اسطوره سازان تمدن ایرانی

علاقه‌‌ استیون اسپیلبرگ به فیلم‌‌های علمی تخیلی‌‌ای که با دنیای کودکان تناسب دارند، بر مخاطبین سینما پوشیده نیست. فیلم هوش مصنوعی - A.I. Artificial Intelligence یکی از همین آثار او است که در سال ۲۰۰۱ با بازی هالی جوئل آزمنت و جود لا منتشر شد.

حجت الاسلام و المسلمین مسعود عالی بر ضرورت استفاده صحیح از تریبون جشنواره فیلم فجر و تبیین مفاهیم اسلام ناب تأکید کرد و این جشنواره را به مثابه تریبون انقلاب اسلامی دانست که باید در ضمن استفاده از آن، مفاهیم در راستای اهداف نظام جمهوری اسلامی بیان شود.

حجت‌الاسلام عالی با اشاره به سخنان یکی از فیلم‌نامه‌نویسان که در جشنواره فیلم فجر عنوان شد،‌ تأکید کرد: واکنش ما متناسب با سخنان مطرح‌شده بود.

خسرو معتضد با بررسی و نقد سری دوم فیلم «۳۰۰» با عنوان «ظهور یک امپراتوری» گفت که این فیلم می‌خواهد بگوید ملت ایران درگذشته نیز چیزی نبوده، تاریخ و فرهنگی نداشته و همه‌چیز یونان بوده است.

خسرو معتضد تاریخ‌نگار و کارشناس برنامه «تاریخ و سینما» درباره سری دوم فیلم «۳۰۰» با عنوان «ظهور یک امپراتوری» بیان کرد:

«ابتدای فیلم این‌گونه آغاز می‌شود که در سینه داریوش تیری است که از آن خون می‌چکد؛ داریوش در سال ۴۸۶ فوت کرده یعنی چهار الی پنج سال بعد از جنگ‌های مِدی (جنگ با مادها)، چطور پنج سال تیر در سینه‌اش مانده است؟ در کنار او خشایار شاه جوان ایستاده است. همان خشایار شاهی که در سری اول «۳۰۰ » دیدیم؛ یعنی یک آفریقایی با سری تراشیده؛ کنار او نیز زن جوانی به نام آرتمیس ایستاده است.

مسعود فراستی در نقد و بررسی فیلم «خروج» آخرین ساخته ابراهیم حاتمی کیا در ابتدا با اشاره به شرایط به وجود آمده در نشست خبری فیلم خروج اظهارداشت: جوی که آنجا حاکم شد یک جو ضد نقد بود، یک جو غیرفرهنگی بود و جو بیش و کم حمله ناجوانمردانه به مهم‌ترین فیلمساز بعد از انقلاب ما بود.

وی با بیان اینکه ابراهیم حاتمی‌کیا از نظر من همچنان مهم‌ترین و بهترین فیلمساز بعد از انقلاب است، افزود: من از دو فیلم دیدبان و مهاجر به شدت دفاع کردم و از کرخه تا راین، چ و به وقت شام هم تا حدودی دفاع کردم.

این منتقد سینما تصریح کرد: وقتی فیلمسازی 5 فیلم دارد که قابل تعریف دارد، تعریف نه به معنای باج دادن بلکه نقد دارد، قطعا بهترین فیلمساز تا این لحظه سینمای ایران است. یعنی از ۶۷ تا الان ۳۱ سال کار سینمایی یعنی بهترین فیلمساز سینمای ایران. حاتمی کیا تنها فیلمساز سینمای ایران است که هر چه که هست را در اثرش می‌آورد. یعنی خودش را پنهان نمی‌کند. خودی دارد که پنهان نمی‌کند. یعنی چیزی دارد. خود داشتن کار ساده‌ای نیست. ابراهیم خود دارد و این در آثارش دیده می‌شود. چه زمانی که حالش خوب نیست و چه زمانی که حالش خوب است در اثر دیده می‌شود.

