اسطوره سازان تمدن ایرانی

به سراغ بازی The Legend of Zelda: Breath of the Wild رفته‌ایم تا از زبان بازیسازان از چالش‌های خلق دنیای شگفت‌انگیز این بازی بشنویم.

سوم مارس ۲۰۱۷ (۱۳ اسفند ۹۵) با عرضه جهانی کنسول نینتندو سوییچ، افسانه زلدا نیز جان تازه‌ای به خود گرفت؛ جایی که لینک، جنگجوی شجاع پادشاهی هایرول بعد از یک دوره طولانی در مکانی باستانی بدون آنکه چیزی به خاطر بیاورد،‌ به هوش می‌آید و ماجراجویی‌ای را رقم می‌زند که بسیاری از منتقدین را در سراسر جهان به تحسین وا می‌دارد. بازی The Legend of Zelda: Breath of the Wild بی‌شک یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های صنعت گیم در سال ۲۰۱۷ بود و توانست تا در جشنواره‌ها و رویدادهای مختلف جوایز بسیاری را از آن خود کند.

اما پشت پرده ساخت این بازی بزرگ چه می‌گذرد و سازندگان چگونه توانستند اثری خلاقانه، پر محتوا و زیبا را خلق کنند؟ در یازدهمین قسمت برنامه فوکوس پای صحبت بازیسازان Breath of the Wild نشسته‌ایم تا از زبان آنها در رابطه با ساخت دنیای بازی بشنویم. اینکه چگونه شرایط آب و هوا روی فعالیت لینک تاثیر می‌گذارد یا ایده پشت وجود سلاح‌های چوبی یا فلزی بازی چه بوده‌ است،‌ تنها بخشی از توضیحاتی هستند که سازندگان به آن اشاره می‌کنند.

با اکران «اوشن ۸» این فیلم موفق شد در راس باکس‌آفیس آمریکا قرار بگیرد و «جنگ ستارگان» و «ددپول» را کنار بزند.

خلاصه داستان:

داستان فیلم هشت یار اوشن (Ocean’s Eight) از جایی آغاز می شود که دبی اوشن (ساندرا بولاک) که خواهر دنی اوشن سابق است، از زندان آزاد می شود و با توجه به وضعیت نه چندان مساعدش، تصمیم می گیرد یک دزدی بزرگ که مدتها در فکر آن بوده را ترتیب دهد. دزدی که چنانچه بدون دردسر انجام شود، رقمی در حدود ۱۵۰ میلیون دلار بدست خواهد آمد. دبی اما به تنهایی قادر به انجام کارها نیست و به همین جهت زنان مختلفی را برای انجام دزدی به کار می گیرد که …

نکته جالب در بررسی توفیقات 8 یار اوشن  این است که این فیلم حاصل کار تیمی 5 تهیه کننده و 2 فیلم نامه نویس بوده است

انیمیشن « شگفت انگیزان » یکی از موفق ترین آثار پیکسار در طول دوران فعالیت این شرکت بوده است. انیمیشن اَبَرقهرمانی که در سال 2004 به نمایش درآمد، یعنی دورانی که هنوز اَبَرقهرمانان بر پرده و گیشه های سینما چیره نشده بودند و فیلمهایشان تا این حد محبوب و جذاب نبود. نگاه طنازانه سازندگانقسمت نخست به مقوله اَبَرقهرمان نیز در نوع خود جالب و اتفاقاً پیشرو بود. یعنی جایی که شخصیت طراح لباس در قسمت نخست، ایده های جذابی درباره مدرنیزه کردن مفهوم طراحی لباس اَبَرقهرمانان مطرح کرد که در سالهای بعد نیز آن الگوها به کار گرفته شد و شنل کلاسیک، کاربرد سابق خود را در فشن لباس اَبَرقهرمانان از دست داد!

