اسطوره سازان تمدن ایرانی

گروه تلویزیون:سریال های ویژه نوروز یکی یکی به پایان رسید و برخی از آنها بازتاب های گسترده ای در فضای مجازی داشت. بهزاد عشقی یکی از منتقدانی است که در گفت و گو با بانی فیلم نظرات قابل تاملی درباره تلویزیون در ایام نوروز داشت.
وی در این باره عنوان کرد: من در ایام نوروز فرصت کردم که فقط مجموعه «پایتخت» را ببینم. متاسفانه نتوانستم همه سریال های نوروز را ببینم.
وی همچنین در ادامه درباره این سریال بیان کرد: معمولا سریال هایی که در بلند مدت پخش می شوند و پرتعداد هستند، دارای ویژگی هایی هستند که اگر مردم از داستان ها و آدم های آن کار خوششان بیاید، هر چند هم که تکرار شود، باز دوست خواهند داشت. چون دیدن آن آدم های آشنایی که با آنها سمپاتی دارند، برایشان جذاب است.
وی همچنین افزود: دیدن چنین سریال هایی مثل این است که زندگی یک خانواده را از سوراخ کلید نگاه کنی. اگر آن آدمها و مناسبات خانوادگی و موقعیت ها از دید مخاطب شیرین باشد، به هر حال آن سریال را دنبال می کنند. در این زمینه موارد بسیاری را می توان مثال زد. سریال هایی که از لحاظ فراز و فرود داستانی در یک جایی متوقف می شوند. اما مردم به دلیل اینکه آن شخصیت ها و مناسبات را دوست دارند، با علاقه دنبال می کنند. در ایران هم می توان در سال های اخیر سریال «شهرزاد» را مثال زد. شخصیت های قباد، فرهاد و شهرزاد برای مخاطبان جا افتاده اند.فکر می کنم سریال «پایتخت» هم به همین شکل است. به هر حال چند تا شخصیت اصلی دارد که مردم آنها را دوست دارند و از دید مردم این آدم ها بامزه هستند. به نظر من این سریال یکی از کارهایی است که از فضای آپارتمانی که در سریال های ایرانی زیاد می بینیم، خارج شده است. از طرفی در این سریال قشر های متوسط جامعه را می بینیم که شبیه به آدم های اطراف خودمان هستند.
عشقی همچنین متذکر شد: یکی از توفیقات این سریال همین نکته است که با وجود اینکه داستانهایش فراز و فرود آنچنانی ندارد، اما مردم با علاقه آن را دنبال می کنند. یعنی از هیچ، مضمون های جذابی می سازند. به عنوان مثال در سکانسی که وارد یک روستا در سوریه می شوند، از یک مرغ که می بینند، صحنه های کمدی و جذاب درآوردند. اما از لحاظ هنری، فرمی و تکنیکی نمی توان امتیاز ویژه ای به این کار داد. اگر بخواهیم در مقیاس سریال سازی خودمان این سریال را مقایسه کنیم، سریال های دیگر در درجه بالاتری قرار می گیرند.
وی همچنین درباره سریال «تعطیلات رویایی» هم عنوان کرد: چند قسمت از این سریال را دیدم. به نظرم انگار یک عده بازیگر سرشناس را به کیش برای پیک نیک برده اند و یک سریالی هم در آنجا با این بازیگران ساختند! به نظرم سریال چندان موفقی نبود. در مقابل، سریال «پایتخت» در کشمکش هایی که در بالون بین آنها به وجود می آید، باعث جذابیت آن شده است.البته در این فصل درگیر حاشیه هایی نیز شد که شاید به پیش داوری های عده ای در این باره برمی گردد.
وی همچنین اظهار داشت: در این بین فرصت کردم تا قسمت هایی از «کلاه قرمزی» را هم ببینم. به نظرم امسال خیلی این مجموعه شلوغ و یکنواخت بود و هیچ موقعیت جذاب کمیک ندیدم. خیلی پرحرفی داشت. در صورتی که در سال های قبل این مجموعه جزو کارهای پرمخاطب تلویزیون بود و بسیار برنامه جذابی بود.
وی در نهایت تلویزیون را در نوروز ۹۷ اینگونه ارزیابی می کند: به نظر من به جز «پایتخت» که پیشینه چند ساله دارد و مردم هم شخصیت های این مجموعه را دوست دارند، در کل تلویزیون با ریزش مخاطب بسیار وحشتناکی روبرو شده است. در نوروز امسال هم هرگز نتوانست این سقوط را جبران کند. سریال های نوروز نتوانستند کوچکترین جذابیتی برای مردم ایجاد کند. در صورتی که تلویزیون قابلیت این را دارد که با ساخت برنامه هایی مثل «دورهمی» جذب مخاطب کند. در سریال سازی هم با کارهایی مثل «پایتخت». اما به گونه ای شده است که مردم با علاقه پای تلویزیون نمی نشینند. تلویزیون باید به سمتی برود که اعتناد مردم را جذب کند. کاری که برنامه «دورهمی» کرد و مردم به آن اعتماد دارند و با علاقه آن را دنبال می کنند. هرچقدر هم که برخی برنامه های اسن مجموعه جذاب نبود، اما به واسطه اعتمادی که مردم به آن پیدا کرده اند، با علاقه آن را دنبال کردند. بنابراین تلویزیون باید از افراد لایق دعوت به همکاری کند. به عنوان مثال از رضا عطاران دعوت کند تا باز هم سریال جذاب بسازد. بنابراین مشکل صداوسیما صرفا بودجه نیست، بلکه مدیریت و برنامه ریزی و عدم شناخت ویژگی های رسانه است. آدم ها را بر اساس توانایی ها و قابلیت هایشان دعوت به همکاری نمی کنند.