وی افزود: این چیزهایی که گفتم شما عزیزان که من را می‌شناسید می‌دانید تماما راست است. ما با چنین فیلمسازی طرفیم و باید بدانیم که نقد از سر دلسوزی و دوست داشتن است. اگر شما چیزی را دوست نداشته باشید برایش دلسوزی و نقد ندارید. ماقبل نقد است. اگر شما با چیزی مساله دارید، دلسوزی، نقد آغاز می‌شود. نقد نه از سر دشمنی‌است و نه ارعاب و خودنمایی است. جامعه‌ای که نقد ندارد جامعه رو به جلویی نیست. 

خلاصه داستان فصل سوم سریال ستایش : بعد از اینکه محمد پسر طاهر فردوس، با پدربزرگ خود آشنا شده، به آهستگی علاقه خاصی بین او و پدربزرگش شکل میگیرد. در فصل سوم سریال ستایش حشمت فردوس به همراه نوه‌ اش در پی ساختن دوباره زندگی خود است.

دکتر ابراهیم فیاض معتقدست «بوی باران» سریالی ضد امنیت ملی بود و شورای امنیت ملی نباید بگذارد چنین آثاری ساخته شود.

به گزارش سینماپرس، «نهضت مردمی تحول در صدا و سیما» با مشارکت تشکل‌های فرهنگی و دانشجویی، در فراخوانی با عنوان «گام دوم» از آحاد مردم و فعالان فرهنگی جهت پیوستن به این نهضت و ارسال نقدها و مطالبات خود درباره عملکرد صدا و سیما دعوت کرده است.  
متن این فراخوان به شرح ذیل است:
باسمه تعالی
گام دوم؛ نهضت مردمی تحول در صدا و سیما
از آحاد مردم، فعالان و تشکل‌های فرهنگی انقلاب اسلامی دعوت می‌شود نقدها، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را در قالب‌های مختلف پیام متنی(نظر، یادداشت، مقاله، گزارش و...)، محصولات صوتی و تصویری(مستند، کلیپ، ویدیوی شخصی، ...) و... به پایگاه اطلاع رسانی Gaamdovom.com ارسال نموده یا با هشتگ #گام_دوم_دررسانه_ملی در شبکه‌های اجتماعی منتشر نمایند.

جمعی از سینماگران، منتقدان و روزنامه‌نگاران درباره‌ی واگذاری ماهنامه‌ی «24» و تصمیمات حاشیه‌ساز مؤسسه‌ی همشهری نامه‌ای منتشر کردند. همشهری مدیریت و سردبیری هشت مجله گروه مجلات خود را به یک فرد واگذار کرده و این مجله‌ها فقط تا پایان شهریور با سردبیری و حضور تحریریه فعلی منتشر می‌شوند.

در این نامه که سینماگران و منتقدان فیلم منتشر کرده‌اند، آمده است:

«ماهنامه‌ی «24» بعد از نُه سال انتشار بدون تردید یکی از نشریات سینمایی جریان اصلی و قابل اعتنای کشور با کارنامه‌ای قابل دفاع است؛ مجله‌ای که در آستانه‌ی صد و سومین شماره‌ی خود توانسته استاندارد نشریات سینمایی را در ایران ارتقا بدهد و از نظر محتوایی و گرافیکی به معیارهای جهانی نزدیک شود. جایگاه ویژه‌ی این نشریه بین سینمادوستان و سینماگران و اقبال به مطالب متنوع آن از ویژگی‌های بارزش است. حفظ کیفیت چنین نشریه‌ای نتیجه‌ی به‌کارگیری روزنامه‌نگارانی کاربلد است که ضمن آشنایی با اصول حرفه‌ای، راه و رسم ارتباط صحیح با مخاطب را بلد باشند و بتوانند به‌دور از روش‌های منسوخ و غیراخلاقی، در زمینه‌ی ارتقای فرهنگی کشور گام بردارند و خوشبختانه این سرمایه‌ی ارزشمند در کنار سنت مجله‌نگاری همشهری توانست به این جایگاه دست پیدا کند.اگرچه تصمیمات جدید اتخاذ‌شده در مؤسسه‌ی همشهری و واگذاری سردبیری همه‌ی مجلات به یک نفر که ظاهرا بار مالی مجلات را بناست از روی دوش همشهری بردارد جای نگرانی بسیار دارد، اما امیدواریم از تلاش مدیران همشهری برای حفظ و ارتقای کیفیت ماهنامه‌ی «24» کاسته نشود و با کنار رفتن نیروهایی که بیش از صد شماره برای کیفیت و بقای این مجله کوشیده‌اند لطمه‌ی جبران‌ناپذیری به این نهاد مطبوعاتی نخورد. از سر دلسوزی برای فرهنگ و سینما مایلیم یادآوری ‌کنیم که تصمیمات اتخاذشده نباید سایه‌ی سنگین سیاست بر فرهنگ را که مشکل همیشگی اهالی قلم و هنرمندان در این کشور بوده است تشدید کند و به موج ناامیدی که این روزها به شکل عجیبی در حال افزایش است بیفزاید. نباید فراموش کرد که کیفیت و اعتبار همیشه به‌سختی به دست می‌آید، اما به‌راحتی از بین می‌رود.»

فهرست امضا کنندگان این نامه:

کمتر کسی است که نداند هدف از تاسیس و تقویت صنعت سینما و سرمایه گذاری های کلان در این عرصه در دهه های اخیر تنها به دلیل ایجاد سرگرمی برای مردم و رفع خستگی آن ها از باب خیرخواهی، و یا تجارت صدها میلیون دلاری مافیای ثروت و یا حتی فرهنگ سازی در جوامع بشری مطابق امیال سران قدرت ها، نبوده است. در واقع پشت پرده نقره ای سینما بسیار بسیار پیچیده تر از آن است که روی پرده نشان می دهد.

در لابه لای تصاویر رنگارنگ و متحرکی که روی پرده سینما نقش می بندد و هر بیننده ای را مسحور خود می کند، رازهای سر به مهر و اسرار طبقه بندی شده زیادی وجود دارد که مربوط به برنامه ریزی هایی است که صاحبان اصلی سینما برای دنیا و مردم آن داشته اند.

برای مثال فیلم سینمایی «اِل‌سید» (el cid) که به عنوان سومین قسمت از سه گانه اعتقادی «چارلتون هستون» ساخته شد، حاوی نکاتی است که پنجاه و هفت سال بعد از انتشار آن در جهان پیرامون به وضوح می توان دید.

 به گزارش مشرق به نقل از روابط عمومی «سینما دو»؛ در خلال برگزاری جشنواره سی و پنجم فیلم فجر؛ برنامه این هفته «سینما دو» مطابق با آنچه از پیش اعلام شده بود، علاوه بر گزارش های مختلف از کاخ اصلی جشنواره و گفتگوهایی با اهالی سینما، با حضور سه تن از منتقدان سینمایی؛ جواد طوسی، طهماسب صلح جو و محمد تقی فهیم نقبی داشت بر جشنواره فیلم فجر و جریان نوی سینمای ایران که پس از انقلاب پا گرفت. در متن زیر اشاره ای شده به مهمترین نکاتی که این سه منتقد در گفت و گو با محمد خزاعی؛ مجری- کارشناس برنامه به آن اشاره داشتند.

فهیم درباره تفاوت این دوره از جشنواره با دوره های قبل گفت: تفاوت چندانی وجود ندارد اما در راستای محتوایی جای انتقاد دارد. کلین این جشنواره به جز ۵ دوره از برگزاری آن نتوانسته انتظارات را برآورده کند. ضمن اینکه دوره سی و پنجم دچار حاشیه هایی شد که می شد آن را از قبل کنترل کرد. بعد از این همه سال برگزاری جشنواره مساله ساده ای مثل فروش بلیت باید دچار مشکل می شد.

