درس های فارسی ماجرای ی جوون یهودی بلژیکی به نام ژیل در جنگ جهانی دومه که توسط نازی ها اسیر شده و قبل از اینکه اعدامش کنن، ادعا میکنه که یهودی نیست و خودش رو ایرانی جا میزنه تا زنده بمونه. درسهای فارسی تولید سال 2020 و محصول کشور بلاروس به کارگردانی وادیم پرلمانه. بازیگران اصلی این فیلم نمایش خوبی از خودشون ارائه دادن و در کنار تعلیق و اضطراب و هیجانی که تو طول فیلم وجود داره بییننده تا آخرین لحظات با کنجکاوی پای فیلم میمونه.
در حالی تا کنون حدود هفت‌هزار زبان در جهان به ثبت رسیده‌اند، که تنها کسر کوچکی از آن‌ها سهم قابل توجهی از زندگی روزمره ملت‌ها را به خود اختصاص می‌دهند؛ اینک تخمین‌ها گویای آن است که تا صدسال آینده حداقل نیمی از این زبان‌ها منقرض خواهند شد!
«آی آدم‌ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید/ یک نفر در آب دارد می‌سپارد جان/ یک نفر دارد که دست و پای دائم می‌زند/ روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید…» نیما انگار سرگذشت زبان‌ها و گویش‌هایی است که امروزه در غلبه زبان‌هایی چون انگلیسی در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند.
هرقدر انیمیشن‌های کوتاه، خلاقانه و هنری ایران سال‌هاست در سطح جهانی و جشنواره‌های پویانمایی حرف‌هایی جدی برای گفتن دارند، اما صنعت انیمیشن و فیلم‌ها ی بلند پویانمایی در ایران تنها چند سالی است که به تکاپوی بیشتری افتاده و به‌تدریج کارهایی مهم‌تر در این زمینه ساخته می‌شود.
هرچند به لحاظ فنی و تکنیکی، فعالان مستعدی در کشور هستند، اما هزینه بالای تولید انیمیشن و مخاطرات اکران عمومی و بازگشت سرمایه، باعث شده عده کمی جرات و جسارت و توانایی ساخت فیلم سینمایی انیمیشن در ایران را داشته باشند.
با این حال جوان‌هایی پا جای تلاش‌های کم و بیش بزرگان عرصه پویانمایی کشور گذاشتند و در چند سال اخیر، آثار نسبتا جذاب و استانداردی در این خصوص ساختند.
یوهان گوتفرید هردر، فولکلورپژوه آلمانی می‌گوید که فولکلور روح یک ملت است. به این معنا اگر ملتی به داشته‌های فرهنگی- هنری و در کل به سبک زندگی روزانه‌ی خود بها ندهد و یا در مراقبت از آن کوتاهی کند- به مرور زمان از روح- روحیه‌ی ملی- تُهی می‌شود. وقتی که روح یک ملت از بین برود، آنگاه است که نابودی آن ملت نیز فرا می‌رسد.
درباره‌ی فولکلور و بطور خاص ادبیات شفاهی افغانستان، تاکنون کار جدی و سیستماتیک انجام نشده، شماری از نویسندگان در این زمینه کارهای را انجام داده اند اما این کارها از نظر حجم و گستردگی به اندازه‌ای نیست که بتوان روی آن‌ها حساب ویژه بازکرد. فولکلور حوزه‌ی بزرگی از فرهنگ توده را در بر می‌گیرد و از دیدگاه فولکلور پژوهان- در مطالعات فولکلور شناسی، بیشتر رویکرد مردم شناسی- و مردم نگاری نهفته است تا مساله هنر و ادبیات. به این بیان که فولکلور تنها شامل ادبیات شفاهی- افسانه‌ها و اساطیر نمی‌شود بلکه فراتر از این محدوده می‌رود و به عبارتی شامل تمام جنبه‌های زندگی توده‌ی مردم می‌شود. در افغانستان تنها یک نفر این کار را کرده است، کاری که از نظر حجم و گستردگی، فراتر از ادبیات شفاهی است و آن یک نفر هم شهروند افغانستان نیست ولی عشق و دلدادگی خاص به ساحت فرهنگ این کشوردارد.
شاهنامه، اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی، یکی از بزرگترین حماسه های جهان، مهم‌ترین نامهٔ اندیشهٔ سیاسی ایران‌شهری در دوره اسلامی، شاهکار حماسی زبان فارسی و حماسه ملی ایرانیان و نیز بزرگترین سند هویت ایرانیان است.
شاهنامه یکی از شاهکار‌های زبان و ادبیات فارسی بوده و بنا بر آنچه در آن آمده زبان فارسی را احیا کرده است. این کتاب در طول ۳۰ سال به نگارش درآمده و همواره در مرکز توجه فعالان عرصه‌های مختلف هنری قرار گرفته است.
فردوسی خود در این باره می‌گوید:
من این نامه فرخ گرفتم به فال همی رنج بردم به بسیار سال
آخرین ویرایش های فردوسی در شاهنامه در سالهای ۴۰۰ و ۴۰۱ هجری قمری روی‌داد.
به پیشنهاد بنیاد فردوسی «هزارهٔ سرایش شاهنامه» در یونسکو بر پایهٔ هجری خورشیدی به نام ایران در فهرست رویدادهای علمی، فرهنگی و هنری ۲۰۱۱-۲۰۱۰ در سی و پنجمین کنفرانس عمومی یونسکو به ثبت رسید و در تاریخ ۳۰ مارس ۲۰۱۰ هزارمین سالگرد پایان سرایش شاهنامه به کوشش بنیاد فردوسی و از سوی ایران و سازمان یونسکو در تالار کنفرانس عمومی یوسنکو با حضور نمایندگان ۱۹۲ کشور عضو جشن گرفته شد.
موضوع داستان های شاهنامه
حمدجواد دهقانی سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) گفت: بررسی پایگاه استنادی اسکوپوس در سال ۲۰۱۶ میلادی نشان می‌دهد که زبان فارسی جایگاه ۱۴ دنیا از لحاظ تولید علم دنیا را کسب کرد که در مقایسه با سال ۲۰۱۲ میلادی هفت پله ارتقا و ۵۴ درصد رشد را نشان می‌دهد. اینجا
