اسطوره سازان تمدن ایرانی

شیعیان با دارا بودن ویژگی‌هایی همچون پیروی از سیرۀ پیامبر اکرم(ص) و ائمۀ اطهار(ع)، اجتهاد علمای وارسته، عقلانیت مبتنی بر وحی و حدیث و... طی تاریخ اسلام در عرصه‌های سیاسی، علمی، فرهنگی، ادبی و اجتماعی جهان اسلام حضور فعال و تأثیرگذاری داشتند. این تأثیرگذاری در قرن اخیر با انقلاب اسلامی ایران و تأسیس حکومت اسلامی، ابعاد گسترده و عمیق‌تری یافته است. در سال‌های گذشته، برخی از حاکمان منطقه و نویسندگان مغرض با طرح «هلال شیعی» کوشیده‌اند حضور فعال شیعیان در عرصۀ سیاسی و اجتماعی جهان اسلام را هراس‌آمیز نشان دهند که این امر یا از کینه‌ورزی آنان ناشی می‌شود یا نتیجۀ نشناختن واقعی و درست عقاید و سیرۀ فردی و اجتماعی شیعیان است.
به منظور بررسی این مفهوم و سهم شیعیان در شکوفایی فرهنگی و سیاسی منطقه و جهان اسلام گفت‌وگویی با جناب آقای دکتر خواجه سروی ترتیب داده شده است که حاصل آن را در ذیل مطالعه خواهید فرمود.

جناب آقای دکتر خواجه سروی برای شروع بحث مفهوم هلال شیعی را بیان کنید؟
اصطلاح «هلال شیعی» (Shiite Crescent) اصطلاحی است با سابقه‌ای آکادمیک در ادبیات علمی آلمانی‌زبان که نخستین‌بار در حوزۀ مباحث استراتژیک، ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، آن را در دسامبر سال 2004م در گفت‌وگو با روزنامۀ «واشنگتن‌پست» هنگام دیدارش از امریکا مطرح کرد. کاربرد این واژه، مقارن با به قدرت رسیدن شیعیان در انتخابات عراق، پس از حملۀ ایالات متحده امریکا در سال 2003م به این کشور بود. بر این اساس به قدرت رسیدن شیعیان در عراق، تکمیل‌کنندۀ هلالی از حوزه‌های نفوذ شیعی بود که کشورهای لبنان، سوریه، عراق، ایران، پاکستان و افغانستان را دربرمی‌گرفت؛ به این معنا که نه تنها در ایران، شیعیان در قالب جمهوری اسلامی و در لبنان در مقام جنبشی مقتدر و پیشرو، بلکه در عراق و سوریه نیز، که دولت را در اختیار دارند، از جایگاه تعیین‌کننده‌ای در منطقه برخوردارند.
همچنین از منظری دیگر و با نگاه به پراکندگی شیعیان در سطح جهان، اصطلاح هلال شیعی به نوعی درصدد تداعی و القای معادلی شیعی برای «دایسپورای یهودیان» است که به اشغال فلسطین انجامید و درواقع این نگاه درصدد است نفوذ شیعیان در محدودۀ غرب و جنوب غرب آسیا را به قدرت‌های مختلف هشدار دهد.
این مفهوم از یک‌سو نشان‌دهندۀ افزایش وزن شیعیان در عرصۀ سیاست بین‌الملل و خاورمیانه است و از سوی دیگر نوعی جهت‌دهی به حساسیت‌های منفی فضای رسانه‌ای به‌شمار می‌رود.

سینماگران و فیلمنامه‌نویسان در گپ و گفت صمیمانه با یک مقام قضایی درد دل‌های خود را مطرح کردند و خواستار فراهم شدن مقدمات دیدار با آیت‌الله آملی لاریجانی شدند.

به گزارش ایرنا، شب گذشته آیین قدردانی از آثار برتر سینمائی سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر با تاکید بر مسائل اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم در مجتمع فرهنگی شهید بهشتی قوه قضاییه برگزار شد. رسول صدرعاملی، عبدالله اسفندیاری، احمد جولایی و محمود اربابی به عنوان هیات داوران هفت فیلم را از فیلم های سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر کاندید بهترین آثار با تاکید بر مسائل اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم کردند و در نهایت سه فیلم «فراری»، «کارگر ساده نیازمندیم» و «یک روز به خصوص» به ترتیب به کارگردانی علیرضا داوودنژاد، پدرام کریمی و همایون اسعدیان به عنوان برترین‌ها انتخاب و شایسته دریافت لوح تقدیر و پنج سکه بهار آزادی شدند.

مهدی امیری‌اصفهانی قائم مقام معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه در این نشست با تاکید بر نقش هنرمندان به‌ویژه سینماگران در پیشگیری از جرم، گفت: با کمک شما باید برخی هنجارها و ارزش‌هایی که روی آن را غبار گرفته مانند صداقت، احترام ، امانت داری، مسئولیت اجتماعی و بالا رفتن آستانه تحمل بازمهندسی شود.

برخی تعارضات برداشته شود

علیرضا رضاداد مشاور ارشد سازمان سینمائی اظهار کرد: همانطور که معاونت اجتماعی وظیفه پیشگیری دارد، تأثیر سینما هم به مداوا بودنش است.

او با بیان وجود برخی موانع سر راه سینما، ادامه داد: یکی از این موانع تعارضات درون خود دستگاه قضاست، چون برخی فیلم ها از نظر بخشی از دستگاه قضایی دچار مشکل و نگرانی هایی است و از نظر بخش دیگر مانند معاونت اجتماعی تأثیر پیشگیرانه دارد.

رضاداد با اشاره به موضوع تبلیغ برخی فیلم ها در رسانه های بیگانه و جرم دانستن آن، گفت: معاونت اجتماعی قوه قضاییه باید این موضوع را پیشگیری کند و ببیند چه عواملی موجب تبلیغ در رسانه های بیگانه می شود.

او افزود: با یک ریشه یابی عمیق درمی یابیم برخی سازمان ها به ویژه شهرداری و صداوسیما از سینماگران حمایت نمی کنند جدای اینکه با تبلیغ یک فیلم در رسانه بیگانه، تعداد تماشاگران فیلم چند برابر افزایش می یابد.

مهدی امیری اصفهانی بعد از اظهارات سینماگران، نسبت به رفع برخی مشکلات و همچنین فراهم کردن مقدمات دیدار با رییس قوه قضاییه قول مساعد داد و خواستار نشست های دیگر با این سینماگران شد.

شبکه‌ی فارسی زبان «جم» شروع کرده است به کلیپ ساختن و تبلیغ‌های مکرر و زیاد در باب استفاده از محصولات تولید ملی! بله، درست شنیدید! همان‌ها که تا دیروز مبلغ محصولات نازل و درجه چندم چینی بودند و به عنوان کالای لوکس و اصل به هموطنان عزیزشان می‌فروختند و گاهی هموطن گرامی تا پای مرگ بخاطر مصرف کالای تقلبی می‌رفت، حالا نگران تولیدات ملی شده‌اند. نه این‌که گمان کنید از «پودرهای لاغری» و کفش‌هایی که قرار است با ده قدم راه رفتن با آن ده کیلو از وزنتان را کم کنید و داروی معجزه‌آسای رویش مو و ... کوتاه آمده‌اند! نه! آنها سر جایشان هستند، فقط معلوم نیست به چه دلیلی صاحبان این شبکه‌‌‌ها به یکی از دغدغه‌های ملی فعلی ما که از توصیه‌های اکید آیت الله خامنه‌ای هم هست، علاقه‌مند شده‌اند.

کار بدی است؟

شعارشان این است «انتخاب منه، چون برای وطنمه» این شعار روی برخی محصولات ساخت وطن گفته می‌شود و بعد از معرفی چندین برند ایرانی از یک محصول از بینندگان می‌خواهد که بروند و بر اساس تجربه‌شان به بهترین برند رأی دهند، صد البته که عصای دست‌شان هم اینستاگرام است.  

پیش از این، تبلیغ محصولات ایرانی در شبکه‌‌ی جم که به ارتباط با گروه‌های معاند هم متهم است، با یک برند شوینده و قدیمی ایرانی شروع شد. یک بازیگر ترک جلوی دوربین می‌آمد و محصولی را تبلیغ می‌کرد که بسیاری از خانم‌ها جزء انتخاب‌شان نبود، اما پس از این تبلیغات بود که این برند ارتقاء عجیبی در ذهن زنان پیدا کرد و درست حدس زدید، تبلیغات کار خودش را کرده بود.

به نظرتان این کار بدی است؟ شاید با خودتان فکر کنید خیلی هم خوب است. هم برندهای مختلف ایرانی از یک محصول را به‌مان معرفی می‌کنند و هم می‌فهمیم مردم بر اساس تجربه‌شان کدام یکی را انتخاب می‌کنند و برتر می‌دانند و هم حمایتی از تولید ملی شده است و این یک ایده‌ی ساده و اثرگذار است که تلوزیون‌چی‌های ما هنوز به ذهنشان خطور نکرده، بعد از این همه تأکید از سوی بزرگترین مقام رسمی کشور!

راحت باشید

ممکن است اولین باری که تبلیغات محصولات ایرانی را در این شبکه‌ها می‌بینید، حسابی تعجب کنید و بگویید: حتما به این کارخانه و صاحبان این محصول تذکر جدی داده خواهد شد! اما وقتی با ادامه‌ی تبلیغات و حتی گسترده‌تر شدن آن روبه‌رو شدید، متوجه می‌شوید که خیر، از این خبرها نیست.

قیمت چنده؟

شماره‌های زیادی اعلام می‌شود تا شما بتوانید برای سفارش تبلیغ، تماس بگیرید. شماره، مربوط به کشور مالزی است، اما فردی که با شما صحبت می‌کند فارسی سلیس حرف می‌زند. قیمت‌ها را که بپرسید با رقم‌های نجومی روبه‌رو می‌شوید که به چند چیز بستگی دارد. اول اینکه از کدام شبکه‌ی جم مایلید پخش شود، در چه ساعاتی و حین پخش کدام سریال تبلیغ محصول شما روی آنتن برود و سوم: آیا خودتان تیزر مربوطه را ساخته‌اید یا می‌خواهید شبکه آن‌را برای شما بسازد؟ قیمت‌ها حتی تا 98 میلیون تومان هم می‌رسد و قراردادها یک ماهه بسته می‌شود!

آیا این خود، خروج ارز از کشور محسوب نمی‌شود؟

دوستی خاله خرسه

نمی‌خواهیم حرفی بزنیم که مصداق توهم توطئه داشتن، باشد، اما کدام عقل سالمی باور می‌کند که شبکه‌ی جم که هویتی ترکیه‌ای ـ سعودی دارد و با گروه‌های معاند هم در ارتباط است، به ناگهان نگران تولید ملی ما شده و در کنار سریال‌های ترکی و کش رفتن بازیگرهای ایرانی و پناه دادن به آنها، برای اقتصاد کشوری که هیچ‌چیزش را قبول ندارند، وقت و انرژی صرف می‌کند؟

باز هم آنکورسازی

زن جوانی با موهای پریشان و اغراق شده و لباس‌هایی که به هیچ کجای فرهنگ اسلامی ما جور در نمی‌آید، روی صفحه‌ آمده و یک شوینده‌ی ایرانی را معرفی می‌کند! لباس، موی پریشان و محصول ایرانی مفاهیمی است که به هم گره می‌خورند و در ذهن بیننده باقی می‌مانند و این اثری است فرهنگی که به نام اقتصاد خورده است.

از سوی دیگر، بازیگران فرار کرده و پناهنده، بعد از پخش سرودی اثرگذار و ملی، یکی یکی با قیافه‌های جدیدشان می‌آیند جلوی دوربین و می‌گویند نباید به کسانی که استعداد و توانایی‌های ما را نادیده می‌گیرند توجه کنیم و دوست آن کسی است که به ما می‌گوید ما می‌توانیم و ما همه آرزویمان سربلندی هموطنان و مملکت‌مان است!

معلوم نیست دقیقا کدام هموطن و کدام مملکت مد نظرشان است. همان که از آن فرار کرده‌اند؟ همان‌ها که باید رهایشان کنیم و بفروشیم‌شان تا زندگی بهتری برای خودمان دست و پا کنیم و افتخار بازی کردن در فیلم‌های سخیف و غیرحرفه‌ای و پیش‌پا افتاده‌ نصیب‌مان شود؟ و اگر قرار است همه با هم برای سربلندی مملکت‌مان تلاش کنیم، آنها کجای این معادله‌اند؟