اسطوره سازان تمدن ایرانی

یکی از حلقه‌های مفقوده سینمای ایران، عدم دسترسی و نبود نویسندگان خلاق و روشنفکری است که جریانی متفاوت را رقم بزنند. جریانی که در دهه چهل با حضور بزرگانی در ادبیات و سینما شکل گرفت و نسلی روشنفکر و نخبه را به تاریخ ایران اضافه کرد. دراین‌میان نقش نویسندگانی همچون جلال آل‌احمد، ابراهیم گلستان، صادق هدایت، صادق چوبک، هوشنگ گلشیری و به‌خصوص غلامحسین ساعدی در ایجاد موج نوی سینمای ایران نقشی تاثیر گذار و بسزاست.

رگ خواب

جمعی از سینماگران، منتقدان و روزنامه‌نگاران درباره‌ی واگذاری ماهنامه‌ی «24» و تصمیمات حاشیه‌ساز مؤسسه‌ی همشهری نامه‌ای منتشر کردند. همشهری مدیریت و سردبیری هشت مجله گروه مجلات خود را به یک فرد واگذار کرده و این مجله‌ها فقط تا پایان شهریور با سردبیری و حضور تحریریه فعلی منتشر می‌شوند.

در این نامه که سینماگران و منتقدان فیلم منتشر کرده‌اند، آمده است:

«ماهنامه‌ی «24» بعد از نُه سال انتشار بدون تردید یکی از نشریات سینمایی جریان اصلی و قابل اعتنای کشور با کارنامه‌ای قابل دفاع است؛ مجله‌ای که در آستانه‌ی صد و سومین شماره‌ی خود توانسته استاندارد نشریات سینمایی را در ایران ارتقا بدهد و از نظر محتوایی و گرافیکی به معیارهای جهانی نزدیک شود. جایگاه ویژه‌ی این نشریه بین سینمادوستان و سینماگران و اقبال به مطالب متنوع آن از ویژگی‌های بارزش است. حفظ کیفیت چنین نشریه‌ای نتیجه‌ی به‌کارگیری روزنامه‌نگارانی کاربلد است که ضمن آشنایی با اصول حرفه‌ای، راه و رسم ارتباط صحیح با مخاطب را بلد باشند و بتوانند به‌دور از روش‌های منسوخ و غیراخلاقی، در زمینه‌ی ارتقای فرهنگی کشور گام بردارند و خوشبختانه این سرمایه‌ی ارزشمند در کنار سنت مجله‌نگاری همشهری توانست به این جایگاه دست پیدا کند.اگرچه تصمیمات جدید اتخاذ‌شده در مؤسسه‌ی همشهری و واگذاری سردبیری همه‌ی مجلات به یک نفر که ظاهرا بار مالی مجلات را بناست از روی دوش همشهری بردارد جای نگرانی بسیار دارد، اما امیدواریم از تلاش مدیران همشهری برای حفظ و ارتقای کیفیت ماهنامه‌ی «24» کاسته نشود و با کنار رفتن نیروهایی که بیش از صد شماره برای کیفیت و بقای این مجله کوشیده‌اند لطمه‌ی جبران‌ناپذیری به این نهاد مطبوعاتی نخورد. از سر دلسوزی برای فرهنگ و سینما مایلیم یادآوری ‌کنیم که تصمیمات اتخاذشده نباید سایه‌ی سنگین سیاست بر فرهنگ را که مشکل همیشگی اهالی قلم و هنرمندان در این کشور بوده است تشدید کند و به موج ناامیدی که این روزها به شکل عجیبی در حال افزایش است بیفزاید. نباید فراموش کرد که کیفیت و اعتبار همیشه به‌سختی به دست می‌آید، اما به‌راحتی از بین می‌رود.»

فهرست امضا کنندگان این نامه:

کارگردان : علی مصفا

بازیگران : لیلا حاتمی , علی مصفا , علیرضا آقا جانی , حامد بهداد

خلاصه داستان : لیلی ستاره سینماست و به تازگی شوهرش را از دست داده‌است سر صحنه فیلمبرداری ناگهان مقابل دوربین خنده اش می‌گیرد و از کار باز می‌ماند. هیچ  کس نمی‌تواند دلیل خنده‌هایش را حدس بزند.

توضیحات و اخبار این اثر: پله آخر دومین ساخته بلند علی مصفا در مقام کارگردانی پس از سیمای زنی در دوردست است. فیلم با هزینه شخصی خود وی ساخته شده و از فیلم‌های مستقل در سینمای ایران محسوب می‌شود.

مارتین اسکورسیزی از پخش کننده بین المللی فیلم خواسته بود تا یک نسخه از دی وی دی را برایش ارسال کنند تا فیلم را ببیند. اسکورسیزی به دلیل تعریف و تمجید دوستانش از این فیلم، تصمیم به تماشای « پله آخر » گرفته بود.  « پله آخر » اقتباس آزادی هست از داستان « مردگان » از مجموعه « دوبیلینی ها » به نویسندگی جیمز جویس . علی مصفا با اقتباس از این اثر ادبی به نوعی به جنگ سینماگران اروپایی رفته و اثری سینمایی را تولید کرده که به راحتی قابل رقابت با سینمای اروپا می باشد و روایت پسامدرنی دارد.

کیف انگلیسی نام مجموعه داستانی تلویزیونی ساخته سید ضیاءالدین دری (۱۳۷۸) است. داستان «کیف انگلیسی» در دوران موسوم به دهه طلایی آزادی اتفاق می‌افتد. و داستان شخصیت سیاست‌مدار – روشنفکری را در این دوران به تصویر می‌کشد. این مجموعه از مجموعه‌های موفق تلویزیونی دهه ۷۰ بود که مورد توجه هر دو طیف مخاطبان خاص و عام قرار گرفت. آهنگساز این مجموعه فرهاد فخرالدینی است که آلبومی هم به همین نام به بازار ارائه داد که مجموعه ای از موسیقی‌های ساخته شده برای این سریال بود.
خلاصه داستان: منصور ادیبان که تحصیل کرده رشته حقوق در فرانسه است، پس از شکست در رقابت‌های انتخاباتی مجلس، با حمایت مستانه دختری از طبقه رجال، در انتخابات دوره بعدی مجلس پیروز می‌شود. وی تحت تاثیر مستانه با انگلیسی‌ها آشنا شده و از این رهگذر تغییرات اساسی در زندگی خصوصی و تفکرات قبلی‌اش پدید می آید، به طوری که ...

 جهانی شدن سینما جاده ای پر فراز و نشیب دارد که نیازمند بسترسازی و آشنایی ما با فیلمسازی  به زبان جهانی است.

زبان جهانی معمولا مفاهیمی را در بر می گیرد که برای تمام مردم دنیا قابل درک و فهم باشد؛ مفاهیمی از قبیل جنگ، خشونت، تبعیض، صلح، انسان دوستی و کمک به همنوع از جمله این مسائل هستند. در سینمای ما نمونه هایی از این دست کم نیست،