اسطوره سازان تمدن ایرانی

خلاصه داستان : در جریان ملاقات یک پلیس پارلمان به همراه دخترش از کاخ سفید، توطئه و حمله ای به کاخ سفید شکل میگیرد و حال این پلیس دست به هر کاری میزند تا بتواند جان دخترش، همچنین رئیس جمهور آمریکا  و کل کشور را نجات دهد …

توضیح:

فیلم سقوط کاخ سفید محصول سال 2013 آمریکا به کارگردانی رولند امریچ فیلمی اکشن و هیجان انگیز است.  به نظر میرسد با توجه به سابقه کارگردان این فبلم چندین لایه و فیلمی پیچیده باشد. بازیگرانی چون جیمی فامس و جانینگ تاتوم در سقوط کاخ سفید نقش بازی میکنند. 

نقد و بررسی فیلم سقوط کاخ سفید (White House Down)

اینبار کمپانی کلمبیا، وظیفه کارگردانی این پروژه ملی را به رولند امریش سپرده که تجربه های موفقی در زمینه خراب کردن سمبل های آمریکا از نزدیک به دو دهه ی پیش تاکنون داشته است! امریش در سال 1996 در فیلم « روز استقلال» ، کاخ سفید را با حمله بیگانگان فضایی نابود کرد، بعدها در « روز پس از فردا » مجسمه آزادی را سرنگون کرد و در فیلم « 2012 » هم که بطور کامل آمریکا و دنیا را تبدیل به ویرانه ای کرد! حال امریش را بار دیگر به یک پروژه اکشن مهم بازگردانده اند و داستانی را برای ساخت به او سپرده اند که درش حمله به کاخ سفید و انهدام آن به چشم می خورد. داستان از این قرار است: 

جان کال (چنینگ تاتم) یک افسر پلیس کنگره‌ آمریکاست که مدتهاست در حال برقرار کردن توازن میان زندگی شخصی اش ؛مخصوصا یک پدر خوب بودن برای دخترش اِمیلی (جوئی کینگ) و کسب و کارش است که تا این لحظه چندان موفق به ایجاد این تعادل نشده است. 

دانکرک
نویسنـــــــده و کارگــــــــردان: کریستوفرنولان
محصول:۲۰۱۷
کلنل وینانت (جیمز دارسی): ما باید از خونه مون محافظت کنیم.
نقش فرمانده بولتون، افسر نیروی دریایی بریتانیا(کنت برانا): ما اول باید خونه ای داشته باشیم که بتونیم ازش محافظت کنیم!
 

دانکرک به روایت تصویر | حماسه سازی به سبک انگلیسی
نگاهی به فیلم دانکرک تماشاگر مبهوت و تاریخ مخدوش!

کارگردان:پی . اسکات هنری 
سال تولید:1391
مدت زمان: 48 دقیقه
تعداد قسمت ها: 1 قسمت
تامین کننده:مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی

تقریبا اکثر تولیدات هالیوود در دو سال گذشته به ویژه در بخش سریال که قرار است ساعت ها به طور متمادی یا متناوب مخاطب را پای خود بنشاند یک مولفه جدید را با محتوایی قدیمی در خود دارد؛ محصولاتی که بیش از همیشه به خشونت بی حد و حصر قهرمانان این سریال ها اختصاص دارد اما نه خشونتی در بستر دنیای امروز و با مولفه های مدرن بلکه بدوی و با متوحشانه ترین شکل آن که عمدتا در سربریدن خونسردانه مخالفان حتی از سوی شخصیت های نسبتا مثبت داستان متجلی می شود.
زمانی، « خون آشام » بارزترین نمونه تولیدات سینمایی هالیوود را در ژانر وحشت و خشونت به خود اختصاص داده بود . فیلم «اره» را هم در فضای امروزی و از حیث ابزارهای اعمال خشونت در دنیای مدرن می توان به عنوان نمونه فیلمی مستقل از این دست تولیدات نام برد، اما ترویج و عادی سازی خشونت در تولیدات جدید این کمپانی عظیم در کارکردی متفاوت، این بار با توسل به ابزارهای بدوی خونریزی مانند شمشیر و خنجر، نقش های خشونت بار دیگری را با جلوه ویژه و متمایزی می آفریند؛ در سریالی که بسیار فراگیر است و «بازی تاج و تخت» نام دارد.

