دار و دستههای نیویورکی نماد فرهنگ آمریکا
در خلال جنگهای آمریکا درسال های هزار و هشتصد و چهل تا سال های هزار و هشتصد و پنجاه و دو. شهر نیویورک بر اثر جنگهای بین آمریکاییهای بومی و ایرلندیهای مهاجر به کوره ای داغ از آتش مبدل شده است. بیل کاتینگ قصاب (دانیل دی لوئیس) سر دسته آمریکاییها حریف ایرلندی خود کشیش والن (لیام نیسین)را-که سردسته گروهی ایرلندی به نام خرگوشهای مرده است-میکشد و آمریکاییها پیروز میشوند.
بعد از گذشت شانزده سال پسر کشیش، آمستردام(لئوناردو دی کاپریو) به نیویورک باز میگردد تا از بیل به خاطر مرگ پدرش انتقام بگیرد. او ابتدا به عنوان دوستی وارد محفل او میشود ولی بعد به خاطر خیانت دوستش هویتش آشکار میشود. حالا او و جنی(کامرون دیاز) دوباره با کمک بازماندگانی از جنگ گذشته در حال جمع کردن گروه خرگوش مردهها برای دومین بار هستند. در پایان جنگ ایراندیها برنده میشوند و بیل کاتینگ میمیرد. با مرگ او سایر دار و دستههای نیویورکی طی چهار روز تسلیم میشوند.
آمستردام والن.....لئوناردو دی کاپریو
بیل کاتینگ/ویلیام پول.....دانیل دی-لوئیس
جنی اوردین.....کامرون دیاز
کارگردان: مارتین اسکورسیزی
تهیهکننده: آلبرتو گریمالدی
توزیعکننده میراماکس فیلمز
تاریخ انتشار ۲۰ دسامبر، ۲۰۰۲ آمریکا
مدت زمان ۱۶۶ دقیقه
زبان انگلیسی
بودجه حدود ۹۷٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار
مهمترین افتخارات:
نامزده 10 جایزه اسکار در زمینه های بهترین فیلم ، بهترین کارگردانی ، بهترین فیلمنامه اوریجینال ، بهترین بازیگر نقش اصلی مرد ، بهترین فیلمبرداری ، بهترین کارگردانی هنری ، بهترین طراحی صحنه ، یهترین صداگذاری ، بهترین تدوین و بهترین ترانه
برنده 2 جایزه گلدن گلوب شامل بهترین کارگردان و بهترین ترانه و نامزد 3 جایزه دیگر
برنده ی جایزه بفتا در شاخه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد و نامزد 11 جایزه دیگر
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی زبان از جشنواره سزار
سریال دار و دسته های نیویورکی در راه است:
چندی پیش منابع خبری مختلف تایید کردند که مارتین اسکورسیزی سریال تلویزیونی بر بر اساس فیلم «دار و دسته های نیویورکی» می سازد. خبری که با توجه به اعتبار و محبوبیت اسکورسیزی کمی عجیب بود. کسب اعتبار در سینمای هالیوود برای بازیگرها فرمولی ثابت دارد.
به طور معمول بازیگرها با بازی در سریال ها وارد تلویزیون شده و اگر بدرخشند، در ادامه از سوی شرکت ها و کارگردان های معتبر برای بازی در فیلم های سینمایی جذب می شوند. در ادامه نیز اگر بازیگر مورد نظر نمایش خوبی در فیلم های سینمایی داشته باشد، به مرور پله های ترقی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشته و تبدیل به ستاره می شوند. البته بودند کسانی که این مسیر طولانی و البته سخت را پشت سر گذاشته و در ادامه اعتبار خود را با نقش آفرینی های ضعیف از بین برده اند.
در همین راستا باید به این موضوع نیز اشاره کرد که بازی در سریال های تلویزیونی در میانه راه ممکن است، باز هم از اعتبار بازیگر کاسته و او را به جعبه جادویی بازگرداند. همین موضوع یکی از دلایل اصلی عدم حضور ستاره های سینمایی در سریال های تلویزیونی است.