پروفسور میشوت واندنبرگ معتقد است:«تماشای فیلم عکس العمل های عاطفی شدیدی را که واقعاً حس می شود، از وجود تماشاگر رها می سازد». از این دیدگاه سینما جایگاهی برای آرزوها وآمال آدمی می شود. رؤیاهایی که به انسان یاری می دهد تا سرخوردگی ها و یکنواختی های زندگی روزمرّه را تحمّل کند. این رؤیاها از طریق «فراموشی» ای که معمولاً قصّه های سینمای تفنّنی و عامّه پسند به تماشاچی خود عرضه می دارد، به وجود می آید. صادق هدایت، نویسنده و پژوهشگر ارزشمند ایران، می گوید:« قصّه فقط یک راه فرار برای آرزوهای ناکام است.». آرزوهایی که انسان ها به آن نرسیده اند. مشارکت احساسی و عاطفی که تماشاگر در جریان تماشای فیلم درگیر آن می شود، غالباً جنبه هم هویت شدن با یکی از قهرمانان فیلم را پیدا می کند و تماشاگر، احساساتی متناسب با وضعیّتی که بر قهرمان می گذرد، در خود می یابد که این خود نوعی تحقّق آرزوست. نمونه کامل واوج این حالت در سیستم «ستاره سازی» جلوه می کند که ابتدا در سینما ریشه  گرفت و بعد به حیطه تلویزیون، رادیو و ترانه های محبوب روز نیز سرایت کرد.

دکتر ابراهیم فیاض عصر یکشنبه 24 تیرماه، در سلسله ‌گفتارهای «هنر حماسی» که به همت حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی برگزار شد به موضوع بازتولید حکمت فردوسی در فرایند فرهنگ ایرانی پرداخت. استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران در این نشست از ضرورت بازتولید شاهنامه فردوسی و توجه به حکمت فردوسی برای بقای شهر مشهد و فرهنگ ایران سخن گفت. چکیدهای از صحبت‌های این جامعه شناس را درخصوص شهر مشهد، بحران هایی که این شهر را تهدید می‌کند و بازتولید شاهنامه فردوسی برای مقابله با این بحران‌ها می‌خوانید.
مردم مشهد جلوتر از مسئولان هستند
شهر مشهد شهر فرهیخته ای است. شاید فرهیخته‌ترین شهر ایران است. چون مردم‌شناسم و می‌دانم. کتاب‌هایی که از خانه‌ها در میآد و در خیابان مدرس و چهار طبقه فروخته میشود در شهرهای دیگر پیدا نمی شود، در شیراز و اصفهان هم ندیدم. کتاب هایی مربوط به 60 سال پیش در همین کتابفروشی های مشهد پیدا کردم. آدم‌های تحصیلکرده مشهدی هم نسل اول دانشگاه تهران بوده اند. نخبه هایی که اکنون 80 ساله‌اند و کسی هم اینها را نمی شناسد. من حتی نسل های قبل از بدیع الزمان فروزانفر را هم در مشهد پیدا کرده ام. اما مشهد از امکاناتی که داشت استفاده نکرد و به فساد گرایید. برخی مسئولان فقط به امام ر ا علیه‌السلام و زائران توجه کردند و یادشان رفته مشهد شهری است که مقر فرهنگی بزرگ است. به نظر من مردم مشهد جلوتر از مسئولان هستند.

یکی از مهمترین چیزهایی که آستان قدس باید به آن توجه کند این است که بداند مردم مشهد از زوار مهم ترند. یعنی اول مردم مشهد نیاز به توجه دارند و بعد زوار. زوار برای مشهدی‌ها دردسر ساز شدند، ترافیک ایجاد کردند و به بافت شهر ضربه زدند. نمونه آن محله «آبکوه» است. عرب‌ها میرفتند آبکوه و محله آبکوه از همان زمان از اعتبار ساقط شد. خیابان امام رضا علیه‌السلام کوی طالب و محله‌های اطراف حرم محله های بد شدند و محله هایی که تا وکیل آباد رفته است و تا طرقبه و جاده قوچان شدند محله های خوب. از نظر شــهری شهر مشهد از امام رضا علیه‌السلام فرار میکند و نمیدانیم چقدر این مسئله میتواند برای شهر مشکل امنیتی ایجاد کند. در حال حاضر امام رضا علیه‌السلام کنار شهر افتاده است و بقیه شهر به سمت دیگری رفته است یابد. اگر دچار فقدان حافظه تاریخی بشود گم میشــود. اگر الگوی باســتانی نداشته باشیم حتماً در تحوالت فرهنگی دچار بحران و میشویم که مشهد شده است. وقتی به خیابان سجاد، پارک ملت و خیابانه ای وکیل آباد وارد میشویم نمیدانیم کجا هستیم. مشهد گم شده است و این برای مردم دردسر است و مردم دچار بحران میشوند. مهمترین آرکی تایپ (الگوی باستانی) مشهدی‌ها در بعد فرهنگی غیر از امام رضا علیه‌السلام، فردوسی است.

اگر نتوانیم در مشهد فردوسی داشته باشیم مشهد آینده ندارد و ایران هم ندارد چون ایران بعد اسالم را فردوسی ساخته است. اگر اکنون کشور ما دچار انحطاط اخلاقی و بحران فرهنگی است، به دلیل نداشتن فردوسی است چون تفسیر آثار اینها روشن نیست. آثاری که درباره فردوسی و حافظ نوشته شده است همه رونویسی است و تفسیری از آثار اینها وجود ندارد. ما به تفسیر محکمی درباره فردوسی نرسیده ایم. به طــور کلی سیری از گذشته از جهت معرفت‌شناسی باید شروع شود تا به آینده برسد که ما در سه الگو تعریف میکنیم؛ الگوی باستانی، فعلی و آینده آرمانی. اگر فردوسی را به زمان حال نیاوریم به آینده هم نخواهیم رفت. درباره فردوسی کارهای مردمی زیادی انجام شده اما نظام مند نبوده است. شاهنامه خوانی در آذربایجان بسیار زیاد بوده است؛ چنانکه با زبان آذری شان شاهنامه می خوانند. بنیاد فردوسی باید کار کند، باید مثل کاری که یونانی ها برای هومر کرده اند برای فردوسی هم انجام دهد.
فیاض تصریح کرد: سیری از گذشته باید از لحاظ معرفت شناختی و فرهنگی شروع شود تا به آینده برسد که این روند، در سه الگوی باستانی، الگوی فعلی و الگوی آینده تعریف می شود. اگر نتوانیم فردوسی را به ایران بشناسانیم نمی توانیم آینده ی درخشانی داشته باشیم.
این جامعه شناس گفت: مسئولان شهر مشهد خارج از مباحث سیاسی باید فکری اساسی برای این شهر بیاندیشند. تمام مستشرقین عقیده داشتند بازسازی ایران در هر دوره ای چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام، از خراسان و مشهد است. علاوه بر اینکه مشهد به فکر بازتولید خود است کشورهای همسایه مانند تاجیکستان و افغانستان هم باید این روند را طی کنند.

نام فامیلشان تحریریان بود و اصالتا اصفهانی ولی ساکن تهران. شغل پدرش هم فروش لوازم التحریر در بازار بود. فرزند چهارم خانواده بود و نور چشمی پدر. همین که دبستان را تمام کرد به حجره ی پدرش رفت و مشغول کار شد؛ شبانه درس میخواند و روزها کار میکرد. عاشق مکالمه به زبان انگلیسی بود و ول کن هم نبود. کلاس زبان میرفت و جوری شده بود که مثل بلبل انگلیسی حرف میزد. از سربازی که آمد، زن گرفت و باز به حجره ی پدرش برگشت. فامیلشان را از تحریریان به رفوگران تغییر دادند. اولین درخشش او زمانی بود که یک محموله ی مداد از ژاپن به ایران  رسید و  او کولاک کرد! چون همسرش برای مدادها منگوله های رنگی می ساخت و ایده میداد تا فروش بهتر شود و با این کار سودشان چند برابر شده بود! این بود که علی اکبر به فکر تجارت افتاد. چون خانواده ای مذهبی بودند و به حقشان قانع بودند، پدرش محافظه کار بود و بلند پروازی علی اکبر را که میدید میگفت آخر تو، کار دست من میدهی! علی اکبر گوشش بدهکار این حرفها نبود. کم کم کارخانه ی علی اکبر رفوگران و برادران را تاسیس کرد!

و عکس برگردان و برچسب آیه های قرآن را چاپ زدند و دعای "وان یکاد" و طرح "فالله خیرحافظا و هو ارحم الرحمین" در ایران غوغا کرد. از ماشین عروس تا ویترین مغازه ها جایی نبود که برچسب ها نباشد! این شد که سرمایه ای دست و پا کرد.

کم کم به فکر تولید قلم خودنویس افتاد ولی هرچه تلاش کرد موفق نشد!!!

تا اینکه در یک روز تابستانی، آقایی به نام بهنام، به مغازه شان آمد و لای کاغذی که در دست داشت، سه عدد قلم بود. علی اکبر شروع به نوشتن کرد و دید چه چیز خوبی است! پدرش آمد و علی اکبر گفت آقای بهنام این قلم ها را آورده. پدر نگاه کرد و نوشت و گفت  علی اکبر، اینها چطوری جوهر میخورند؟ گفتم اینها جوهر نمیخورد، "خودکار" است!

عباس کیارستمی در گفتگویی پس از خواندن سوره زلزال، به آرزوی خود برای ساختن فیلمی بر اساس این سوره قرآن اشاره می کند.کتاب «سینمایی دیگر؛ چند مقاله و گفت‌وگو درباره سینمای عباس کیارستمی» به کوشش سیدعماد حسینی امروز دوشنبه ۳ اردیبهشت ماه در دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر رونمایی می‌شود.  در بخشی از این کتاب پرسش و پاسخی بین ژان لوک نانسی، فیلسوف فرانسوی با عباس کیارستمی آمده است که در آن درباره قرآن صحبت می‌شود.

خواندن این بخش از گفتگو برای اولین بار خالی از لطف نیست:
کیارستمی: من یک سوال دارم. 
(کیارستمی سوره ای از قرآن را می خواند؛ سوره زلزله)
 بسم الله الله الرحمن الرحیم إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا، وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا، وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا، یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ َخْبَارَهَا، بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحَی لَهَا، یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ، فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ. 

فیلم سینمایی 12 سترانگ دربارۀ جنگ جنرال دوستم و طالبان در ولایت بلخ، همچنان در پرده‌ای سینماهای ایالات متحده امریکا به‌نمایش گذاشته می‌شود.

این فیلم از روی داستان «سربازان اسپ‌سوار» تهیه شده‌است.

سربازان اسپ‌سوار داستانی است که بربنیاد رویدادهای واقعی سال ۲۰۰۱میلادی در افغانستان تهیه شده‌است و جنگ ائتلاف شمال، به‌ویژه جنرال دوستم را با پشتیبانی امریکا برضد طالبان، به‌تصویر می‌کشد.

نام ۱۲نیرومند اشاره به ۱۲تفنگدار نیروهای امریکا است که پس از حملات ۱۱سپتامبر، از راه ازبیکستان وارد افغانستان شدند و درکنار زیردستان مسلح جنرال دوستم، بر ضد طالبان می‌جنگند.

پیش از ورود این ۱۲سرباز، جاسوسان «سی‎آی‌ای» با سران و فرماندهان ائتلاف شمال دیدارمی‌کنند و با اهدای پول، مشروب الکلی «ودکا» و تحفه، آنان را به همکاری با نیروهای امریکایی فرا می‌خوانند.

گفته می‌شود که این فیلم در مکزیکو نو در جنوب امریکا ساخته شده و نکتۀ چشم‌گیر آن، مناظر خشک و کوهستانی فیلم است که به کشور شباهت دارد.

از حضور نیروهای امریکایی در افغانستان ۱۶سال می‌گذرد و جنگ افغانستان طولانی‌‌ترین جنگ تاریخ آمریکا خوانده شده‌است.

کمتر کسی است که نداند هدف از تاسیس و تقویت صنعت سینما و سرمایه گذاری های کلان در این عرصه در دهه های اخیر تنها به دلیل ایجاد سرگرمی برای مردم و رفع خستگی آن ها از باب خیرخواهی، و یا تجارت صدها میلیون دلاری مافیای ثروت و یا حتی فرهنگ سازی در جوامع بشری مطابق امیال سران قدرت ها، نبوده است. در واقع پشت پرده نقره ای سینما بسیار بسیار پیچیده تر از آن است که روی پرده نشان می دهد.

در لابه لای تصاویر رنگارنگ و متحرکی که روی پرده سینما نقش می بندد و هر بیننده ای را مسحور خود می کند، رازهای سر به مهر و اسرار طبقه بندی شده زیادی وجود دارد که مربوط به برنامه ریزی هایی است که صاحبان اصلی سینما برای دنیا و مردم آن داشته اند.

برای مثال فیلم سینمایی «اِل‌سید» (el cid) که به عنوان سومین قسمت از سه گانه اعتقادی «چارلتون هستون» ساخته شد، حاوی نکاتی است که پنجاه و هفت سال بعد از انتشار آن در جهان پیرامون به وضوح می توان دید.

انیمیشن کارخانه قهرمان سازی : نجات کهکشان درواقع از روی یک مجموعه لگو ساخته شده. هدف کارخانه قهرمان سازی، ساخت و تولید قهرمان­هایی با هوش بالاست که وظیفه حفاظت از کهکشان رو به عهده بگیرن. روبات­های لگویی. این کارخونه اقدام به تولید روباتی هوشمند به نام روکا می­کنه. این روبات یکی از مدرن­ترین و باهوش­ترین روبات­های تولیدی این کارخانه است. اما زمانی که روکا پا به کهکشان می­گذاره، بسیاری از افراد، به توانایی­های این روبات شک می­کنن و اعلام می­کنن که تعریف­های کارخانه از روکا پایه و اساس درستی نداشته و این روبات صلاحیت لازم رو نداره.

جوامع از گذشته های دور قهرمان پرور بوده اند. این قهرمان پروری و قهرمان سازی نمایانگر بخشی عمده از نیازهای روانی انسان هاست.
قسمتی از این نیاز٬ برخورد و مقابله با ترس است. افرادی که یک سر و گردن بالاتر از دیگران می ایستاده اند و در برابر ناملایمات و دشواری ها و رویدادهای وحشت بار٬ مقابله می کرده اند٬ تبدیل می شده اند به قهرمان ها. از طریق این ها٬ انسان های دیگر خود را امن تر احساس می کرده اند و در سایه ی شان احساس آرامش و راحتی. در کنار آن٬ بهانه ای داشته اند برای افتخار ورزیدن و غرور آفرینی و ارضا کردن نیاز به اعتماد به نفس.

البته بسیاری از انسان ها حالا دیگر ترسی از این ندارند که مثلا موجودی ترسناک و موهوم از گوشه ی سر بالا می کند و سبب اذیت و آزار شان می شود. با وجود این٬ جوامع عصر مدرن پیوسته دنبال قهرمان سازی و قهرمان پروری بوده اند٬ از میان مثلا دانشمندان٬ فضانوردان٬ و سربازان و در مجموع کسانی که به نحوی جان خود را به خطر می اندازند تا کار مهمی انجام دهند.

این نشان می دهد که قهرمان سازی یک لایه ی دیگر هم دارد. انسان ها٬ در وجود قهرمان ها٬ ارزش های خود را می بینند و قهرمان ها را نماینده و پاسدار این ارزش ها می پندارند. به عبارتی می توان گفت که قهرمانان حد و مرز ارزش های عمده ی یک جامعه را تعیین می کنند و به همین دلیل سمبول و الگویی می شوند در حد پرستش.

 به گزارش مشرق به نقل از روابط عمومی «سینما دو»؛ در خلال برگزاری جشنواره سی و پنجم فیلم فجر؛ برنامه این هفته «سینما دو» مطابق با آنچه از پیش اعلام شده بود، علاوه بر گزارش های مختلف از کاخ اصلی جشنواره و گفتگوهایی با اهالی سینما، با حضور سه تن از منتقدان سینمایی؛ جواد طوسی، طهماسب صلح جو و محمد تقی فهیم نقبی داشت بر جشنواره فیلم فجر و جریان نوی سینمای ایران که پس از انقلاب پا گرفت. در متن زیر اشاره ای شده به مهمترین نکاتی که این سه منتقد در گفت و گو با محمد خزاعی؛ مجری- کارشناس برنامه به آن اشاره داشتند.

فهیم درباره تفاوت این دوره از جشنواره با دوره های قبل گفت: تفاوت چندانی وجود ندارد اما در راستای محتوایی جای انتقاد دارد. کلین این جشنواره به جز ۵ دوره از برگزاری آن نتوانسته انتظارات را برآورده کند. ضمن اینکه دوره سی و پنجم دچار حاشیه هایی شد که می شد آن را از قبل کنترل کرد. بعد از این همه سال برگزاری جشنواره مساله ساده ای مثل فروش بلیت باید دچار مشکل می شد.

او ادامه داد: مساله دیگر استقلال در داوری آثار است که گفته می شود، در حالیکه هیات انتخاب باید مشاور دبیر جشنواره باشد و فیلم ها را در راستای سیاستگزاری های کلان فرهنگی انتخاب کند و بعد هیات داوران با استقلال بهترین فیلم ها را معرفی کنند.

طهماسب صلح جو، در این باره اظهار داشت: همه نقص ها و بی نظمی های موجود را از ویژگی های این جشنواره می دانم واگر جز این برگزار شود تعجب می کنم. مهمترین اتفاقی که طی سال ها برگزاری جشنواره فیلم فجر می افتد این است که سالن ها طی برگزاری جشنواره پر از جمعیت می شوند و عادت سینما رفتن را ایجاد می کند که با فیلم دیدن صِرف تفاوت دارد.

جواد طوسی نیز اذعان داشت: کماکان جشنواره دوران آزمون و خطا را طی می کند و به حالت تثبیت شده ای نرسیده است که می تواند بررسی شود. تغییرات سیاستگزاری ها که منبعث از تحولات جامعه است در جشنواره نمود می یابد. هنوز سینمای ما رفتارشناسی حرفه ای پیدا نکرده و هر کسی ساز خود را می زند.

فهیم با بیان اینکه بخشی از هویت جشنواره از فیلم ها بدست می آید و بخش دیگر آن از مدیریت، یادآور شد: تولید فیلم ها نیز تحت تاثیر مدیریت سینمای کشور است. بنابراین تا زمانی که این جشنواره دولتی برگزار می شود به دلیل سیاست های مختلف جریان فیلمسازی فدا می شود.

سینما؛ سینماست

در بحبوحه جنگ اوکراین در شرایطی که شرق و غرب یک بار دیگر در برابر هم صف آرایی کرده بودند و منطقه کریمه به مناقشه جدید روسیه و آمریکا بدل شده بود، باز هم نام "بلک واتر" بر سر زبان‌ها افتاد.
موضوع زمانی آغاز شد که در برخی سایت‌های خبری، فیلمی مبنی بر حضور نظامیانی بی نام ونشان در شهر "دونتسک" اوکراین منتشر شد؛ این نظامیان در حالی که صورت پوشیده‌ای داشتند به تظاهرات مردم هوادار روسیه حمله‌ور شدند و تظاهرکنندگان درحالی که متفرق می‌شدند، نام" بلک‌واتر" را صدا می‌کردند.
شکل‌گیری بلک واتر
"بلک واتر" نام قدیمی شرکتی است که امروزه "آکادمی" نامیده می‌شود و شعار آن "نخبه پروری و حمایت اعتماد ساز" است، ماموران بلک واتر مزدوران جنگی هستند و پرچم آن ردپای سیاه حیوانی وحشی در میان نشانه قرمز هدف گیری تفنگ است.

به گزارش جام جم آنلاین،هادی مقدم دوست نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون در پاسخ به اینکه نیازهای کودکان و نوجوانان امروز چیست، گفت: پاسخ این سوال خیلی سخت است و کشف آن مثل راز است که برای پی بردن به آن به تحقیق و پژوهشِ بسیار نیاز است.

کارگردان فیلم تحسین شده «سر به مهر» افزود: انیمیشن «سیندرلا» تولید 40 سال پیش است، اما همچنان بچه های امروز آن را دوست دارند و می بینند. بنابراین مقایسه میان کودکان و نوجوانان دهه های مختلف سودی ندارد. بلکه باید به پاسخ این پرسش برسیم که نیازهای اصلی بچه های امروز چیست و اگر بچه های امروز را بشناسیم، به پاسخ این سوال می رسیم.

مقدم دوست در پاسخ به اینکه چه راهکاری برای پیشرفت سینمای کودک پیشنهاد می دهد، توضیح داد: مهمترین دستور کار این است که نیازهای بچه ها را بررسی کنیم و این حرف به معنای این نیست که دنبال اکران خوب برای فیلم ها، سرمایه گذاری و استفاده از فناوری های جدید برای ساخت فیلم ها نباشیم، اما باید در وهله اول مخاطب شناسی صورت گیرد و باید بدانیم کودکان امروز چه نیازهایی دارند.

نشست خبری هشتمین جشنواره ادبی یوسف امروز با حضور سردار محسن شیخی، معاون رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مدیرکل سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان تهران برگزار شد.

بنابراین گزارش سردار شیخی در سخنانی در این نشست گفت: باید طبق آنچه که در قرآن آمده است داشته‌های خود را نقل کنیم . وظیفه ماست که نعمات الهی را قدر دانسته و به انتقال صادقانه داشته‌های خود بپردازیم. ما نیز در این راستا هفت دوره جایزه ادبی برگزار کردیم. جایزه ادبی یوسف که مختص داستان های کوتاه دفاع مقدسی است.

ورزش فوتبال جایگاه ویژه ای بین مردم دنیا دارد و به همین دلیل برخی از فیلمسازان سینما و برنامه سازان تلویزیون نیز این ورزش محبوب - که اتفاقا در سینما چندان محبوب نیست- را دستمایه کارشان قرار داده اند. در این میان انواع رویکردها به این مقوله دیده می شود که طیف گسترده ای از فیلم های انگیزشی تا پرداختن به دست های پنهان پشت صحنه این ورزش صنعت جهانی را در بر می گیرد. از طرفی دیگر شاهد حضور فوتبالیست های فعال یا بازنشسته در عرصه سینما در نقش خودشان، یک ورزشکار و یا نقش های مختلف سینمایی دیگر هم هستیم.

جام جهانی فوتبال نیز که هر چهار سال یکبار برگزار می شود، مخاطبان بسیار گسترده خودش را دارد و به همین بهانه در آستانه برگزاری جام جهانی روسیه 2018 مروری بر برخی از فیلم های ساخته شده درباره فوتبال و موضوعات مرتبط با آن داشته ایم که در زیر می خوانید.

فوتبال در سینمای جهان

شاید بتوان گفت معروف ترین فیلم های سینمایی با موضوع فوتبال، فیلم «فرار به سوی پیروزی» است که در آن چندین بازیکن معروف فوتبال جهانی چون پله و بابی مور و نیمی از بازیکنان تیم فوتبال ایپسویچ تاون که سال ۱۹۷۸ قهرمان شد، در کنار هنرپیشه هایی همچون سیلوستر استالونه ایفای نقش کرده اند. در خلاصه داستان این فلیم آمده است: «در حالیکه اسرای متفقین در حال آماده شدن برای برگزاری یک مسابقه فوتبال با تیم ملی آلمان در پاریس اشغالی هستند، نیروی مقاومت فرانسه و افسرهای بریتانیایی در حال طرح ریزی نقشه ای برای فرار آنها هستند…»

مدیریت شرکت فروش آنلاین دیجی‌کالا به بررسی شکل‌گیری کسب و کار اینترنتی این دو برادر دوقلوی موفق و چگونگی تبدیل شدن دیجی‌کالا به شرکتی بزرگ با حدود ۴۵۰ کارمند پرداخته است که در ادامه می‌خوانید.

دیجی کالا نام یکی از وب‌گاه‌های فعال در زمینه تجارت الکترونیک در ایران است. این وب‌گاه در زمینه فروش آنلاین محصولات دیجیتالی فعالیت می‌کند و به طور میانگین روزانه بیش از ۴۰۰ هزار بازدید کننده دارد. دفتر مرکزی این شرکت که برای امور مالی و بازرگانی استفاده می‌شود روبروی فرهنگسرای ارسباران است و دفتر دوم که مرکز پردازش‌ها نام دارد خارج از تهران در جاده فتح و دفتر سوم مرکز تکنولوژی و بازاریابی نام دارد و در پارک علم و فناوری شهر پردیس واقع شده است.