او ادامه داد: مساله دیگر استقلال در داوری آثار است که گفته می شود، در حالیکه هیات انتخاب باید مشاور دبیر جشنواره باشد و فیلم ها را در راستای سیاستگزاری های کلان فرهنگی انتخاب کند و بعد هیات داوران با استقلال بهترین فیلم ها را معرفی کنند.

طهماسب صلح جو، در این باره اظهار داشت: همه نقص ها و بی نظمی های موجود را از ویژگی های این جشنواره می دانم واگر جز این برگزار شود تعجب می کنم. مهمترین اتفاقی که طی سال ها برگزاری جشنواره فیلم فجر می افتد این است که سالن ها طی برگزاری جشنواره پر از جمعیت می شوند و عادت سینما رفتن را ایجاد می کند که با فیلم دیدن صِرف تفاوت دارد.

جواد طوسی نیز اذعان داشت: کماکان جشنواره دوران آزمون و خطا را طی می کند و به حالت تثبیت شده ای نرسیده است که می تواند بررسی شود. تغییرات سیاستگزاری ها که منبعث از تحولات جامعه است در جشنواره نمود می یابد. هنوز سینمای ما رفتارشناسی حرفه ای پیدا نکرده و هر کسی ساز خود را می زند.

فهیم با بیان اینکه بخشی از هویت جشنواره از فیلم ها بدست می آید و بخش دیگر آن از مدیریت، یادآور شد: تولید فیلم ها نیز تحت تاثیر مدیریت سینمای کشور است. بنابراین تا زمانی که این جشنواره دولتی برگزار می شود به دلیل سیاست های مختلف جریان فیلمسازی فدا می شود.

سینما؛ سینماست

 «تیتو کوچولو و موجودات فضایی» ساخته پائولا لیویا راندی، محصول 2017 ایتالیا را در سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر در بخش «مروری بر سینمای ایتالیا» دیدم. فیلمی تخیلی مکاشفه ای تاثیرگذار و مدرن که در قالب کودکانه به خستگی و رها شدگی از زندگی شهری تا رسیدن به شهود و کشف کوکانه تا ترویج و یا نقد نوعی سبک زندگی می پردازد.

تیتو فیلم خوش ساخت در خلق شخصیت و داستان است، که چند لایه معنایی دارد، از سفر به لاس وگاس و آمریکا برای دیدن عمویی پرفسور علوم فضایی که نظریه ای درباره شنیدن صداهایی ماواء الطبیعه و مردگان را داده است تا بررسی زیر پوستی و نقد دختران مشتاق به سربازان ارتش در همه جا، تشویق سربازان به پیوستن به ارتش، ارتباطات آزاد و خاص و در نهایت همجنس گرایی و... جامعه آرمانی غرب موعود آمریکا می پردازد.

دوست عزیز منتقدی در نقدش بر پایتخت 5 نوشت:

امشب قسمت آخر پایتخت پخش شد 
و هیچ نشانی از مدافعین حرم و سردار سلیمانی و سردار همدانی و سردار فلانی و بهمانی در جنگ سوریه نبود دریغ از یک سرباز ایرانی که در بزنگاه داعش از ناموس ایرانی اش دفاع کند، درست مثل بوقت شام که هیچ خبری از سپاه و مدافعین ایرانی نبود....!