برخلاف این موضوع کارگردان ها دچار چنین شرایطی نمی شوند. کارگردان ها با توجه به حضورشان در پشت دوربین این فرصت را در اختیار دارند که حتی با ساخت سریال تلویزیونی نه تنها محبوبیت خود را از دست ندهند بلکه در ادامه باعث جذب مخاطب به آثار تلویزیونی شوند. یکی از نمونه های اصلی این امر استیون اسپیلبرگ است. اسپیلبرگ در همان ابتدای کار خود با ساخت تعدادی از برترین فیلم های تاریخ سینما به یکباره تبدیل به چهره ای جهانی شد اما همواره در طول زمان فعالیت خود ساخت سریال های تلویزیونی را از یاد نبرده است.
یکی دیگر از نمونه های قابل اشاره در این زمینه مارتین اسکورسیزی است. اسکورسیزی که حتی جایزه اسکار را به دست آورده چندی پیش با تهیه و البته کارگردانی قسمت اول سریال بردواک امپایر توانست موفقیت سینمایی خود را این بار در قاب تلویزیون تکرار کند. چهره ای که اینبار قصددارد «دار و دسته های نیویورکی» به عنوان یکی از آثار تحسین شده اش را وارد دنیای تلویزیون کند.
آمریکای بی نظم، کثیف و از هم گسیخته
به تازگی میراماکس به عنوان شرکت تولید کننده فیلم سینمایی دارو و دسته های نیویورکی اعلام کرد که مارتین اسکورسیزی سریالی بر اساس این فیلم را تولید می کند. اسکورسیزی در همین رابطه توضیح داده که دار و دسته های نیویورکی اثری بود که به خاطر زمان کوتاه یک فیلم سینمایی دچار محدودیت های بسیاری شد. محدودیت هایی که اینبار در قالب سریال از بین رفته و فرصت مناسبی را به وجود می آورند که آمریکای قرن 19 و اتفاقات جالب توجه آن به شکل مناسبی نمایش داده شود.
به گفته اسکورسیزی فیلم «دار و دسته های نیویورکی» تنها توانست به معرفی بعضی از شخصیت های تاثیرگذار این دوره مهم تاریخی برای آمریکا پرداخته و این قابلیت را در اختیار نداشت که جزئیات و نحوه شکل گیری گروه ها و جناح های مختلف را بازگو کند. سریال تلویزیونی این اثر به نوعی قصد دارد تا این نکات گفته نشده را به شکلی کامل روایت کرده و بیننده را با مسائل داخلی آمریکای قرن نوزدهم آشنا کند.
بسیاری از منتقدانی که در سال 2002 میلادی نسبت به داستان فیلم ایراد گرفتند به این مسئله اشاره کرده بودند که دنیای پیرامون شخصیت ها به خوبی پرداخته نشده است. اکنون اسکورسیزی قصد دارد با استفاده از نسخه کامل کتاب «دارو و دسته های نیویورکی» نوشته هربرت هسبری در سال 1928 میلادی نحوه شکل گیری گروه های مختلف در داخل ساختار نیویورک را بازگو کند.
در همین راستا از سوی اسکورسیزی توضیح داده شده که سریال تنها به نیویورک خلاصه نشده و وقایع مختلف در شهرهایی همچون نیواورلئان و شیکاگو را شرح می دهد. در همین راستا میراماکس توضیح داده که سال ها به دنبال تحقق این موضوع بوده و اکنون خوشحال است که اسکورسیزی در نهایت قبول کرده تا این پروژه را انجام دهد.
اعتبار از دست رفته
یکی از مسائلی که در همین ابتدا سوال های فراوانی را به وجود آورد، حضور بازیگرهای اصلی فیلم است. بعد از تایید شدن ساخت سریال دار و دسته های نیویورکی این سوال مطرح شد که بازیگرهایی همچون لئوناردو دی کاپریو و دنیل دی لوئیس در اینس ریال حضور خواهند داشت یا خیر. هر چند در گذشته هر دوی این بازیگرها از علاقه خود به همکاری با اسکورسیزی در ادامه یا عنوانی مرتبط با این اثر خبر داده بودند اما در حال حاضر جواب این سوال مشخص نشده است.
