خلاصه داستان : سال 1945 در لنینگرد، جنگ جهانی دوم شهر را نابود کرده و شهروندان را از نظر روحی و فیزیکی مجروح هستن در این شرایط افرادی به دنبال یافتن امید و ...
پیشبینی محمد حسنین هیکل متفکر مصری چندین سال قبل مرگش:
عربستان با یمن جنگ خواهد کرد و در این جنگ غرق شده و شکست خواهد خورد و اگر این اتفاق نیفتاد جسدم را از خاک بیرون بیاورید و با تمامی کتابهایم آتش بزنید.
«گیله وا» با موضوعی عاشقانه در تلاش است با نگاهی عاطفی، به زندگی مردم شمال ایران در بستر اتفاقات تاریخی سال ۱۲۹۷ بپردازد و روایتگر سبک زندگی و روابط اجتماعی و عاطفی مردم ایران و نقش انگستان در امور داخلی کشور در صد سال گذشته باشد.
«سفر قندهار» فیلمی ایرانی است، اما استعدادهای سینمایی افغان مانند نیلوفر پذیرا بازیگران اصلی آن هستند. این فیلم داستانی منحصربهفرد از زندگی خانوادهای افغان را به تصویر میکشد و در واقع یک نیمهزندگینامهای محسوب میشود درباره زنی متولد افغانستان که مجبور میشود برای یافتن خواهرش از محلی زندگی خود یعنی کانادا به افغانستان سفر کند. نتیجه این سفر نمایش عواقب نگرانکننده حضور طالبان در این کشور است. «سفر قندهار» موفقیت بزرگی در زمینه فیلمهای افغانی و با موضوع زندگی افغانها بود. این فیلم در سال ۲۰۰۵ بهعنوان یکی از ۱۰۰ فیلم برتر مجله تایم در تمام دوران و اولین فیلمی که سینمای افغانستان را به جشنواره فیلم کن آورد معرفی شد.
سال تولید: ۲۰۰۱
ژانر: درام
کارگردان: محسن مخملباف
بازیگران اصلی: نیلوفر پذیرا، داود صلاحالدین، سرو تیموری
امتیاز (IMDB): ۶٫۸
فیلم سینمایی سفر قندهار | 1379 - 2001
خلاصه داستان: داستان این فیلم روایتگر زنی است به نام جولیا که به خدمت ارتش آمریکا درآمده و در تلاش است مدارکی را که در حین انجام وظیفه در این کشور به دست آورده به دوست خبرنگار خود برساند. در جریان این اتفاقات یکی از سناریوهای آزادسازی عراق به تصویر کشیده میشود. اشغال عراق توسط آمریکا در 21 مارس سال 2003 در سایه شعارهایی نظیر مبارزه با تروریسم، برقراری صلح جهانی، نابودی سلاح های کشتار جمعی و اعطای دموکراسی و آزادی به مردم عراق و همین طور اتفاقات منطقه در چند سال اخیر، دست مایه اصلی داستان این فیلم قرار گرفته است.
کارگردان: حمید بهمنی
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما؛ بنیاد بین المللی پژوهش های صلح استکهلم (SIPRI)، ۱۵ کشوری که بیشترین میزان هزینه را در سال ۲۰۱۷ در حوزه نظامی داشته اند، معرفی نمود.
عربستان با 69 میلیارد دلار، سومین کشور دنیا از حیث مخارج نظامی است. این در حالی است که طبق آمار پایگاه «گلوبال فایر پاور» عربستان در جایگاه 26 جهان از لحاظ قدرت نظامی است .
آمریکا، چین،عربستان، روسیه، هند، فرانسه، انگلیس، ژاپن،آلمان، کره جنوبی، برزیل، ایتالیا، استرالیا، کانادا و ترکیه به ترتیب رتبه یک تا 15 را دارا هستند.
روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری با اعلام این خبر افزود: پوستر جهانی این فیلم در آستانه اکران دوم آن در جشنواره جهانی فیلم فجر رونمایی شده است. دایان فردا پنجشنبه ۶ اردیبهشت ساعت ۱۸:۲۰ در سالن ۳ پردیس چارسو اکران میشود.
بر پایه این خبر؛ دایان روایت اسارت قریب به چهار هزار پناهجوی زنی ست که در جریان جنگ هرگز نتوانستند به خانواده هایشان در آن سوی مرزها ملحق شوند و در این راه بسیاری از این خانواده ها در دل بحران مجبور به انتخاب و تصمیم شدند…
علیرضا آرایش طراح صحنه و لباس، سامان لطفیان مدیر فیلمبرداری، بهنام شیخ احمدی صدابردار، ایمان توکلی برنامه ریز و ناصر باباییان نقش اول «دایان» را بر عهده دارند.