ایده شکل گیری دیجی کالا

حمید و سعید محمدی در سال ۱۳۸۴ هر دو عکاسی دیجیتال را پیگیری می‌کردند. بعد از جست و جو در اینترنت درباره دوربین‌ها، دوربین مورد نظر را از بازار جمهوری تهران خریداری کردند. اما بعد از چند روز پی بردند، لنز روی دوربین دست دوم و تعمیری است. این اتفاق ناخوشایند از تجربه خرید به شکل سنتی، که خیلی قابل اعتماد هم نبود، جرقه اولیه تاسیس شرکت دیجی کالا بود.

اولین جزییات داستانی از سرآغازِ «بازی تاج‌وتخت»
«آن‌چه می‌میرد ممکن است هرگز نمرده باشد.» این باوری است که در جزایر آهن و البته راهروهای شبکه «اچ‌بی‌او» شایع است! شبکه‌ای که شب گذشته اعلام کرد، نمایش قسمت اول و آزمایشی (یا به‌اصطلاح پایلوت) مجموعه‌ای هنوز بی‌نام را در دستور کار دارد که سرآغازی بر ماجراهای سریال محبوب بازی تاج‌و تخت است. توضیح رسمی «اچ‌بی‌او» این مجموعه را چنین توصیف می‌کند: «این سریال که ماجراهایش هزاران سال پیش از وقایع بازی تاج‌وتخت روی می‌دهد، هبوط دنیا از عصر طلایی قهرمانان به تیره‌وتارترین روزگارش را به تصویر می‌کشد. اما در یک موضوع تردیدی نیست: از رازهای وحشتناک تاریخ وستروس تا خاستگاه حقیقی وایت‌واکرها، و از اسرار شرق تا دیگر افسانه‌ها... این داستانی نیست که ما می‌پنداریم.» تا این‌جا که به نظر می‌رسد باید عنوان «بهتر است با استانیس تماس بگیرید» برای این مجموعه انتخاب شود! به هر حال «عصر قهرمانان» با این‌که بارها در کتاب‌های ترانه‌ای از یخ و آتش نوشته جرج آر.آر. مارتین مورد اشاره قرار گرفته است اما در پیرنگ بازی تاج‌وتخت چندان به کار گرفته نشد و این در حالی است که بیش‌تر آداب و رسوم دنیای داستانی این سریال در آن دوره داستانی ریشه دارند. جین گولدمن که با همکاری مارتین داستان را نوشته است، یکی از گردانندگان این سریال بی‌نام است. وضعیت سه سرآغاز دیگری که قرار بودند بر بازی تاج‌وتخت ساخته شوند، هنوز مشخص نیست و اطلاعاتی درباره آن‌ها عرضه نشده است. کیسی بلویز مسئول برنامه‌ریزی «اچ‌بی‌او» در ماه ژانویه گفت که پنج پروژه بالقوه در دست پرداخت هستند که البته رقابتی بین آن‌ها در جریان نیست و هر یک برنامه و زمان‌بندی خاص خود را دارند: «این پنج پروژه، خطوط داستانی و زمانی یکسانی ندارند و هر کدام در مراحل مختلفی از کار قرار دارند. اما باید بگویم که از آن‌چه دیده‌ایم حسابی دلگرم شده‌ایم. من یک جدول زمانی برای تصمیم‌گیری شبکه درباره این پروژه‌ها ندارم، اما به احتمال قوی یک خروجی خواهیم داشت.» در هر صورت برای طرفداران بازی تاج‌وتخت مایه آسودگی و رضایت است که بدانند یک بازه‌ی زمانی هزارساله برای روایت در این جهان داستانی وجود دارد. هشتمین و آخرین فصل بازی تاج‌وتخت در سال ۲۰۱۹ به نمایش درخواهد آمد.