عملیات انجام شده توسط ارتش و نظامیان ایالات متحده آمریکا در بسیاری از فیلم های ساخته شده در هالیوود به صورتی خارق العاده و دور از ذهن به تصویر کشیده می شوند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران، شاید اگر ناتوانی نیروهای آمریکایی در جنگ های متعدد و تعداد کشته های بسیار آنها را در جنگ های زیادی که در اکثر آنها خود آمریکا عامل جنگ افروزی بوده را نمی دیدیم، باور نمی کردیم که آمریکا در جنگ های چریکی ضعیف تر از بسیاری از کشورهاست، چرا که هالیوود همیشه درباره نیروهای آمریکایی و به طور کلی قوه نظامی آن کشور آن قدر اغراق کرده است که بیننده اگر در میدان جنگ واقعی عجز آن را نمی دید شاید سربازان آمریکایی را روئین تن یا موجودی فراتر از انسان می شمرد.

این تصویر اغراق آمیز همیشگی، به قدری حرفه ای ترسیم می شود که هر بار بیننده را با وجه دروغین دیگری از نیروی نظامی آمریکا روبه رو می کند. بی شک این حرکات هدفمند در آینده رنگ های تازه ای به خود خواهد گرفت.

سینمای جنگی هالیوود همیشه به دنبال دو هدف بزرگنمایی قدرت نظامی آمریکا و دامن زدن به توهم توطئه علیه آمریکاست.

«محبوب‌ترین ستاره‌های ایرانی، کشوری که صنعت سینما و تئاترش در حال رونق گرفتن است، بازیگرها نیستند،

بلکه، سردار قاسم سلیمانی، به عنوان رهبر نظامیان ایرانی در مقابل داعش و محمدجواد ظریف، نماد یک مرد منطقی و عملگرای ایرانی هستند.»

سیوانکا داناپالا نماینده کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: سازمان ملل متحد در امور پناهندگان معتقد است سینما همیشه مدیای بسیار مهمی برای ارایه انواع پیام ها به دنیا بوده و است و فیلم ها حتی با گذر زمان همچنان تأثیرگذاری خود را دارند و این تاثیرگذاری روی مردمی که جنگ و اتفاقات ناگوار دیگر را تجربه کرده اند بیشتر دیده می شود.

وی در پاسخ به این پرسش که سازمان ملل متحد از تولید آثار سینمایی با موضوع جنگ حمایت می کند یا خیر، توضیح داد: ما قطعا از تولید فیلم های سینمایی حمایت می کنیم اما شکل این حمایت مادی نیست زیرا برای حمایت از پروژه های سینمایی هیچ ردیف بودجه ای در اختیار نداریم.

داناپالا درباره نوع همکاری با هنرمندان بیان کرد: ما سعی می کنیم شرایط و اطلاعات لازم را فراهم کرده و در اختیار سازندگان فیلم قرار دهیم که از جمله فیلم هایی که با عواملش همکاری داشته ایم «در سرزمین خون و عسل» ساخته آنجلینا جولی است.

به گزارش پایگاه 598، هالیوود «فرزند زمانه خویش» است. هم روی اتفاقات پیرامون خودش اثر می‌گذارد و هم از آنها اثر می‌پذیرد. به‌عنوان یک مثال عینی چیزی که امروزه با نام «برجام» برای ما در حال تمام شدن است، سال‌هاست در سینما و تلویزیون آمریکا دراماتیزه شده و برای مخاطب عام به انواع و اقسام تحلیل و بیان شده است. به گزارش فرهیختگان، شاید اگر بخواهیم در مورد یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های هالیوود صحبت کنیم، باید به دو وجه روزآمدی و صنعتی بودن سینما و تلویزیون آمریکا بپردازیم. پر بیراه نگفته‌ایم اگر ادعا کنیم هالیوود «فرزند زمانه خویش» است. هم روی اتفاقات پیرامون خودش اثر می‌گذارد و هم از آنها اثر می‌پذیرد. به‌عنوان یک مثال عینی چیزی که امروزه با نام «برجام» برای ما در حال تمام شدن است، سال‌هاست در سینما و تلویزیون آمریکا دراماتیزه شده و برای مخاطب عام به انواع و اقسام تحلیل و بیان شده است.

