الیور استون در جدیدترین مستندش (اثری چهارساعته که در ماه ژوئن در ایالات متحده روی پرده سینماها رفت) با ولادیمیر پوتین گفت‌وگو کرده است. این اولین باری نیست که این نویسنده و کارگردان اسکاری گفت‌وگویی رودررو با یکی از رهبران بحث‌انگیز جهان انجام داده است.
او پیش از این به سراغ فیدل کاسترو و هوگو چاوز رفته بود. اما این پروژه جدید، یک ایده‌ی سینمایی وسوسه‌انگیز دارد: استون و پوتین با هم به تماشای فیلم «دکتر استرنجلاو» (استنلی کوبریک، ۱۹۶۴) نشسته‌اند. از قرار معلوم، این رییس‌جمهور روس هرگز هجویه‌ی تیره‌وتار کوبریک را تماشا نکرده بود و به همین خاطر استون آن را برایش به نمایش گذاشت. امیدواریم پوتین چیزی در خصوص خطرهای حمله‌های اتمی از این فیلم آموخته باشد!
بنابراین بد نیست در ادامه نگاهی به فیلم‌هایی داشته باشیم که می‌توانند به رهبران سیاسی چیزهایی بیاموزند و سطح آگاهی آن‌ها را بالا ببرند.
سیاستمدار: آنگلا مرکل/ Angela Merkel
فیلم: «بچه رزماری»/ Rosemary’s Baby
صدراعظم مرکل شاید خونسرد به نظر برسد اما حتی او هم باید کمی نگران شود چرا که همتایان اروپایی آلمان به طرز خطرناکی در حال تغییر جهت به سوی جناح‌های راست هستند. اما شما مجبور نیستید به حرف همسایه‌های‌تان گوش کنید؛ حتی زمانی که آن‌ها سعی می‌کنند شما را قانع کنند که خیلی ساده، بهترین‌ها را برای شما می‌خواهند و آرزو می‌کنند.
فیلم: «بچه رزماری»/ Rosemary’s Baby
صدراعظم مرکل شاید خونسرد به نظر برسد اما حتی او هم باید کمی نگران شود چرا که همتایان اروپایی آلمان به طرز خطرناکی در حال تغییر جهت به سوی جناح‌های راست هستند. اما شما مجبور نیستید به حرف همسایه‌های‌تان گوش کنید؛ حتی زمانی که آن‌ها سعی می‌کنند شما را قانع کنند که خیلی ساده، بهترین‌ها را برای شما می‌خواهند و آرزو می‌کنند.
از این رو احتمالاً نمایش فیلم ترسناک روان‌شناختی رومن پولانسکی با عنوان «بچه‌ی رزماری» (۱۹۶۸) می‌تواند یک بار دیگر این باور مرکل را تصدیق کند که حفظ خونسردی در شرایطی که همه‌ی اطرافیان در حال باختن خودشان به فرقه‌ای شیطانی هستند، مزایای فوق‌العاده‌ای در بر خواهد داشت. این فیلم همچنین می‌تواند یادآور خوب و مفیدی باشد تا کورکورانه خود را به دست شفاگران نسپارید؛ و این اصلاً مهم نیست که چه کسی آن‌ها را تأیید کرده است.
