اسطوره سازان تمدن ایرانی

علاوه بر دو اسم بزرگ استریمینگ یعنی نت فلیکس و آمازون، کمپانی های تکنولوژیکی بزرگ از جمله اپل، فیس بوک، یوتیوب و دیگران هم دارند وارد عرصه تولید محتوای اوریجینال تلویزیونی می شوند. حالا در عصر طلایی تلویزیون، شبکه های کابلی و سنتی که به مدت چند دهه فرهنگ عامه را شکل می دادند، باید برای بقا و سودمندی خود سخت مبارزه کنند.
به گزارش بانی فیلم به نقل از گاردین، زمانی ویلیام گلدمن فیلمنامه نویس گفت در هالیوود هیچ کس همه چیز را نمی‌داند. اما این پیش از آن  بود که کمپانی های تکنولوژیکی با اطمینان نسبت به این مسئله که برای حکمرانی بر صنعت تلویزیون آدم باید حسابی خرج کند، وارد معادله شدند.
خوره ها دارند از گاوصندوق های دیجیتالشان استفاده می کنند تا خودشان را تبدیل به اربابان سرگرمی یا حداقل صاحبان محتوا کنند و در حین این پروسه دارند چیزی که ما تماشا می کنیم و اینکه چطور آن را تماشا می کنیم را شکل می دهند.
اپل بودجه ای یک میلیارد دلاری برای تولید محتوای اوریجینال تلویزیونی کنار گذاشته و گفته می شود می خواهد از استودیویی استفاده کند که «بر باد رفته» در آن فیلمبرداری شد. بعد از یکی از پرتنش‌ترین کمپین های بازاریابی در تاریخ جوایز امی، سرویس های استریمینگ نت فلیکس و هولو این آخر هفته می‌خواهند با سریال های «چیزهای عجیب» و «داستان ندیمه» جوایز امی را از آن خود کنند.

یوتیوب هم دارد سریال‌ها و فیلم های اوریجینالش را افزایش می دهد و بودجه هایی صرف آن ها می‌کند که یک دنیا با ویدیوهای گربه‌هایش فرق دارد.
فیس بوک یک چک یک میلیارد دلاری تکان می‌دهد و ممکن است بخواهد تا چهار میلیون دلار خرج هر اپیزود کند. این در حالی است که ممکن است اسنپ چت هم خیلی از آن عقب نباشد.

شبکه های سنتی پخش و شبکه های کابلی که غول هایی بودند که به مدت چند دهه فرهنگ عامه را شکل می دادند، حالا دارند دست و پا می زنند تا به آن ها برسند. کرگ ارویچ مدیر ارشد محتوای هولو می گوید: «به نظرم الان اگر بگوییم رقابت مسلحانه است کم گفته ایم.»
این امر نمایانگر برخورد تلویزیون، اینترنت و تکنولوژی وایرلس است. دیگر برای شبکه های سنتی و کابلی کافی نیست که فقط سریال های محبوب بسازند. آن ها باید کاری کنند این سریال ها از چند پلتفورم مختلف برای استریمینگ و دانلود در دسترس باشند وگرنه ممکن است سود تبلیغات و اشتراک‌شان کم شود. از سوی دیگر، کمپانی‌های تکنولوژیکی هم باید چه از طریق خریدن یا چه از طریق تولید کردن محتوا صاحب آن باشند تا بتوانند سهمی از آن سودها را از آن خود کنند و تفاوتی بین محصول رقیب و خودشان به وجود بیاورند.
ارویچ می گوید محتوای اوریجینال، مخصوصا چیز باوقار و خوش نقدی مثل «داستان ندیمه» یک کمپانی را تعریف می کند و به تعداد مشترکان آن می‌افزاید. «این چیزی است که ما می توانیم صاحب آن باشیم، چیزی است که از دی ان ای خودمان نشات می گیرد. انحصاری بودن محتوا یک نکته کلیدی است.»
برای اپل، وارد شدن به هالیوود می تواند ضرری که از فروش رو به کاهش آی فون ها و آی پدها به وجود آمده را جبران کند و سرویس استریمینگ موسیقی اش را بهبود ببخشد. اضافه کردن مجموعه ای از سریال ها و فیلم ها به این سرویس می تواند باعث شود مشترکان فعلی ارزش بسیار بیشتری در ازای ۱۰ دلار هزینه ماهانه خود به دست بیاورند و به این ترتیب مشترکان جدیدی هم جذب آن شوند. اگر این محتوا فقط از طریق دستگاه های اپل در دسترس مخاطب باشد، می تواند انگیزه بیشتری برای خریداری آن ها فراهم کند.
وقتی امشب (یکشنبه شب) استیون کولبر به عنوان مجری شصت و نهمین جوایز امی روی صحنه برود، این سلسله مراتب در حال تحول به نمایش درخواهد آمد. هولو ۱۸ نامزدی دریافت جایزه امی کسب کرده که ۱۳ تای آن ها مال «داستان ندیمه» هستند و پنج تای دیگر را نخستین فیلم مستند اوریجینال این سرویس استریمینگ یعنی «بیتل ها: هشت روز در هفته» کسب کرده است. آمازون هم ۱۶ نامزدی دارد.
اچ بی او هنوز هم غول جوایز امی است و ۱۱۱ نامزدی دریافت کرده است که فقط ۲۲ تای آن ها به خاطر سریال «وست ورلد» بوده. اما «چیزهای عجیب»، «تاج» و «خانه پوشالی» به نت فلیکس کمک کرده اند این فاصله را نسبت به سال های گذشته کم کند و توانسته در کل ۹۱ نامزدی کسب کند.

اپل با «سیاره اپ ها» و «کارپول کارائوکه» وارد عرصه تولید محتوای اوریجینال شد، اما این ها سریال‌های واقع گرایی بودند که مورد تمسخر منتقدان قرار گرفتند و از طریق سرویس موسیقی این کمپانی پخش می شوند. اما از وقتی که سازنده آی فون توانسته جیمی الرایت و زک ون آمبورگ را استخدام کند، یعنی همان مدیران تلویزیونی کمپانی سونی که تا به حال مسئولیت هدایت سریال های عظیمی مثل «برکینگ بد» و «تاج» را بر عهده داشته اند، و از وقتی که یک میلیارد دلار به ساختن مجموعه ای از سریال‌های تلویزیونی اوریجینال اختصاص داده، تبدیل به یکی از بازیکنان جدی عرصه تلویزیون شده است.
جن داوسون که یک تحلیل گر رسانه‌ای از کمپانی جکداو ریسرچ است، می گوید: «این رقم یک میلیارد دلاری نشانی کاملا واضح است که اپل نسبت به یک سال پیش و یا حتی شش ماه پیش بسیار مسئله تولید محتوای اوریجینال را جدی گرفته است. آن‌ها می خواهند کیفیت و کمیت تولید کنند. چیزهایی در سبک «بازی تاج و تخت».
اگر همانطور که نخستین بار فایننشال تایمز گزارش داده بود این کمپانی تکنولوژیکی بتواند بخش تولید محتوای اوریجینال خود را وارد کالوِر استودیوز کند، در هالیوود تاریخ ساز خواهد شد. این استودیوی نمادین که قبلا متعلق به آر کی او، هاوارد هیوز و سسیل بی دومیل بود، به منظور فیلمبرداری پروژه های ماندگاری مثل «ماتریکس» و «برباد رفته» مورد استفاده قرار گرفته بود. اپل هنوز نظری رسمی در این باره نداده است.
آمازون که گفته می شود با اپل در حال رقابت است تا بتواند حقوق رسمی فرنچایز فیلم «جیمز باند» را به دست بیاورد و احتمالا اسپین آف های ۰۰۷ بسازد هم به این استودیو مرتبط است.
وقتی نت فلیکس تصمیم گرفت که فقط یک پلتفورم بودن کافی نیست، از این منظر هدایت گر مسیر شد. همانطور که تد ساراندوس مدیر محتوای این کمپانی در سال ۲۰۱۳ گفته بود، نت فلیکس تصمیم گرفت «زودتر از آنکه اچ‌بی‌او بتواند تبدیل به ما شود، ما تبدیل به اچ بی او شویم.» منظورش این بود که خالقان محتوا بالاخره تصمیم می‌گیرند پلتفورم های استریمینگ خودشان را خلق کنند و دیگر آن ها را برای پخش به نت فلیکس ندهند.
او درست هم می گفت. همین ماه گذشته کمپانی دیزنی اعلام کرد می‌خواهد قراردادش با نت فلیکس را به پایان ببرد، سرویس استریمینگ خودش را از سال ۲۰۱۹ راه بیندازد و به این ترتیب محتوای محبوبی مثل «جنگ ستارگان» را از آن طریق به نمایش بگذارد.
با این حال، نت فلیکس مشغول خلق کردن مجموعه ای گسترده از محتوا بوده است. بودجه اش برای محتوای اوریجینال از ۳۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳ به ۶ میلیارد دلار در سال جاری رسید. این صندوقی عظیم است که می تواند هزینه پخش حداقل ۲۰ سریال تلویزیونی را تامین کند.
یوتیوب هم با وجود اینکه ۱٫۵ میلیارد نفر کاربر لاگین شده در ماه دارد و هر روز یک میلیارد ساعت از ویدیوهایش را مردم تماشا می کنند، به این نتیجه رسیده که نیازمند درست کردن محتوای اوریجینال است. این کمپانی قرار است از طریق سرویس اشتراکش که یوتیوب رِد(یوتیوب سرخ) نام دارد امسال بیش از ۳۰ سریال و فیلم اوریجینال تولید کند و این رقم را در سال آینده به بیش از ۴۰ برساند.
سوزان دنیلز، رییس محتوای اوریجینال جهانی یوتیوب می گوید: «ما می خواهیم نام برنامه های اویرجینال یوتیوب به معنای محتوای درجه یک و سرگرم کننده باشد.» به عنوان مثال او به یک سریال کمدی جدید به نام «کوبرا کای» اشاره کرد و گفت در برنامه های جدیدش با سلبریتی هایی مثل دمی لوواتو و کیتی پری همکاری می کند.
علاوه بر این، همانطور که وال استریت ژورنال همین هفته گزارش داد، فیس بوک هم امسال و سال آینده چیزی حدود یک میلیارد دلار خرج می کند تا سریال های اوریجینال جدید برای پلتفورم ویدیویی «واچ» خود تولید کند. اسنپ چت هم گفته می خواهد وارد تجارت تولید محتوای فیلمنامه دار شود. این کمپانی گفته این حرکتش در جهت تکمیل شبکه های سنتی خواهد بود، نه اینکه بخواهد آن ها را کنار بزند.
سیلابی از پول نقد که دارد وارد هالیوود می شود باعث شده بعضی ها خوشحال نباشند. جان لندگرف مدیر عامل شبکه اف اکس ماه گذشته به رسانه‌ها گفت: «مثل این می ماند که هر روز با پول بزنند تو صورت آدم.»
نت فلیکس ۶۰ میلیون دلار برای دو برنامه ویژه کمدی به دِیو شاپل پول داد و خبرساز شد. در چنین اقلیمی رقبایی که بودجه های پایین تر دارند نمی‌توانند هزینه استخدام کردن استعدادهای بزرگ تر را پرداخت کنند. اما این انقلاب باعث شده مخاطبان در چیزی که «عصر طلایی تلویزیون» خوانده شده، کیفیت، انتخاب و آسودگی بسیار بسیار بیشتری داشته باشند. در تئوری، عصر حاضر زمانی طلایی هم برای خالقان عرصه تلویزیون است که می توانند محتوای شان را با پول قدیمی و جدید بسازند و آن را از چند پلتفورم به نمایش بگذارند.
با این حال، برای آن هایی که در زنجیره غذایی پایین‌تر قرار دارند، ممکن است هنوز این حس وجود داشته باشد که دارند در روزهای قدیم زندگی می کنند. مایک فانک که یک بازیگر است، می گوید: «برای من و خیلی از دوستان بازیگرم سوال این است که چرا دیگر کار نمی کنیم؟ آدم هنوز باید زور بزند و به آب و آتش بزند و تست بازیگری بدهد.»
دیا وایس که مدیر انتخاب بازیگر است، می گوید شغل های بازیگری برای محتوای آنلاین اغلب درآمدی کمتر از حداقل حقوق ایالتی برای بازیگران در بر خواهد داشت. به گفته او: «در چنین زمینه‌ای بازیگران باید خیلی سخت‌تر کار کنند، ساعت های کاری شان طولانی تر است و پول کمتری هم از قبل دریافت می کنند.
یکی از تکنیسین های صحنه هم می گوید فیلمبرداری های سریال های نت فلیکس بعضی مواقع باعث می شوند دست اندرکاران به نقطه شکست خود برسند.«آدم باید بیشتر و بیشتر کار کند. زمان بندی‌های فیلمبرداری دیوانه‌کننده هستند. همه مان خسته هستیم.»