نویسنده: مهدی ترحمی
چکیده:
این پژوهش با هدف آشنایی با صنعت سینمای رژیم صهیونیستی و مأموریت آن به رشته تحریر درآمده است.  پژوهش‌گر بر این باور است که دستیابی به تحلیلی جامع از ارتباط شفاف سیاست و هنر در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ نیازمند شناخت علمی و مستند از صنعت سینمای اسرائیل، ساختار و کارگزاران آن است. از این رو در طی ۸ فصل به تشریح و آشنا نمودن مخاطب با هدف مذکور پرداخته است. پس از طرح کلیات نظری مربوط به سینما در فصل اول، مختصری از بسترها و زمینه‌های تأثیرگذار بر عملکرد و مأموریت‌های سینمای اسرائیل در فصل دوم مورد بررسی قرار گرفته‌اند. تا محمل ساختاری مورد نیاز برای ارزیابی تاریخچه سینمای این رژیم در فصول بعدی فراهم آید. عمده‌ مباحث مطرح شده در این پژوهش از این قرارند: ساختار سینمایی رژیم صهیونیستی، کارنامه مهم‌ترین کارگزاران سینمای اسرائیل، محتوای ۴۷ فیلم ارسالی سینمای اسرائیل به جشنواره‌ بین‌المللی اسکار، مأموریت‌های سینمای رژیم صهیونیستی و در نهایت آینده سینمای رژیم صهیونیستی.

ناشر: مدرسه ملی سینمای ایران

مدرسه ملی سینمای ایران با همکاری دانشگاه تهران و سازمان امور سینمایی در پروژه‌ای با عنوان «مسائل، چالش‌ها و چشم‌انداز توسعه اسلامی و ایرانی صنعت سینمای ایران»، در سال ۱۳۹۴  اقدام به تألیف و ترجمه ۴۰ عنوان کتاب کرد که این کتاب‌ها طی مراسمی در روز ۶ دی ۹۴ در محل مدرسه ملی رونمایی شدند.

در دوره دانشجویی و تاکنون با بیش از 100 استاد درجه یک سینما و تلویزیون ارتباط و تعامل داشتم، تاکنون یک مورد نشد یک نظریه پرداز، کارشناس و یا استاد رسانه و سینما و تلویزیون دیده باشیم که بخشی نگاه و یا رویکرد، نقدهای آقای دکتر حسن عباسی (دکتر با مسامحه و استناد به عرف) را قبول داشته باشد.

نمی دانم چرا برخی مستند سازان یا برگزار کنندگان جلسات نقد آثار سینمایی سراغ این افراد برای نقد و بررسی آثارشان می روند؟ یعنی سینمای ما اینقدر بی بضاعت است؟

چینه‌چیتا یا شهر سینمایی ایتالیا در 1937 و به دستور مستقیم موسولینی نزدیک رم ساخته شد تا با تقویت توان تولید داخلی، بستری برای پروپا‌گاندای سینمایی فاشیسم باشد، اما با ظهور نئورئالیسم و فعالیت سینما‌گرانی مثل زاواتینی، آنتونیونی، روسلینی و به ویژه فلینی در دهه‌های 40، 50 و 60 به قلب سینمای هنری اروپا و همچنین محل ساخت بسیاری از فیلم‌های عظیم تاریخی هالیوود تبدیل شد. چینه چیتا بعد از یک دوره رکود، در دهه‌های اخیر چند‌بار نو‌سازی و تجهیز شد تا بتواند پذیرای پروژه‌های بزرگ بین‌المللی باشد امروز بزرگ‌ترین استودیوی فیلمسازی اروپاست و شعبه‌ای هم در مراکش دارد.

سایت رسمی استودیو چینه چیتا در معرفی این مکان سینمایی اینگونه نوشته است که استودیوه چینه چیتا در ماه آوریل سال ۱۹۳۷ توسط بنیتو موسیلینی با هدف تبلیغ ایتالیا و ترویج ایده های فاشیستی از طریق فیلم های سینمایی در جنوب شرقی شهر رم افتتاح شد.

