اتلتیکو مثل ضد قهرمان های دوستداشتنی سینما
قرمز و سفید هایی که دوست داشتنشان منطقی نیست و دوست نداشتنشان غیر ممکن!
برای اینکه دیده شوید تنها دو گزینه وجود دارد یا قهرمان باشید یا مقابل قهرمان ها بایستید،بچه های شر و تخس جنوب شهر مادرید گزینه دوم را انتخاب کردند،البته حق هم دارند، وقتی در لیگی هستید یک طرف آن بارسلونای بزرگ و آن طرفش رئال مادرید هیولا وجود دارد برای بقا برای احترام باید جنگید، به هر شکل ممکن،
این قانون فوتبال بازی کردن تشک سازان مادریدیست.
آن ها این بار برای قهرمانی در اروپا فقط به هشت برد از پانزده مسابقه احتیاج داشتند، یک قهرمانی کاملا اقتصادی.
اما در شبی که میتوانست یک خداحافظی باشکوه برا ونگر باشد این ال نینو بود که با اولین جام اروپایی اش از اتلتیکو خداحافظی کرد.
در کنار همه این موفقیت ها سیمئونه را می توان اصلی ترین رکن موفقیت های این تیم دانست
۲ لیگ اروپا
۲ نایب قهرمانی سی ال
۱ لالیگا
۱ کوپا دل ری
۱ سوپر کاپ اسپانیا
۱ سوپر کاپ اروپا
کارنامه ای درخشان برای الچولو است.
هرچقدر او و شگاردانش را متهم به ضد فوتبال بودن کنید فایده ای ندارد، آن ها زیر سایه سنگین همشهری خود نمی مانند، از حریفان ثروتمند اروپایی هم نمی ترسند، والبته برایشان هم مهم نیست شما طرفدار کدام تیم هستید، آن ها اتلتیکو مادریدی ها هستند.