شایان ذکر است این فیلم اولین فیلم بلند سینمایی بهروز نورانی پور از کارگردانان موفق سینمای مستند و کوتاه است که پیش از این با فیلمهای A157 و جنایت در سکوت در فستیوال های مختلف داخلی و خارجی درخشیده است.
«راه های افتخار« استنلی کوبریک »(1957)
« راه های افتخار» نخستین اثر مهم «استنلی کوبریک» به علت مایه های ضدجنگ اش از فیلم های مهم ضدجنگ تاریخ سینما نیز به حساب می آید. داستان فیلم تلخ و گزنده است. یک هنگ از ارتش فرانسه در جنگ جهانی اول در یکی از نبردهای سنگین، شکست سختی می خورد! در این بین، سه تن از سربازان این هنگ که بی گناه هستند، انتخاب می شوند و به دادگاه نظامی فرستاده می شوند تا گناه این شکست را به عهده بگیرند! در نهایت آن سه سرباز به جوخه اعدام سپرده می شوند. آنها قربانی بی عدالتی می شوند که «جنگ» مسبب آن است. فیلم کوبریک نشان دهنده نابودگر بودن پدیده جنگ حتی به دور از جبهه های نبرد است.
فیلم « در جبهه غرب خبری نیست» از شاخص ترین آثار جنگی تاریخ سینماست که به وضوح جنگ را عاملی خشونت آمیز، تلخ و تیره و در نتیجه عامل نابودی طبیعت انسان می نامد.
داستان فیلم ماجرای تعدادی دانش آموز است که با تشویق معلم خود، به جنگ فراخوانده می شوند، و این در حالی ا ست که واقعیت پیش رو با تصور ذهنی آنها از جنگ بسیار تفاوت دارد! روبه رو شدن آنها با حقایق تلخ جنگ، اندیشه آنان را به ناامیدی و به تدریج به نابودی می کشاند! فیلم مملو از صحنه های تلخ و گزنده است. صحنه پایانی فیلم جایی که یک سرباز، بی خبر از اینکه جنگ لحظاتی ست پایان یافته، دستش را به طرف پروانه ای زیبا بر روی سیم های خاردار دراز می کند و با شلیک گلوله ای از سوی دشمن کشته می شود.
یکی از فیلمهایی که در اسکار ۲۰۱۶ در بخش فیلمهای خارجی زبان کاندیدای دریافت اسکار بود، فیلمی در گونه ضد جنگ بود که با پرداختی درست به خوبی توانست، گویای ویژگیهای این گونه باشد...
گونه (ژانر) سینمایی، یکی از موضوعاتی است که همواره برای بسیاری از مخاطبین حرفهای سینما جذابیت داشته است. یکی از گونههای سینمایی که به واسطه قدمت و سابقه تاریخی از دیگر گونهها پیشی گرفته است، گونه سینمای جنگی است.
سینمای جنگی قدمتی تقریباً برابر با خود سینما دارد. گونهای که قبل از آغاز جنگ جهانی اول شاید به صورت مستقل مفهومی نداشت؛ اما پس از آغاز جنگ جهانی اول و ورود آمریکا به آن و ساخته شدن فیلمهای خبری و مستندهای تصویری از وقایای آن طی سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ رنگ جدی به خود گرفت. در سالهای بعد از جنگ جهانی اول تا آغاز جنگ جهانی دوم فیلمهای زیادی در این گونه ساخته شدند و به بررسی ابعاد مختلف آن پرداختند. در طول سالهای جنگ جهانی دوم نیز سینما و علیالخصوص گونه جنگی نقش خود را به خوبی انجام داد، نقشی که بر اساس آن، سینما خود را موظف میدانست که به بیان علل وقوع جنگ بپردازد و جوانان برای شرکت در آن تشویق کند. نقشی که حتی موجب میشد تا ستارگان آن سالهای هالیوود برای تشویق سربازان راهی مناطق جنگی بشوند؛ اما بعد از جنگ جهانی دوم اتفاقات جدیدی افتاد.
سیل سربازانی که به خاطر فشارهای جنگ و خاطرات تلخش، اغلب گوشهگیر و افسرده و روانپریش شده بودند، وارد جامعه شدند و به بیان تلخیهای جنگ پرداختند. از اینجا بود که شاخهای در گونه جنگی روییدن گرفت؛ گونه ضد جنگ. این گونه رسالت خود را در این میدید که تنها به بیان زوایای تاریک جنگ بپردازد. زوایایی که موجب شد تا میلیونها نفر کشته شوند، زوایایی که موجب شد تا فشارهای اقتصادی بسیاری بر میلیونها نفر بیاید و زوایایی که موجب شد تا انسانیت از جهان رنگ بیاندازد.