آخرین اثر مایکل مور، کارگردان فیلم‌های مستند بولینگ برای کلمباین و فارنهایت ۹/۱۱، ویرانگرترین در عین حال سرخوشانه‌ترین فیلم اوست.
نمی‌توانم ادعا کنم که مطلب پیش‌رو مروری بیطرفانه است برآخرین ساخته‌ مایکل مور ؛ دیگر به کجا حمله کنیم . حتی اگراز این‌که من شش سال برای مور، ازجمله در پروژه‌ی قبلی‌اش: کاپیتالیسم: یک داستان عاشقانه، کار کرده‌ام بگذریم؛ من ممکن است زندگی‌ام را به او مدیون باشم. آن‌هم از طریق بیمه‌ی با کیفیت و کسری-ناپذیری که برای کارمندانش فراهم می‌کند.

با این‌حال آنچه را که در تحلیلم ممکن است به‌ سبب این جانبداری از دست داده باشم، در شناختم از سابقه حرفه‌ای مور بازیافته‌ام. من حتی از تاریک‌ترین و محفوظ‌‌‌‌ترین راز او هم  باخبرم؛ یعنی از اسم اصلی روزنامه‌ی آلترناتیوی که در دهه‌ی هفتاد در شهر فلینت میشیگان راه انداخته‌بود.  بنابراین با اطمینان می‌توانم بگویم که مستند دیگر به کجا حمله کنیم ویرانگرترین اثری است که مور تا به‌حال پدید آورده است. او این کار را به‌حدی مرموزانه انجام داده که شاید حتی متوجه نشوید دقیقاً چه چیزی را ویران می‌کند.

کل فیلم به‌قدری سرخوشانه است که کاملاً برخلاف رویه‌ معمول مایکل مور به‌نظر می‌رسد. این سرخوشی در حدی است که خودش ابتدا می‌خواست آن را فیلمِ شادِ مایک بنامد.
در نگاه اول شاید، دیگر به کجا حمله کنیم سفرنامه‌ سرخوشانه‌ای به‌نظر رسد که مور در آن ضمن لذت بردن از تعطیلاتی طولانی، به تعداد زیادی از کشورهای اروپایی و تونس «حمله می‌کند» تا بهترین ایده‌های آنها برای زندگی را بدزدد و با خود به آمریکا بیاورد. مثلا در مدارس دولتی فرانسه، سرآشپزهایی را می‌بینیم که در وقت نهار وعده‌های غذایی متنوعی شامل بهترین انواع غذاهای دریایی را برای دانش‌آموزان طبخ و در ظروف چینی سرو می‌کنند. من امسال از تماشای هیچ فیلم دیگری انقدر نخندیدم که در این فیلم از دیدن صحنه‌ای که در آن کودک هشت‌ ساله‌ فرانسوی با چنان حیرت و وحشتی به عکس‌های زنگ نهار مدارس آمریکایی می‌نگرد.

کل فیلم به‌قدری سرخوشانه است که کاملاً برخلاف رویه‌ معمول مایکل مور به‌نظر می‌رسد. این سرخوشی در حدی است که خودش ابتدا می‌خواست آن را فیلمِ شادِ مایک بنامد. قطعاً برای من اولین بار بود پس از تماشای یکی از مستندهای او با روحیه‌ای عالی از سینما خارج می‌شدم. آنچه باعث این حال خوب من شد، پیام پنهان فیلم است که اگر شما هم موفق به دیدنش شوید، همین حس را خواهید یافت.

مایکل مور یکی از مشهورترین مستندسازان آمریکایی پیش از انتخابات علیه دونالد ترامپ موضع می‌گرفت و حالا بعد از نزدیک یک سال از انتخابات آمریکا هنوز بر سر مواضع خودش هست.

مایکل مور مستندساز برنده اسکار فیلم‌های «فارنهایت 11/9» و «سیکو» اخیراً نمایشی با نام «شرایط تسلیم من» را در برادوی کار کرده بود اما ظاهراً مجبور به تعطیلی آن شده است. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با اشاره به برنامه مایکل مور در توییتر خودش با لحنی کنایه‌آمیز نوشته از این که این نمایش «درهم و برهم» یک شکست کامل بود و مجبور به تعطیلی شده ناراحت است. این پیام در صفحات اجتماعی مایکل مور را به‌شدت عصبانی کرد طوری که در پیام‌هایی پرتعداد پاسخ آقای رئیس جمهور را داد.

