تکنیک های قدیمی برای واقعی به نظر رسیدن فیلم استفاده می کرد. در مورد صحنه ای که شعله ها روی آب بودو و افراد در داخل آن ها شنا می کردند او می خواست که حجم ویرایش های پس از فیلم برداری و جلوه های ویژه را کاهش دهد. او روش خاص خود را دارد از قبیل این که دوست ندارد هنگام فیلم برداری صندلی برای بازیگران گذاشته شود یا بازیگران نباید همراه خود بطری آب داشته باشند، او خیلی خاص است”.

کیوگان نیز در مورد سر و صدای بطری های آب صحبت کرده و از زبان نولان گفته که حواس بازیگران را پرت کرده و چیزهایی مانند اسباب بازی هستند که بازیگران با آن ها بازی می کنند. نولان از این موضوع نیز خوشش نمی آمده است. به گفته ی کیوگان وی اعلام کرده که این کار بازیگران را هوشیار و آماده نگه می دارد. شاید این موضوع برای ما و کسانی که خارج از دنیای بازیگری قرار دارند کمی سخت و خشونت آمیز باشد. اما رایلنس و کیوگان حتی بدون داشتن آب برای نوشیدن و صندلی برای نشستن در بین برداشت صحنه ها نیز عملکرد فوق العاده ای در این فیلم داشته اند. نولان کارگردان سخت گیری است اما با بازیگرانش دچار مشکل نمی شود.