نقد و بررسی بازی امپراطوری رم 2 Total War: Rome II؛ جنگیدن به سبک رم باستان
بشر از قدیم علاقه داشته تاریخ را برای نسل‌های بعد روایت کند تا آیندگان را از آنچه بر سر نیاکانشان آمده مطلع گرداند، بلکه درس عبرتی برای آنها شود.
بازی‌ها نیز همیشه به نوعی سعی در این کار داشته‌اند، کافی است به چند سال پیش نگاه کنید که موج بازی‌هایی درباره جنگ جهانی چه طور بازار را قبضه کرده بود، با این حال بازی‌هایی که در سبک استراتژی ساخته می‌شود، معمولا تاریخی است. حالا یا مثل «جوخه قهرمانان» روی جنگ جهانی دست می‌گذارند یا مثل سری بازی‌های «توتال وار» از روم باستان گرفته تا دوران ناپلئون و شوگان‌های ژاپنی را مورد کند و کاو قرار می‌دهند.
زمانی که ساخت «روم 2» تائید شد و سازنده نیز درباره موتور جدید بازی سخن گفت و تریلرهای هیجان انگیز از آن نمایش داد، انتظارات از این عنوان بشدت بالا رفت. البته کارنامه درخشان Creative Assembly در ساخت بازی‌های استراتژی و محبوبیت خود مجموعه «توتال وار» نیز در این امر بی‌تاثیر نبود.
به هرحال اینک تقریبا سه ماهی می‌شود که از عرضه «روم 2» گذشته و خلاصه کلام این‌که اگرچه بازی بسیار خوبی است اما نتوانسته در حد انتظار ظاهر شود و نسبت به آخرین بازی مجموعه خود کمی پسرفت داشته است
در روم 2 شما میتوانید هدایت امپراتوری روم یا هر کدام از قدرت‌های آن دوره را به دست گرفته و در راستای ماموریت ثابت و همیشگی این سری بازی‌ها یعنی فتح جهان حرکت کنید. اگرچه جنگ و کشورگشایی اصلی‌ترین راه برای تسلط بر دیگر کشورهاست اما میتوانید از راه روابط دیپلماتیک یا حتی با داشتن ثروتی کلان به شیوه اقتصادی نیز عمل کنید. با توجه به وسعت و طیف انتخاب‌هایی که پیش روی شما قرار دارد، سازماندهی یک امپراتوری متوسط رو به بزرگ در روم 2 به زمان و دقت فراوانی نیاز دارد.
اولین نکته‌ای که در گیم‌پلی بازی شما را مجذوب می‌کند، نبردهای بزرگ و همزمان بازی است که اگر بدرستی از تاکتیک‌های جنگی بهره نبرید، لژیون‌های قوی و پرهزینه رومی نیز نمی‌توانند از پس بربرهای وحشی بربیایند. متاسفانه یکی از ضعف‌های بازی نیز همینجا خودش را نشان می‌دهد، یعنی تاکتیک‌های نسبتا یکسان و مشکلاتی در مسیریابی هوش مصنوعی می‌تواند نتیجه نبرد را تحت تاثیر قرار دهد. یادتان باشد، این مردم هستند که برای شما می‌جنگند، پس بدون استراحت از آنها کار نکشید در غیر این صورت علیه‌تان شورش خواهند کرد.
ساختار بازی ترکیبی از نوبتی و همزمان است به این ترتیب که در هر نوبت انتخاب می‌کنید می‌خواهید به کدام یک از سه شیوه مذکور عمل کنید، اگر جنگیدن را انتخاب کنید آن وقت بازی به صورت همزمان ادامه پیدا می‌کند. یکی از ویژگی‌های مثبت این نسخه، تنوع در کشورهایی است که میتوانید انتخاب کنید، تازه هر کدام از آنها خصومت‌هایی شخصی با یکدیگر دارند مثلا ایالت‌های مختلف یونانی بر سر قلمروهای مختلف یا یکدیگر نزاع دارند یا قبایل چادرنشین در تلاش هستند امپراتوری خود را در شمال آفریقا تاسیس کنند. بله نقشه روم 2 بسیار پهناور است، از انگلستان گرفته تا هند را میتوانید تصرف کنید.
هر کدام از کشورها و قدرت‌ها، درخت مهارت‌های متفاوتی در زمینه‌های فناوری، علوم نظامی، ساخت و ساز و غیره دارند و همین مسأله سبب شده تا هر کدام از آنها هنگام نبرد با دیگری از برتری بخصوصی برخوردار باشند. اگر می‌خواهید جایی را تصرف کنید باید نقاط قوت و ضعف نیروهای مستقر در آن را کاملا بدانید.
نقشه بازی نیز به نسبت نسخه‌های قبلی دستخوش تغییراتی شده است از جمله این‌که هر ایالت علاوه بر یک شهر مرکزی یا پایتخت که دور آن دیوارکشی شده است بین یک تا سه شهر دیگر نیز دارد که قدرت تدافعی آنها کمتر بوده و هر کدام را به صورت مستقل میتوانید تسخیر کنید. این‌کار مزیت‌های گوناگونی برای شما در پی خواهد داشت که از مهم‌ترین آنها می‌توان به کاهش نارضایتی مردم و زمان لازم برای لشگرکشی به شهر اصلی اشاره کرد.
نقشه‌های بازی بسیار بزرگ و هنگام نبردها پر از نیروهای نظامی است با این حال کار سازنده در خلق نقاط استراتژیک و از لحاظ جغرافیایی مهم در هر نقشه قابل تحسین است زیرا بهره بردن از آنها می‌تواند بسیار به شما کمک کند. برای این‌که شما لشگر و نیروی نظامی تولید کنید باید حتما ژنرال داشته باشید تا آنها را رهبری کند، از طرفی از آنجا که تمام واحدهای نظامی‌ای که در یک ایالت قرار دارد، فعال است دیگر نیازی نیست برای تجدید قوا به پایتخت خود برگردید. متاسفانه در روم 2 به نوعی استراتژی غالب وجود دارد یعنی همان طور که ابتدای مقاله هم اشاره شد، اولویت با جنگیدن و تصرف قلمروهاست.
شاید اگر به شوگان 2 نگاه کنیم متوجه شویم که در آن مدیریت حوزه تحت قدرت یک بحث بود و به سرانجام رساندن نبرد یک بحث دیگر، اما در اینجا تقریبا با یک استراتژی ثابت میتوانید بر دشمنان غلبه کنید. با توجه به وسعت قلمروی خود دائم به یک تا سه همسایه کناری خود حمله کنید، شورش‌ها را سرکوب کرده و همین طور قدرت خود را در جهان گسترش دهید.
نیازی نیست واهمه این را هم داشته باشید که قدرت‌های بزرگ برای سرنگونی شما با یکدیگر متحد شوند. با وجود این زمانی که به قدرت می‌رسید، یکی از والاترین لذت‌هایی را که یک بازی استراتژی می‌تواند به مخاطبش منتقل کند احساس خواهید کرد.
دیدن این‌که هر کدام از سربازهای شما، چهار حریف را مغلوب می‌کند غرورانگیز است! روم 2 بازی بسیار خوبی است و تجربه آن را به دوستداران این سبک حتما توصیه می‌کنیم اما لطفا انتظار نداشته باشید که همانند شوگان 2 شما را به وجد آورد زیرا نسبت به آن ضعیف‌تر است.