او در پیام‌هایی جداگانه توییت کرد: «تو حتماً نمایش فوق‌العاده موفق من در برادوی را با ریاست جمهوری خودت اشتباه گرفتی که یک شکست کامل است و به‌زودی تمام می‌شود. امروز در جنگ بی‌پایان ما در افغانستان یک سرباز آمریکایی کشته شد و شش نفر مجروح شدند. تو رئیس جمهوری و حتی از این موضوع خبر نداری، به‌جای آن تو خبر داری که من یک ستاره برادوی هستم و حدس می‌زنم این بیشتر تو را اذیت می‌کند، متأسفم. دادگاه عالی دادستان مولر به‌تازگی اولین محکومیت قضایی دولت تو را تأیید کرد. آیا می‌خواهی حواس ما را از این موضوع پرت کنی؟ 38 روز پس از طوفان ماریا ¾ پورتوریکو (هموطنان آمریکایی ما) برق ندارند. باز  تو از این‌که مردم زیادی نمایش برادوی من را دیده‌اند ناراحتی، متأسفم. مردم می‌گویند توییتر حواس تو را از ریاست جمهوری پرت کرده اما به‌نظر من توییتر ریاست جمهوری توست، این تنها کاری است که می‌دانی چطور باید انجام بدهی».

مور در بخش دیگری از پیام‌هایش به رئیس جمهور آمریکا گفته که نمایش او با وجود صندلی‌های ارزان‌قیمت 29دلاری و بلیط‌های رایگان دانش‌آموزی پرفروش‌ترین اثر غیرموزیکال تابستان برادوی شد و در نتیجه این برنامه مجبور به تعطیلی نشد، بلکه از ابتدا به‌خاطر تعهد مور به یک برنامه تلویزیونی و ساخت فیلمی جدید گفته شده بود که فقط 12 هفته اجرا می‌شود. مایکل مور در یکی دیگر از پیام‌هایش نوشت: «دونالد! به این کار در برادوی «مشارکت محدود» می‌گویند. کاری که ما قصد داریم با ریاست جمهوری تو انجام دهیم».

گفتنی است کارگردان «ترامپ‌لند» و «بعد از این به کجا حمله کنیم؟» همین طور قول داده تا تابستان آینده دوباره این نمایش را در برادوی روی صحنه ببرد.

مسعود جعفری جوزانی کارگردان سینما و تلویزیون قصد دارد تا فیلم سینمایی «عملیات کورتاژ» را در ژانر تاریخی بسازد.

او پیش از این تجربه ساخت آثار تاریخی چون سریال«در چشم باد» را در کارنامه خود دارد.

در روزهای پایانی بهمن ماه سال 1357 و آخرین روزهای دولت موقت و نظام شاهنشاهی طرحی برای نجات این رژیم تدارک دیده شد. طرحی که یک سر آن به کاخ سفید برمی‌گشت و یک سر دیگر آن به هیئت مستشاری آمریکا در تهران که قرار بود به عنوان سدی در مقابل طوفان انقلابی مردم ایران قرار گیرد. سدی که سستی آن بیش از هر زمان دیگری روشن شد.

*گروه پنج، مامور نجات رژیم شاهنشاهی

به موجب اسناد این طرح، ودتای نظامی موسوم به عملیات نجات یا کورتاژ قصد داشتند در طی دو موج افراد مورد نظر را دستگیر نمایند.

طرح کودتا تقریبا از زمانی که وی به ایران وارد شد، در دستور کار قرار گرفت و ابعاد مختلف آن طی جلسات مختلف هایزر با گروهی از افسران ارشد شاه که به گروه پنج موسوم شدند(مرکب از ارتشبد عباش قره باغی رییس ستاد بزرگ ارتشتاران، ارتشبد طوفانیان، سپهبد ربیعی فرمانده نیروی هوایی، سپهبد بدره ای فرمانده نیروی زمینی و دریادار حبیب الهی، فرمانده نیروی دریایی) به طور مداوم مورد بررسی قرار گرفت تا اینکه به طرح نهایی رسیده و برای 21 بهمن 1357 آماده اجرا گردید.