ماهیت فیلمهای ضدجنگ حول محوریت مصائب و گرفتاریهای جنگ، مشکلات جامعه پس از جنگ، مشکلات روانی و روحی انسانهای جنگ زده، فقر، فحشاء و فساد ناشی از جنگ میچرخید. البته اینها بدین معنا نبود که کل سینما دیگر ضد جنگ را شیوه روایت خود گرفته بود، بلکه از همان سالها تا الان فیلمهای متعددی ساخته شدند که هدفشان روایت جنگ، به معنای صحیحش بود. جنگی که به خاطر آرمانی بود که آن از بین برنده همه سختیها بود.
خلاصه داستان سیزده 59:
سید جلال فرمانده دوران جنگ در اثر انفجار به کما می رود و پس از بیست سال در حالی که پزشکان از به هوش آمدن وی ناامید شده اند و تصمیم می گیرند دستگاه های تنفسی را جدا کنند، در اثر یک شوک یا معجزه به هوش می آید و…
آخرین اثر مایکل مور، کارگردان فیلمهای مستند بولینگ برای کلمباین و فارنهایت ۹/۱۱، ویرانگرترین در عین حال سرخوشانهترین فیلم اوست.
نمیتوانم ادعا کنم که مطلب پیشرو مروری بیطرفانه است برآخرین ساخته مایکل مور ؛ دیگر به کجا حمله کنیم . حتی اگراز اینکه من شش سال برای مور، ازجمله در پروژهی قبلیاش: کاپیتالیسم: یک داستان عاشقانه، کار کردهام بگذریم؛ من ممکن است زندگیام را به او مدیون باشم. آنهم از طریق بیمهی با کیفیت و کسری-ناپذیری که برای کارمندانش فراهم میکند.
با اینحال آنچه را که در تحلیلم ممکن است به سبب این جانبداری از دست داده باشم، در شناختم از سابقه حرفهای مور بازیافتهام. من حتی از تاریکترین و محفوظترین راز او هم باخبرم؛ یعنی از اسم اصلی روزنامهی آلترناتیوی که در دههی هفتاد در شهر فلینت میشیگان راه انداختهبود. بنابراین با اطمینان میتوانم بگویم که مستند دیگر به کجا حمله کنیم ویرانگرترین اثری است که مور تا بهحال پدید آورده است. او این کار را بهحدی مرموزانه انجام داده که شاید حتی متوجه نشوید دقیقاً چه چیزی را ویران میکند.
کل فیلم بهقدری سرخوشانه است که کاملاً برخلاف رویه معمول مایکل مور بهنظر میرسد. این سرخوشی در حدی است که خودش ابتدا میخواست آن را فیلمِ شادِ مایک بنامد.
در نگاه اول شاید، دیگر به کجا حمله کنیم سفرنامه سرخوشانهای بهنظر رسد که مور در آن ضمن لذت بردن از تعطیلاتی طولانی، به تعداد زیادی از کشورهای اروپایی و تونس «حمله میکند» تا بهترین ایدههای آنها برای زندگی را بدزدد و با خود به آمریکا بیاورد. مثلا در مدارس دولتی فرانسه، سرآشپزهایی را میبینیم که در وقت نهار وعدههای غذایی متنوعی شامل بهترین انواع غذاهای دریایی را برای دانشآموزان طبخ و در ظروف چینی سرو میکنند. من امسال از تماشای هیچ فیلم دیگری انقدر نخندیدم که در این فیلم از دیدن صحنهای که در آن کودک هشت ساله فرانسوی با چنان حیرت و وحشتی به عکسهای زنگ نهار مدارس آمریکایی مینگرد.
کل فیلم بهقدری سرخوشانه است که کاملاً برخلاف رویه معمول مایکل مور بهنظر میرسد. این سرخوشی در حدی است که خودش ابتدا میخواست آن را فیلمِ شادِ مایک بنامد. قطعاً برای من اولین بار بود پس از تماشای یکی از مستندهای او با روحیهای عالی از سینما خارج میشدم. آنچه باعث این حال خوب من شد، پیام پنهان فیلم است که اگر شما هم موفق به دیدنش شوید، همین حس را خواهید یافت.
مایکل مور یکی از مشهورترین مستندسازان آمریکایی پیش از انتخابات علیه دونالد ترامپ موضع میگرفت و حالا بعد از نزدیک یک سال از انتخابات آمریکا هنوز بر سر مواضع خودش هست.