اما به نظر میرسد

این سبک روایی که درام،داستان و موضوع مدافعان و ناجی بودن فرهنگ ایرانی- اسلامی به محوریت ایران کانون توجه باشد رو بهتر از این نمی شد به تصویر کشید
این اول اشتباه بود که عکس یا نمادهای مستقیم سرباز ایرانی وارد داستان می شد
بلکه فرهنگ ایرانی و شیعی ناجی معرفی شدند بهتر کار در آمد

 مثل فیلم های هالیوودی

بشر از قدیم علاقه داشته تاریخ را برای نسل‌های بعد روایت کند تا آیندگان را از آنچه بر سر نیاکانشان آمده مطلع گرداند، بلکه درس عبرتی برای آنها شود.
بازی‌ها نیز همیشه به نوعی سعی در این کار داشته‌اند، کافی است به چند سال پیش نگاه کنید که موج بازی‌هایی درباره جنگ جهانی چه طور بازار را قبضه کرده بود، با این حال بازی‌هایی که در سبک استراتژی ساخته می‌شود، معمولا تاریخی است. حالا یا مثل «جوخه قهرمانان» روی جنگ جهانی دست می‌گذارند یا مثل سری بازی‌های «توتال وار» از روم باستان گرفته تا دوران ناپلئون و شوگان‌های ژاپنی را مورد کند و کاو قرار می‌دهند.

زمانی که ساخت «روم 2» تائید شد و سازنده نیز درباره موتور جدید بازی سخن گفت و تریلرهای هیجان انگیز از آن نمایش داد، انتظارات از این عنوان بشدت بالا رفت. البته کارنامه درخشان Creative Assembly در ساخت بازی‌های استراتژی و محبوبیت خود مجموعه «توتال وار» نیز در این امر بی‌تاثیر نبود.

شهاب حسینی در صفحه اینستاگرامش درباره فیلم «آشغال های دوست داشتنی» که این روزها درباره آن و حضورش در جشنواره فیلم فجر صحبت زیاد است، نوشت.
در سال 1394، شهاب حسینی به دلیل موضع گیری دبیر جشنواره نسبت به فیلم «آشغال های دوست داشتنی« از سمت مشاور جشنواره فیلم فجر سی و چهارم استعفا داد و در نامه استعفا خود نوشت: 
اینجانب، سید شهاب الدین حسینی به عنوان بازیگر فیلم مذکور در جهت کاهش معضلات دبیر محترم جشنواره فیلم فجر، بدین وسیله از سمت مشاور جشنواره ی سی و چهارم، اعلام انصراف و کناره گیری می نمایم.
یادداشت شهاب حسینی برای فیلم «اشغال های دوست داشتنی»:

خلاصه داستان : در جریان ملاقات یک پلیس پارلمان به همراه دخترش از کاخ سفید، توطئه و حمله ای به کاخ سفید شکل میگیرد و حال این پلیس دست به هر کاری میزند تا بتواند جان دخترش، همچنین رئیس جمهور آمریکا  و کل کشور را نجات دهد …

توضیح:

فیلم سقوط کاخ سفید محصول سال 2013 آمریکا به کارگردانی رولند امریچ فیلمی اکشن و هیجان انگیز است.  به نظر میرسد با توجه به سابقه کارگردان این فبلم چندین لایه و فیلمی پیچیده باشد. بازیگرانی چون جیمی فامس و جانینگ تاتوم در سقوط کاخ سفید نقش بازی میکنند. 

نقد و بررسی فیلم سقوط کاخ سفید (White House Down)

اینبار کمپانی کلمبیا، وظیفه کارگردانی این پروژه ملی را به رولند امریش سپرده که تجربه های موفقی در زمینه خراب کردن سمبل های آمریکا از نزدیک به دو دهه ی پیش تاکنون داشته است! امریش در سال 1996 در فیلم « روز استقلال» ، کاخ سفید را با حمله بیگانگان فضایی نابود کرد، بعدها در « روز پس از فردا » مجسمه آزادی را سرنگون کرد و در فیلم « 2012 » هم که بطور کامل آمریکا و دنیا را تبدیل به ویرانه ای کرد! حال امریش را بار دیگر به یک پروژه اکشن مهم بازگردانده اند و داستانی را برای ساخت به او سپرده اند که درش حمله به کاخ سفید و انهدام آن به چشم می خورد. داستان از این قرار است: 

جان کال (چنینگ تاتم) یک افسر پلیس کنگره‌ آمریکاست که مدتهاست در حال برقرار کردن توازن میان زندگی شخصی اش ؛مخصوصا یک پدر خوب بودن برای دخترش اِمیلی (جوئی کینگ) و کسب و کارش است که تا این لحظه چندان موفق به ایجاد این تعادل نشده است. 