*دستگیری در دو موج

به موجب این اسناد، طراحان کودتای نظامی موسوم به عملیات نجات یا کورتاژ قصد داشتند در طی دو موج افراد مورد نظر را دستگیر نمایند. در موج اول اهداف شخصیت هایی همچون آیت الله خمینی، طالقانی، نخست وزیر و هیئت دولت موقت و در موج دوم شخصیت های رده پایین تر نهضت انقلابی دستگیر می شوند و عده ای زیادی از آنان به جزیره سیری در جنوب کشور منتقل می شوند.

ژنرال هایزر در کتاب خاطرات خود به نام ماموریت مخفی در تهران درباره تشکیل گروه 5 و برنامه ها و اهداف آن می نویسد: …نقش افراد ما می بایستی این باشد که نوع اطلاعات لازم برای انجام یک اقدام نظامی را مشخص کنند…اگر حکومت غیر نظامی شکست بخورد، کودتا از هر شق دیگری بهتر است. مخالفین را باید آگاه کنیم که همیشه امکان عمل وجود دارد و عنصر قدرت ارتش بیشتر کارت های برنده را در دست دارد می تواند با مسائل با قدرت برخورد کند، اعتصابات را بشکند و کنترل کشور را بدست گیرد. این کار را حتی اگر با خونریزی زیاد هم باشد انجام خواهد داد.

*خونریزی زیادی خواهیم داشت

مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی گفت: شیوه‌های پرداخت تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای با آغاز نیمه دوم سال جاری تغییر و در ماه جاری اجرایی می‌شود.

شیوه جدید پرداخت تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای اجرا می‌شود
به گزارش عصر جمعه گروه فرهنگی ایرنا، علیرضا تابش با اشاره به لزوم نظام مندتر شدن پرداخت تسهیلات سینمایی تأکید کرد: در راستای سیاست‌های سینمایی کشور، ماه گذشته تفاهم‌نامه‌ای فی‌مابین بنیاد سینمایی فارابی و صندوق اعتباری هنر به امضا رسید و اعطای تسهیلات به پروژه‌های سینمای حرفه‌ای در کارگروهی بررسی و به صندوق اعتباری هنر ارجاع داده می‌شود.
وی تصریح کرد: این تسهیلات به فیلم‌های دارای پروانه ساخت مورد تأیید و صرفا با معرفی نامه بنیاد سینمایی فارابی پرداخت خواهد شد و تهیه کنندگان متقاضی تسهیلات، در جریان شرایط و مدارک مورد نیاز قرار می گیرند.

تلویزیون ترکیه و مجموعه‌های ملودرام سطحی‌اش در کمال تعجب به موفقیت چشمگیری در کشورهای جهان دست پیدا کرده‌‌اند؛ و در نتیجه، این پرسش مطرح شده است که چه‌گونه ترکیه به چنین نیروی پرقدرتی نه‌فقط در قاره‌های آسیا و آفریقا که حتی در بین کشورهای اروپایی بدل شده است؟

پاسخ‌های متعددی‌‌ می‌توان به این پرسش به‌ظاهر ساده داد اما هر یک از طرف‌های درگیر با ملودرام‌های تلویزیونی ترکی، برای پاسخ‌های متفاوت (و گاه بسیار متناقض) خود، دلایل مختلفی ارائه می‌کنند. زمانی بود که مجموعه‌ها و حتی فیلم‌های سینمایی ترکی، فقط مصرف داخلی داشتند و تماشاگران خارجی نسبت به آن‌ها بی‌اعتنا بودند. بر اساس آمارهای منتشرشده از سوی منابع رسمی در ترکیه، در سال ۲۰۱۷ صادرات تلویزیونی این کشور رقمی حدود ۳۵۰ میلیون دلار سود به همراه داشته است.
به طور طبیعی موفقیت بین‌المللی مجموعه‌های ترکی کمک بسیار زیادی به رشد مجموعه‌سازی کرده و باعث شکوفایی صنعت تلویزیون آن شده است. در واقع در یک دهه‌ی اخیر، تقاضا برای تماشای مجموعه‌های ترکی روزبه‌روز افزایش یافته و مشتری‌های تازه‌ای پیدا کرده است. به گفته‌ی برنامه‌سازان ترک، چند سالی‌ست که رقم فروش محصولات آن‌ها از مرز سیصد میلیون دلار در سال گذشته است.

مجموعه‌سازان ترک در سال‌های اخیر بر حضورشان در جشنواره‌های بین‌المللی فیلم هم افزوده‌اند و در بازارهای فیلم این جشنواره‌ها حضور چشمگیری دارند. تنها در چند ماه گذشته، جشنواره‌هایی مثل ونیز، سارایوو و لوکارنو میزبان تعداد زیادی از برنامه‌سازان و ستارگان قاب کوچک ترکیه بوده‌‌اند. سلین آرات یکی از تهیه‌کنندگان فعالی است که به‌خوبی با امتیاز حضور در جشنواره‌های بین‌المللی آشناست. کمپانی او «تایمز اند بی پروداکشنز» یکی از شرکت‌های مهم ترکیه است و اروپایی‌ها با نام و کارهای آن کاملاً آشنا هستند. این کمپانی تعدادی از موفق‌ترین مجموعه‌های چند سال اخیر ترکیه، از جمله سده باشکوه (در ایران حریم سلطان) و بازی سکوت را تهیه کرده و آن‌ها را به کشورهای زیادی از آسیا، آفریقا و اروپا فروخته است.

کشور مراکش بیش از آنکه دارای صنعت تولید فیلم باشد لوکیشنی محبوب برای فیلمسازان خارجی به ویژه هالیوودی‌هاست که بخش‌هایی از آثار خود را در این کشور آفریقایی ضبط کنند.
مراکش یا مغرب کشوری است در شمال غربی آفریقا که ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد و از شمال به جبل‌الطارق و دریای مدیترانه می‌رسد. کشور مراکش از سوی شرق با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه‌ است. پایتخت مراکش شهر رباط است. در این مقاله سعی داریم با سینمای این کشور آفریقایی آشنا شویم.

سینمای مراکش اوج و فرود زیادی را پشت سر گذاشته است که یکی از دلایل آن وضعیت حکومت و برسر کار آمدن دولت های مختلف و جنگ هاست. از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۵۶ فرانسوی ها این کشور آفریقایی را زیر سلطه خود داشتند و قوانین و سانسور خاصی را  برای سینما وضع کرده بودند. این قوانین تا سال های ۱۹۷۰ وجود داشت به طوری که تولید داخلی بسیار کم بود. از این لحاظ مراکش در مقایسه با کشورهای فرانسوی زبان (فرانکوفن) در آن سال ها تولیدات اندکی در زمینه سینما داشت و بدین ترتیب عرصه رقابتی خوبی برای فیلم های واراداتی بود. البته در سال های اخیر سیاست های فرهنگی مراکش تغییر کرده و به ویژه با تاسیس جشنواره بین المللی فیلم مراکش یک گام مثبت برداشته شده و این روزها سینمای مراکش صنعتی شکوفاست که در جشنواره های عربی، آفریقای یا غربی برنده جوایز ریز و درشتی می شود.

پیدایش سینما در مراکش

 سینما در مراکش قدمت طولانی دارد و تاریخ آن به یک قرن پیش برمی‌گردد، اما به طور مشخص نمی توان گفت در چه سالی سینما وارد کشور مراکش شد.

در سال ۱۸۹۶ «شوالیه بربر» توسط ژول ایتن ماری در مراکش ساخته شد. همچنین در خلال سال های ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۵ کمپانی لومییر حدود ۱۸۰۰ فیلم تولید کرد که برادران لومییر ۶۰ تا از این فیلم های کوتاه را در شمال آفریقا ساختند و تنها فیلمی که در مراکش به تولید رسید به کارگردانی لوئی لومییر و به نام «شبان بزهای مراکشی» در سال ۱۸۹۷ بود.

با احتساب مقدمه‌ای که بدان اشاره شد می توان سینمای مراکش را به سه دوره تقسیم کرد:

دوره نخست از سال ۱۸۹۷ و جنگ جهانی اول که این دوره بیشتر  فیلم مستند تولید می شد.

دوره دوم سینمای تحت استعمار و سینمای پروپاگاندا است که باعث افتتاح کمپانی های تجاری در پایتخت مراکش شد. حدود ۳۵ فیلم در این دوره ساخته شد که این فیلم ها هویت فرانسوی داشتند. گویی در آن سال ها کشورهای شمال آفریقا در فضا و بدون تاریخ و فرهنگ شناور بودند و فرهنگ بومی از این فیلم ها حذف شده بود. در این دوره سینمای مراکش پیشرفت چندانی نداشت.

از سال ۱۸۹۷ تا ۱۹۴۴ مراکش لوکیشن فیلم‌های خارجی بی‌شماری بود که بیشتر در منطقه وَرزازات فیلمبرداری‌ می‌شدند. در این دوران استودیوهایی در شهر کازابلانکا در سال ۱۹۳۹ و در رباط در سال ۱۹۴۴ ساخته شدند. «اتللو»ی اورسن ولز در سال ۱۹۵۲ در مراکش فیلمبرداری شد. در این دوره بسیاری از فیلم‌ها متاثر از تولیدات مصری بودند مانند فیلم «پسر نفرین شده» ساخته محمد اسوفور که در سال ۱۹۵۸ به تولید رسید. سال ۱۹۴۴ مرکز سینماتوگراف مراکش (CCM) تاسیس شد.

دوره سوم در حقیقت دوران سینمای مستقل مراکش است البته این استقلال واقعی تا سال ۱۹۶۸ اتفاق نیفتاد. محمد عبدالرحمان تازی نویسنده و کارگردان مراکشی راه را برای سینمای مستقل مراکش هموار کرد. محمد عبدالرحمان تازی فیلمساز مهم این دوران بود که همراه فیلمسازانی چون مومن سمیحی (ردها ۱۹۷۰)، حبیب بنانی (Wechma-۱۹۷۰)، سهیل بنبارکا (هزار و یک دست ۱۹۷۲)، جلال فرهرتی (عروسک های روسو-۱۹۸۱)، محمد راغب (آرایشگر همسایه فقیر-۱۹۸۲) به سینمای مراکش شان و اعتبار بخشیدند.

نقطه عطف دوران معاصر سینمای مراکش روی آوردن هرچه بیشتر فیلمسازان خارجی به مراکش برای فیلمبرداری آثارشان است. در منطقه وَرزازات استودیوهایی جدیدی ساخته شده که کارگر ارزان و آب و هوای خوب ریسک مختل شدن فیلمبرداری را کم می کند.

بااینکه مردم این کشور خواهان و طرفدار تولیدات داخلی خودشان هستند ولی فیلم های مراکش خارج از مرزها چندان شهرت عالم گیری ندارنددر چند سال اخیر فیلمسازانی که در مراکش به شهرت رسیده اند بیشتر از تماشای آثار فیلمسازان جهان آموزش دیده اند. کارگردان هایی مانند نبیل عیوش، فوزی بن السعیدی، نرجس نجار، نورالدین لخمری، لیلا مراکشی از فیلمسازانی هستند که در سال های ۲۰۰۰ به این سو در مراکش فیلم های خوبی ساخته اند.

در مورد جشنواره هایی که در مراکش برگزار می شود باید گفت سال ۱۹۸۲ اولین جشنواره ملی در شهر رباط برگزار شد. در سال ۲۰۰۱ اولین جشنواره بین المللی فیلم مراکش (FIFM) با مساعدت محمد ششم پادشاه مراکش برپا شد؛ پادشاهی که عاشق سینماست و از سال ۱۹۹۹ به شدت صنعت سینمای کشورش را حمایت می کند. جشنواره فیلم مراکش هر سال در ماه دسامبر برگزار می شود.

خلاصه فیلم: پس از زلزله‌ی مهیب کالیفرنیا که خسارات بسیاری را به بار آورد، یک خلبان نجات (دواین جانسون) برای پیدا کردن و نجات دادن تنها دخترش، تمام ایالت را با هلیکوپتر زیر و رو می کند…

نام فارسی: سن آندریاس
نام لاتین: San Andreas 2015
ژانر : اکشن ، درام ، هیجان انگیز ، ماجراجویی