بازاریابی درباره مقاصد سفر داخلی در حوزه گردشگری فیلم در کشور ضروری به نظر می رسد.
امروزه از فیلم می توان به عنوان رسانه ای برای تبلیغات زیرپوستی در عرصه گردشگری و معرفی مقاصد سفر بهره برد. از مهم ترین مزایای تبلیغ مقاصد گردشگری در فیلم ها می توان به ماندگاری فیلم و همچنین دوری از یکسونگری های موجود در دیگر رسانه های تبلیغاتی اشاره کرد. از این رو اعتمادسازی مخاطب از طریق فیلم نسبت به یک مقصد گردشگری در مقایسه با دیگر شیوه های تبلیغاتی برای علاقه مندان به هنر هفتم، امری سهل الوصول تر به نظر می رسد؛ موضوعی که اهمیت آن در بسیاری از کشورهای دیگر تا جایی بود که منجر به شکل گیری شاخه ای از گردشگری با عنوان گردشگری فیلم از دهه 1990 میلادی شد و گستره آن بازدید از لوکیشن های فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی، استودیوهای تولید فیلم ها و برنامه های تلویزیونی و همین طور دیگر موضوعات مرتبط با صنعت فیلم و سینما را شامل می شود.
بر همین اساس، سال هاست که معرفی مقاصد گردشگری به ویژه مقاصد ناشناخته سفر از طریق انواع فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی به یکی از روش های بازاریابی در دنیای مدرن تبدیل شده است؛ آن هم در شرایطی که بازاریابی از طریق تبلیغات متداول اثرگذاری کمرنگی پیدا کرده است. در این میان، خصوصیات بصری مقاصدی که در فیلم ها به گردشگران ارائه می شوند، در نهایت به تمایل آنان برای سفر به مقاصد خاص می انجامد. از این رو بسیاری از کشورها تلاش کرده اند از ظرفیت تولیدات سینمایی و تلویزیونی خود بهره ببرند و گردشگران فرهنگی بسیاری را به مقصد خود جذب کنند؛ موضوعی که در کشورمان ایران، باوجود برخورداری از تولیدات فاخر سینمایی، هنوز در آن شاهد عملکرد موفقی نبوده ایم و گردشگری فیلم بیش از هر مکان دیگری به شهرک سینمایی غزالی محدود شده است.
آنچه در حوزه گردشگری فیلم در کشور ضروری به نظر می رسد، بازاریابی درباره مقاصد سفر داخلی است که خود می تواند تعامل میان تورگردانان و فیلم سازان را نیز به دنبال داشته باشد؛ اگرچه این موضوعی است که شاید کمتر با استقبال فیلم سازان رو به رو شود، با این حال رونق گردشگری فیلم و بازاریابی در این زمینه با هدف توسعه و ترویج آن و درآمدزایی از این طریق نیازمند آگاهی بخشی به تورگردانان و فیلم سازان نسبت به ظرفیت های موجود در این رابطه است.
علاوه بر این، ضروری است در کنار تبلیغات که رکن اساسی بازاریابی در هر حوزه ای به شمار می رود، نسبت به حفظ و نگهداری دکورها و لوکیشن های فیلمبرداری نیز اقدام شود تا از این اماکن بتوان به عنوان مقصدی برای برگزاری تورهای گردشگری فیلم بهره برد. اجرای تورهای مجازی با راه اندازی وب سایت های ویژه فیلم های شاخص سینمایی یا مجموعه های تلویزیونی، معرفی هتل ها و مراکز اقامتی که به عنوان لوکیشن فیلمبرداری مورد استفاده قرار گرفته اند، تبدیل مکان های فیلمبرداری به واحدهای اقامتی با هدف فراهم آوردن زمینه اقامت گردشگران در یک لوکیشن و بهره مندی از خدمات متناسب با دوره تاریخی مرتبط با فیلم که خوشبختانه ایران به دلیل ساخت و تولید فیلم ها و سریال های تاریخی بسیار از پتانسیل بالایی در این زمینه برخوردار است؛ از دیگر پیشنهادها برای توسعه گردشگری فیلم در کشور است.
تعامل با تورگردانان داخلی و خارجی با هدف برقراری تورهای ورودی به کشور و به مقاصد و لوکیشن هایی که موفق به کسب جوایز بین المللی شده اند، تهیه نقشه گردشگری لوکیشن های فیلم و فروش یادمان هایی از فیلم های پرمخاطب نیز از دیگر مواردی است که توجه به آنها در راستای رونق این شاخه از گردشگری حایز اهمیت می نماید. با این حال نباید از نظر دور داشت که توسعه و پای گیری این شاخه از گردشگری در کشوری همچون ایران که در خلق تولیدات سینمایی شاخص به ویژه با مضامین تاریخی تاکنون کارنامه نسبتا درخشانی داشته است، بیش از هر چیز نیازمند مطالعات اصولی در خصوص ساختار و مفاهیم گردشگری فیلم خواهد بود تا این شاخه از گردشگری به صورت هدفمند و نتیجه بخش در کشور شکل بگیرد.