هیتلر نخواست بریتانیا را تسخیر کند و این امر سبب شد تا انگلیسی‌ها پیروزی را، به حساب خود واریز کنند و از شکست حقیرانه در دانکرک، به عنوان پیروزی تاریخی بزرگی یاد کنند.

«دانکرک» آخرین ساخته کریستوفر نولان در سینماهای سراسر جهان اکران شد و به عنوان اثری جنجالی  که اکران آن در سینماهای آسیای شرقی و برخی کشورهای اروپایی ادامه دارد، مورد توجه رسانه‌هاست و بحث‌های فراوان تاریخی درباره آن مطرح است.

مستقل از همه تعاریف و تمجیدهای منتقدان فرنگی، آنچه حین جنگ جهانی دوم رخ داده و  پیش از این فیلمی با همین عنوان توسط لسلی نورمن، درباره‌اش ساخته شده، با استناد به اسناد تاریخی در دسترس، تاریخ افتخار آمیزی برای بریتانیا نیست. در واقع آنچه در «دانکرک» رخ داد، شکست بزرگی برای بریتانیا بود. اما پرسش مهم این است  چرا کریستوفر نولان، کارگردان پرآوازه  انگلیسی، از یک عملیات نجات حقیرانه، فیلم سینمایی بزرگی می‌سازد؟ و بر عکس در کشور خودمان از تاریخ فتوحانه هشت سال دفاع مقدس و افراد معتبر تاریخ‌مان، بر اساس اسلوب سینمای نکبت، فیلم‌های حقیرانه کوچک ساختیم. در حالیکه انگلیسی‌ها فیلمی ساختند که پروژه شکست آنها را در تاریخ تبدیل به یک پیروزی بزرگ می‌کند، از ناتوانی چرچیل ( نخست وزیر) توانایی می‌سازد و این جادوی واقعی سینماست که هنوز آنرا در داخل کشور درک نکرده‌ایم.

به گزارش سوره سینما به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری، مراسم رونمایی از بسته فرهنگی مجموعه مستند «رویای آمریکایی» که شامل ۵ اثر در نقد حکومت و نظام آمریکا است، ساعت ۱۶:۳۰ چهارشنبه ۱۲ آبان‌ماه در سالن امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار می‌شود.

بسته فرهنگی «رویای آمریکایی» با همکاری مرکز مستند سوره و موسسه آیات تهیه شده است. این مجموعه شامل مستندهای «چهار سوار کار»، «فوروارد ۱۳»، «شیرجه»، «نقض» و «جاسوسی» است.

راه آبی ابریشم فیلمی به کارگردانی و نویسندگی محمد بزرگ‌نیا و تهیه‌کنندگی حسن بشکوفه ساخت سال ۱۳۸۸ است که در ۲۷ مهر ۱۳۹۰ در سینماهای ایران اکران شده است. این فیلم یکی از پرهزینه‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است.

داستان فیلم:
این فیلم، داستان سفر دو کشتی ناخدا سلیمان سیراف و ناخدا ادریس را روایت می‌کند که برای اولین بار می‌خواهند مال‌التجارهٔ خود را از میان دریا عبور داده، به چین ببرند (تا پیش از آن کشتی‌ها از کنارهٔ ساحل عبور می‌کردند تا راه را گم نکنند). در اوج تاریخ دریانوردی ایرانیان،شاذان ابن یوسف که به تحصیل علم نجوم در دارالعلوم شیراز مشغول است پیشنهاد شغل کتابت کشتی را می‌پذیرد و به همراه دو کشتی سلیمان و ادریس به سفری دشوار و ناممکن می‌رسد. او از حوادث و ماجراهای این سفر ره‌نامه می‌نویسد.