اسطوره سازان تمدن ایرانی

درآمد
در هالیوود ابتدا در کنار تبلیغ و ترویج فرهنگ غرب آمریکایی اعم از کابالیسم، گنگستریم، میکی ماسیسم، آخرالزمانیسم، داروینیسم و مانند آن، علاقه ای کاذب نسبت به داستان ها و شخصیت های شرق باستان و غرب آسیا و خاورمیانه پیدا شد که در این قصه ها همواره انسان شرقی، موجودی شرور و خبیث و دغل بوده، که با فقر و بیچارگی دست و پنجه نرم می کند و زندگی خویش را از راه خلاف و قانون گریزی به پیش می برد.

دوربین سینمایی غرب سعی کرده است شرق اسلامی را با شکل و شمایل غربی و یا با برج های تخیلی هزار و یک شبی، همراه با مردمی فقیر و بزه کار نشان دهد! از این دسته فیلم ها می توان: دزد بغداد،[2] پسر شیخ،[3] مراکش،[4] دروغ های راست،[5] افشاگر،[6] تصمیم اجرایی،[7] جاسوس بازی،[8] حکومت نظامی،[9] دراکولای برام استوکر،[10] ال سید،[11] سالت،[12] فرانتیک،[13] بدون دخترم هرگز، شن قرمز، قفسه درد، منطقه سبز، امگا کد 2، اجرا،[14] و قربانی[15] را نام برد.

در این فیلم ها شرق راکد و یک نواخت است و قادر به تعیین هویت خود نیست و بیشتر وابسته و فرمانبردار می باشد. در همین نگاه، غرب دچار خشونت فرهنگی شده و هر آن چه را که نمی تواند با آن منطبق شود را بر نمی تابد و سعی می کند آن را نابود سازد! آنچه از مسلمانان ارایه می دهد، بدویت و عقب ماندگی و هرزگی است و در آن خشونت و تروریسم موج می زند! مسلمانی که در او مبانی بنیادگرایی، رادیکالیسم، خشونت، عدم عقلانیت و جنون، و تند روی دیده می شود و او مروج و مؤید تروریسم است.

سینمای غرب در بیان و ارایه چهره اسلام دچار کلیشه سازی شده و سعی دارد انسان ها را به مجموعه ای از ویژگی های مبالغه آمیز و غیر معمول منتسب کند؛ کلیشه ای که سعی در متحد ساختن همه دارد و یک اجتماع تخیلی فراهم می کند. هالیوود، همان گونه که مسلمانان را خون ریز نشان می دهد در مقابل، اروپاییان را افرادی متدین و دیندار که محافظ شرف اروپایی خویش اند، معرفی می کند. در این فیلم ها، مسیحیان و یهودیان در کنار یکدیگر به مثابه «خودی» به شمار می روند و مسلمانان، بیگانه و تروریست نشان داده و آنان را در ردیف نازی ها دانسته اند!

علل رونق فیلم های ضد شیعی در غرب
در سه دهه اخیر عللی باعث افزایش و رونق فیلم های ضد اسلامِ شیعی(و به تبع آن ضد ایران) در هالیوود به عنوان نماد غرب شده است؛ که اهم آن ها عبارتند از:

1. پیروزی انقلاب اسلامی؛ 2. تضعیف شوروی، پایان جنگ سرد؛ 3. وقوع حادثه 11 سپتامبر.

 پس از پیروزی انقلاب اسلامی، رویکرد پیچیده تری در فیلم های هالیوودی به وجود آمد و در واقع بسیاری از فیلم های هیولامحور دهه80 هالیوود، بازتاب ترس های غرب از اسلام شیعی است که به شکل فیلم درآمده است. حتی جنس این فیلم های هیولایی نیز متفاوت با سایر آثاری از این دست بود که در دهه های قبل تولید می شد. از شاخص ترین این آثار می توان به سری فیلم های «بیگانه» اشاره کرد. هیولای بیگانه، هیولایی باستانی بود که از مکانی ناشناخته می آمد، در مغز رخنه می کرد و سپس به دل انسان ها می رفت و میزبان خود را می کشت!

در دهه 90 میلادی صراحت آشکارتری در لحن هالیوود نسبت به مسلمانان به وجود آمد و هیولاهای دهه 80 به تروریست های مسلمانی بدل شدند، که نابودی جوامع غربی را نشانه رفته بودند! فیلمی همچون «دروغ های حقیقی» جیمز کامرون از جمله همین آثار است. این نگاه بعد از سال 2000 میلادی رویکردی آخر الزمانی به خود گرفت و در فیلم های بسیاری نبرد نهایی اسلام و غرب به تصویر کشیده شد. حتی در دوره اخیر رجعتی به آثار تاریخی به وجود آمده و موضوعاتی که در دهه های گذشته در پرده مطرح می شد، اکنون به صورتی صریح دوباره مطرح گشت و همین موارد نشانگر آن است که ضدیت با اسلام موجی دیرپا در سینما بوده و تکثر فیلم های ضد اسلامی، مساله اتفاقی بودن ساخت این آثار را منتفی می سازد.

دیگر آش آنقدر شور شده که گویا خان هم فهمید، به طوری که «برژینسکی» مشاور امنیت ملی جیمی کارتر (رییس جمهور اسبق آمریکا) در سال 2008 میلادی در بخشی از مقاله اش «این پارانویا را متوقف کنید» در روزنامه واشینگتن پست و در اعتراض به این موج ضد اسلامی نوشت: «... برنامه هایی که در آن تروریست ها با چهره های "ریش دار" به عنوان کانون افراد شرور نمایش داده می شوند، اثرات عمومی آن تقویت احساس خطر ناشناخته اما مخفی است که می گوید به نحو رو به افزایشی زندگی آمریکایی ها را تهدید می کند. صنعت فیلم سازی نیز در این خصوص اقدام کرده است. در سریال های تلویزیونی و فیلم ها، شخصیت های اهریمنی با قیافه و چهره های عربی(اسلامی) که گاهی با وضعیت ظاهری مذهبی، برجسته می گردند، نشان داده می شوند که از اضطراب و نگرانی افکار عمومی بهره برداری کرده و ترس از اسلام را بر می انگیزد. کلیشه صورت های اعراب (مسلمان ها) به ویژه در کاریکاتورهای روزنامه ها، به نحو غم انگیزی یادآور تبلیغات ضد یهودی نازی هاست. اخیراً حتی برخی سازمان ها و تشکل های دانشجویی دانشگاه ها درگیر چنین تبلیغاتی شده اند که ظاهراً نسبت به خطرات ارتباط میان برانگیختن نژادپرستی و انزجار مذهبی و برانگیختن جنایات بی سابقه هولوکاست بی خبرند.»[16]

 بارزترین نمونه این نوع اسلام ستیزی را می توان در فیلم «جن گیر» ساخته مشهور ویلیام فریدکین دید که فیلم با صدای اذان در عراق شروع شده و از آنجا و با همین صدا، شیطانی همراه شخصیت اصلی داستان به آمریکا آمده و در روح دختر جوانی حلول می کند تا از همان زمان این تئوری در ذهن آمریکاییان جا باز کند که اگر در خود سرزمین های اسلامی با شیاطین شرقی درگیر نشویم، آن ها در همین آمریکا و در شهرهایمان (مانند سیاتل در فیلم «جن گیر») به سراغ خانواده هایمان خواهند آمد!!

 در فیلم Executive Decision[17] (تصمیم عملی) ترویج تروریسمی است که عاملان آن مسلمانان هستند. این فیلم در تصویرسازی از مسلمانان، آن ها را افرادی متعصب و خشک مغز نمایانده که به دلیل اختلاف ایدئولوژیک با آمریکایی ها، قتل آن ها را جایز می شمرند! مسلمانان روی پرده هالیوود، افراد نظامی را نمی کشند، بلکه انسان های بی گناهی را که مشغول زندگی عادی خود هستند، به قتل می رسانند!

در فیلم Siege (حکومت نظامی)[18] داستان وقوع انفجارهای تروریستی در شهر نیویورک است. این فیلم پس از بمب گذاری در شهر اکلاهمای آمریکا به روی پرده سینماها رفت. در نسخه ویدئویی فیلم، به دروغ ذکر شده که این فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است!

در فیلمSpy Game [19] (جاسوس بازی) «سازمان سیا» منادی صلح در جهان معرفی می شود ولی مسلمانان و اعراب ذاتاً تروریست اند! محل وقوع حادثه، سفارت آمریکا در لبنان است. عملیات نیروی دلتا ـ نیرویی ویژه در ارتش امریکا است که در دهه 1970 به منظور اجرای عملیات سری (در دیگر کشورها) و نیز عملیات ضدتروریستی توسط پنتاگون تاسیس شد ـ در حمله به کشورمان در اواخر آوریل 1980 (1359 خورشیدی) در صحرای طبس شکست خورد.

در فیلم Kingdom of Heaven (ملک خداوند، یا ملک آسمان) که ساخته یک کارگردان برجسته هالیوود در خصوص یکی از مهم ترین موضوعات تاریخ اسلام و مسیحیت، یعنی جنگ های صلیبی است. گرچه این فیلم، اثری تاریخی و درباره[20] تاریخ شهر بسیار مهم بیت المقدس است اما زبان و بیان آن به گونه ای است که مخاطب به راحتی پی می برد که این فیلم ناظر بر سرنوشت کنونی این شهر است و دغدغه اصلی فیلم وضع کنونی بیت المقدس می باشد. این فیلم توسط شبکه اول سیما با عنوان «ملک خداوند» دوبله شده اما تاکنون پخش نشده است.

فیلم های ضد ایرانی شیعی
در فیلم «تبدیل شوندگان 3» جدیدترین قسمت آن با عنوان نیمه تاریک ماه که به ادامه ماجراهای روبات هایی به نام آتوبات ها می پردازد، با دستمایه قرار دادن موضوع پرونده هسته ای ایران(!) قصد دارد تا علاوه بر برآورده کردن نیات سیاستمداران آمریکا، بر جذابیت های فیلم خود بیافزاید. این فیلم در بخش ابتدایی و در حالی که سعی دارد از زبان آفتیموس پرایم (سر دسته آتوبات ها) صحبت کند تاکید می کند که در حال حاضر در حال همکاری با متحدین خود ـ یعنی دولت ایالات متحده ـ برای حل درگیری های انسانی و جلوگیری از آسیب رساندن بشر به خود هستیم و در ادامه مکانی در کویر به عنوان تأسیسات اتمی غیر قانونی در خاورمیانه نشان داده می شود و سپس چند اتومبیل که پرچم جمهوری اسلامی ایران را به صورت برعکس در جلوی خود دارند از آن جا عبور می کند و گویی مقامات ایرانی در حال بازدید از این مکان هستند!

و یا در سریال آشوب (chos) که به سفارش شبکه سی بی اس ساخته و پخش شده است در یکی از قسمت های خود به امام خمینی(ره) و حزب الله لبنان پرداخته و آن ها را به عنوان مروجان و عاملان تروریسم معرفی می کند. نام این سریال از Clandestine Homeland Administration and Oversight Services است که به معنای «خدمات سری مدیریت و نظارت ملی» می باشد. قسمت هفتم این سریال از آنجا حائز اهمیت است که ابتدا با پخش یک مکالمه ضبط شده و بردن نام امام خمینی(ره) و القای حضور مأمور حزب الله در کشور فرانسه شروع می شود! در ادامه گروه ویژه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا برخلاف تمایلات بروکرات ها به فرانسه سفر می کند. در این قسمت شاهد درگیری میان دو نوع تفکر هستیم. از یک سو تفکر شیعه حزب الله لبنان که از آمریکا کینه دیرینه ای دارد و از طرف دیگر سازمان اطلاعات آمریکا CIA که گویا توانایی اش در یک گروه کوچک از قهرمانان ساختگی خلاصه شده است. در بخش دیگری از این سریال شاهد گفتگویی بین آمریکایی ها هستیم مبنی بر اینکه مأمور حزب الله برای نجات جان خود هم رزمش را فدا کرده و خود فرار می کند. در مقابل آمریکایی های ظاهراً فداکار همکار خود را به هیچ وجه تنها نمی گذارند. اما نگاهی به واقعیات و اخبار چند دهه گذشته بیانگر واقعیتی دیگر است.

همچنین در قسمت دوازدهم این سریال، با الهام از ماجرای دستگیری سه جاسوس آمریکایی که در رسانه های غربی، کوهنورد معرفی شدند، یک تیم تحقیقاتی برای پیگیری چند کوهنورد که به جرم جاسوسی دستگیر شده اند عازم ایران و زندان های آن می شوند. در این قسمت تصویری که از ایران ارائه می شود این است که در ایران انسان های بی گناه و مخالف حکومت را به جرم جاسوسی دستگیر کرده و به زندان می اندازند.

همچنین انیمیشن «مرد خانواده» و مستند «ایرانیوم» از این دسته اند. و نیز فیلم hurt locker (قفسۀ درد)[21] محصول سال 2009 میلادی که کاندیدای 9 جایزه اسکار و برنده 6 جایزه بهترین کارگردانی، بهترین تدوین صدا، صدا، فیلم نامه و بهترین فیلم سال شد، از این دسته به شمار می آید.

تعداد پرشمار این فیلم ها و جوایزشان، خود نمایانگر برنامه ریزی کلان غرب بر روی سینمای اسلام هراسانه و شیعه ستیزانه است و این پرونده هنوز باز است.

پی نوشت ها:
----------------------------------------

[1]. شیعه هراسی و ایران هراسی زیر مجموعه مفاهیمی چون بیگانه هراسی xenophobia و اسلام هراسی islamophobia است.

[2]. رایول والش 1924.

[3]. جرج فیتس موریس 1926.

[4]. جوزف فن استنبرگ 1930.

[5]. جیمز کامرون 1994.

[6]. میکل مان 1999.

[7]. استوارت بیرد 1996.

[8]. تونی اسکات 2001.

[9]. ادوارد زوبیک 2001.

[10]. فرانسیس فورد کاپولا1992.

[11]. آنتنی مان.

[12]. فلیپ نویس.

[13]. رومن پلانسکی.

[14]. گربن هود.

[15]. در این فیلم هنگامی که مسلمانان قصد عملیات تروریستی را دارند بر روی نریشن فیلم صدای قوالی «علی مولا، علی مولا» شنیده می شود در حالی که ما در کل فیلم ایشان را شیعه نمی دانستیم لذا معلوم می شود که این فیلم قصد به هم انداختن شیعه و سنی را نشانه گرفته است.

17. نگاهی به فیلم غیره قابل تصور، سعید مستغاثی. WWW.MOUOOD.ORG.

[17]. کارگردان استوارد بیرد جایزه بهترین بازیگر مرد (کرت راسل) و بهترین بازیگر زن (هال بری) از جشنواره «بلاک باستر» در سال 1997. نمایش تصمیم اجرایی، در مالزی ممنوع اعلام شد.

[18]. کارگردان: ادوارد زوبیک، جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل در جشنواره «بلاک باستر» در سال 1999 نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد و زن.

[19]. کارگردان: تونی اسکات.

[20]. کارگردان: ریدلی اسکات، جایزه بهترین بازیگر از نگاه تماشاگران برای اورلندو بلوم، بازیگر نقش اصلی فیلم در جشنواره فیلم اروپا در سال 2005.

[21]. کارگردان: کاترین بیگ لو.