با توجه به محبوبیت و اعتبار فعلی دی کاپریو و دنیل دی لوئیس به عنوان تنها بازیگری که موفق به دریافت سه جایزه اسکار برای نقش اول مرد شده، احتمال حضور این دو حداقل به عنوان بازیگرهای ثابت در سریال کاهش پیدا کرده. در راستای همین موضوع هنوز مشخص نشده که کارگردان های هر کدام از قسمت ها چه کسانی هستند. با این وجود می توان پیش بینی کرد که خود شخص اسکورسیزی قسمت اول را کارگردانی کند.
میراماکس در ادامه همین موضوع توضیح داده که شبکه پخش کننده دار و دسته های نیویورکی هنوز به صورت قطعی انتخاب نشده اما HBO و AMC به عنوان گزینه های اصلی شناخته می شوند. باید دید در نهایت آیا به گذشته بیل کاتر (قصاب) و موارد دیگری همچون ویلیام توئید، والتر مکگین و جک مولرانی به عنوان شخصیت های اصلی حاضر در فیلم سینمایی پرداخته می شود یا باید شاهد حضور شخصیت های دیگری از کتاب این اثر باشیم.
تکرار موفقیت
مسئله ای که در نهایت اهمیت پیدا می کند، این است که آیا تاکنون کارگردان های مطرح دیگری به جز اسکورسیزی وارد حوزه تلویزیون شده و موفق بوده اند؟ در گذشته تعداد زیادی از کارگردان های مطرح با ساخت سریال وارد تلویزیون شده اند اما در اکثر مواقع موفق نبوده اند. دلیل اصلی این عدم موفقیت ارتبطی به سطح کیفی ساخته ها نداشته و مربوط به استقبال پایین بیننده ها بوده.
از جمله کارگردان های شناخته شده در این زمینه می توان به مواردی همچون دیوید لینچ، دیوید فینچر، رابرت آلتمن و مایکل مان اشاره کرد. در میان کارگردان های ذکر شده تنها مان بوده که با ساخت سریال شانس در ژانر درام پلیسی موفق به جذب مخاطب نشد. نمونه های دیگر همچون لینچ، فینچر و آلتمن به ترتیب با ساخت سریال های «قله های دوگانه»، «خانه کارت ها» و «تنر 88» موفقیت های چشمگیری را به دست آورده اند.
فیلم هایی که سریال می شوند
نکته دیگری که در رابطه با ساخت سریال های مشابه با دار و دسته های نیویورکی اهمیت پیدا می کند، سابقه فیلم هایی است که تبدیل به سریال شده اند. اکثر ساخته های هالیوودی که در ادامه به تلویزیون راه پیدا کرده اند در این انتقال شکست خورده اند. نمونه های این امر بیشتر در آثار سطح پایین دو دهه گذشته بوده که در گیشه ها تنها از شکست تجاری فرار کرده اند. از جمله تنها نمونه های موفق در این زمینه می توان به بافی: قاتل خون آشام ها و مدیریت خشم اشاره کرد.
هر دوی این فیلم های سینمایی در گیشه ها موفق بوده و بعد از مدتی در قالب سریال تلویزیونی ادامه پیدا کردهاند. جدیدترین ساخته این چنینی با فرمول اشاره شده «مدیریت خشم» است. فیلماین اثر در سال 2003 میلادی اکران شده و با بازی جک نیکلسون و ادام سندلر به موفقیت چشمگیری دست پیدا کرد. در ادامه و با گذشت سال ها بالاخره سریال تلویزیونی مدیریت خشم سال گذشته در قالب سینکام ساخته شده و این بار نقش اصلی آن بر عهده چارلی شین (دو مرد و نصفی) قرار گرفت.
اثری که در حال حاضر به عنوان یکی از پربیننده ترین سریال های کمدی شناخته شده و ساخت فصل سوم آن نیز برای سال آینده تایید شده است. در هر صورت باید دید آینده سریال دار و دسته های نیویورکی که طبق گفته سازندگانش در تابستان سال 2014 میلادی پخش می شود به چه شکلی رقم می خورد. مسئله ای که با توجه به سرنوشت مبهم سریال «رفقای خوب» به عنوان یکی دیگر از ساخته های برجسته اسکورسیزی برای طرفداران «دار و دسته های نیویورکی» نگران کننده است.