مایکل مور مستندساز برنده اسکار فیلمهای «فارنهایت 11/9» و «سیکو» اخیراً نمایشی با نام «شرایط تسلیم من» را در برادوی کار کرده بود اما ظاهراً مجبور به تعطیلی آن شده است. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با اشاره به برنامه مایکل مور در توییتر خودش با لحنی کنایهآمیز نوشته از این که این نمایش «درهم و برهم» یک شکست کامل بود و مجبور به تعطیلی شده ناراحت است. این پیام در صفحات اجتماعی مایکل مور را بهشدت عصبانی کرد طوری که در پیامهایی پرتعداد پاسخ آقای رئیس جمهور را داد.
او در پیامهایی جداگانه توییت کرد: «تو حتماً نمایش فوقالعاده موفق من در برادوی را با ریاست جمهوری خودت اشتباه گرفتی که یک شکست کامل است و بهزودی تمام میشود. امروز در جنگ بیپایان ما در افغانستان یک سرباز آمریکایی کشته شد و شش نفر مجروح شدند. تو رئیس جمهوری و حتی از این موضوع خبر نداری، بهجای آن تو خبر داری که من یک ستاره برادوی هستم و حدس میزنم این بیشتر تو را اذیت میکند، متأسفم. دادگاه عالی دادستان مولر بهتازگی اولین محکومیت قضایی دولت تو را تأیید کرد. آیا میخواهی حواس ما را از این موضوع پرت کنی؟ 38 روز پس از طوفان ماریا ¾ پورتوریکو (هموطنان آمریکایی ما) برق ندارند. باز تو از اینکه مردم زیادی نمایش برادوی من را دیدهاند ناراحتی، متأسفم. مردم میگویند توییتر حواس تو را از ریاست جمهوری پرت کرده اما بهنظر من توییتر ریاست جمهوری توست، این تنها کاری است که میدانی چطور باید انجام بدهی».
مور در بخش دیگری از پیامهایش به رئیس جمهور آمریکا گفته که نمایش او با وجود صندلیهای ارزانقیمت 29دلاری و بلیطهای رایگان دانشآموزی پرفروشترین اثر غیرموزیکال تابستان برادوی شد و در نتیجه این برنامه مجبور به تعطیلی نشد، بلکه از ابتدا بهخاطر تعهد مور به یک برنامه تلویزیونی و ساخت فیلمی جدید گفته شده بود که فقط 12 هفته اجرا میشود. مایکل مور در یکی دیگر از پیامهایش نوشت: «دونالد! به این کار در برادوی «مشارکت محدود» میگویند. کاری که ما قصد داریم با ریاست جمهوری تو انجام دهیم».
گفتنی است کارگردان «ترامپلند» و «بعد از این به کجا حمله کنیم؟» همین طور قول داده تا تابستان آینده دوباره این نمایش را در برادوی روی صحنه ببرد.
به گزارش سایت رسمی جشنواره فیلم صلح، اولین جشنواره جهانی فیلم صلح با هدف نمایش آثار ملی و جهانی با محوریتهای صلح و مدارا، حس بشر دوستانه، ایثار و فداکاری، عدالت و توسعه، حفاظت از طبیعت و تغییرات آب و هوایی، گفتگوی میان فرهنگی، آسیبهای فقر و گرسنگی و نمایش جهانی عاری از خشونت در شیراز برگزار می شود.
این جشنواره در نخستین دورهاش توجه ویژهای به آثار مرتبط با مباحث کودکان از جمله تعلیم و تربیت، کار و مقابله با خشونت علیه کودکان خواهد داشت. متن فراخوان به شرح زیر است:
اهداف جشنواره:
اشاعه فرهنگ صلح و دوستی و نمایش جهان عاری از خشونت
ایجاد و اشاعه برابری و برادری در میان همه انسانها
افزایش درک و همبستگی میان دولتها و ملتها
ارائه تصویری درست از دین مبین اسلام بهعنوان دین صلح و دوستی
زمینهسازی برای نوآوری و تبادل اندیشهها و آموختههای هنرمندان
کشف استعدادهای جوان در زمینهی تولید آثار مرتبط
فراهم آوردن فضای رقابتی سالم برای تشویق فیلمسازان جوان در جهت پرداختن به سینمای صلحگرا
فراهم آوردن زمینهای برای افزایش تولیدات سینمایی با درونمایه صلح و دوستی
صدور و اشاعه تفکر صلحگرای ایرانیان بهعنوان مهمترین، اساسیترین و با ارزشترین کالای صادراتی فرهنگی
تاثیرگذاری مستقیم و غیرمستقیم فرهنگی از طریق تعاریف موجود در صلح
تلاش در جهت ایجاد تعامل و تفاهم سازنده میان هنرمندان و فیلمسازان ملل مختلف
نمایش آثار هنری در راستای پیادهسازی صلح جهانی
اعطای نشان صلح به هنرمندان و اشخاص حقیقی که در راستای نیل به صلح و دوستی تلاش نموده اند
بخشهای جشنواره: