اسطوره سازان تمدن ایرانی

بانی فیلم – گروه سینمای جهان – وصال روحانی: «مگان لیوی» که آن را کمپانی های ال دی اینترتین منت و بلیکر استریت تهیه و توزیع کرده اند. داستانی از یک رستگاری روحی ولی در قالب یک فیلم جنگی و متمرکز بر تمرینات فشرده نظامی و سپس جنگ سالهای اخیر در عراق است و زوجی را به نمایش می گذارد که هر چند در فیلم های غربی طی دهه های اخیر بی سابقه نیست اما تازگی های آن نیز محسوس است.
در اوایل فیلم «مگان لیوی» که آن را گابری یلا کاپرت ویت کارگردانی کرده، به کاراکتر اصلی که نامش همان مگان لیوی و ایفای رل او با کیت مارا است، به صراحت گفته می شود که از محل کارش اخراج شده زیرا نمی تواند آن طور که باید و شاید با سایرین ارتباط برقرار کند. این چنین است که مگان شهر و محل زندگی اش را ترک می کند تا بر این عارضه تفوق یابد و یا اینکه حداقل زندگی تازه ای را برای خودش بسازد.
نجات سربازان در سخت ترین شرایط

او دلایل دیگری هم برای ترک شهر خود (حومه نیویورک) دارد زیرا روابطش با مادرش (با بازی ادی فالکو) و پدرخوانده اش (ویل پاتون) نیز خوب نیست. کاپرت ویت همچنین متذکر می شود که مگان از زمان مرگ نزدیکترین دوستش اصولاً به جهان بدبین شده و از برقراری ارتباط های گذشته اش عاجز است. وقتی او هیچ راه بازی را فراروی خود نمی بیند، به طور داوطلب به ارتش می پیوندد و دیری نمی پاید که او را برای هدایت یک سگ دارای مهارت های جنگی بر می گزینند. آنها را به میدان گاه عراق می فرستند و مگان و سگ اش آنجا موجب نجات عده ای از سربازان و نیروهای حافظ صلح در بدترین شرایط جنگی و در میان آتش کارزار نیروهای مخالف می شوند اما در نهایت هر دو در یک حادثه انفجار آسیب می بینند و وقتی چشم باز می کنند، می بینند که سربازان نیروی دریایی آمریکا هر کدام را برای مداوا به گوشه ای فرستاده اند و پیدا کردن یکدیگر برای آنها بسیار سخت شده است.
شبیه و متفاوت
کاپرت ویت اولین باری است که یک فیلم بلند داستانی را با قالب هایی که از اینگونه آثار سینمایی می شناسیم کارگردانی می کند و کار عمده قبلی او که آن هم فیلمی خبرساز و تحسین شده به نام «ماهی سیاه» بود، بیشتر قالب کارهای مستند را داشت و به نهنگ های دریایی می پرداخت و خوی درندگی آنها را به نمایش می گذاشت و در نتیجه به لحاظ روایت گویی و نوع نریشن در فیلم، با «مگان لیوی» بسیار متفاوت بود. زوج غریبی که او در فیلم تازه ترش روبروی ما قرار داده، به کلی متفاوت با چیزهایی است که در «Black Fish» دیده بودیم. شاید هم شباهت هایی بین دو فیلم وجود داشته باشد زیرا یکبار دیگر یک سوی فیلمی از کاپرت ویت یک حیوان است و ما این بار از رازها و اهمیت تشکیل دوستی و همکاری بین انسان ها و حیوانات مطلع می شویم و به چشم می بینیم که چگونه چنین وحدتی می تواند برای سایرین و اطرافیان آنها نیز امری مثبت باشد و جان هایی را نجات بخشد و راه زنده ماندن را در میدان های جنگی هموار سازد.
بازسازی در اسپانیا
در چنین ارتباطی و برای منظوررسانی هر چه بهتر ادورو در مقام طراح صحنه و لورنزو سناتوره به عنوان مدیر فیلمبرداری سهم مهمی را به عهده دارند و نقش آنان بخصوص در صحنه های در بردارنده جنگ در عراق (که البته در اسپانیا فیلمبرداری شده است) عمده تر می شود و این در شرایطی است که مکان های مورد بحث در عراق در گوشه ای از اسپانیا شبیه سازی شده اند و این اصلاً کار آسانی نبوده است. بخش های میانی و پایانی فیلم «مگان لیوی» نشانگر تلاش این سرباز زن برای کسب قیمومیت این سگ و ادامه همکاری شان است و قصه به ما می گوید که مخالفت های ارتش در این زمینه و بخصوص یک مقام ذی نفوذ و غیرقابل انعطاف در سلسله مراتب حکومتی (جرالدین جیمز) کار آنها را سخت تر می کند.
سیاست هایی در بوته نقد
با این حال فیلم تازه کاپرت ویت که طی ۱۰ هفته اکران در سطح جهان بیش از ۱۰۰ میلیون دلار فروخته، به انحای مختلف حرکات قهرمانانه در مسیر جنگ های روز را عمده و خالقان آن و به ویژه مگان و سگ همراه وی را تحسین می کند و سیاست هایی را که سبب می شود انسان ها و حیوانات پا به پای یکدیگر و یا جداگانه و به طور اتفاقی در میدان های جنگی حاضر و سرکوب شوند، به بوته نقد می گذارد و به وضوح خواستار برقراری انگاره هایی تازه در این زمینه می شود.

مشخصات فیلم
عنوان: «مگان لیوی»
محصول: کمپانی های ال دی اینترتین منت و بلیکر استریت
تهیه کنندگان: میکی لیدل، پیت شیلایمون، جنیفر مونرو و رابرت هابرمن
سناریست ها: پاملا گری، آنی مامولو و تیم لاواشتد
کارگردان: گابری یلا کاپرت ویت
مدیر فیلمبرداری: لورنزو سناتوره
تدوینگر: پیتر مک نالتی
موسیقی متن: مارک ایشام
طول مدت: ۱۱۶ دقیقه
بازیگران: کیت مارا، رامون رودریگز، تام فلتون، بردلی ویت فورد، ویل پاتون، سم کیلی، ادی فالکو، جرالدین جیمز و جره می جونز.
منبع: Film Review