اسطوره سازان تمدن ایرانی

جشنواره فیلم فجر که یکی از مهمترین و معتبرترین جشنواره‌های سینمایی در کشور محسوب می‌شود، هر سال به صورت ثابت در بهمن ماه برگزار می‌شود. این جشنواره علیرغم فراز و فرودهایی که داشته، جایگاهش را میان هنرمندان، سینماگران و مردم حفظ کرده است و به جزو معدود دوره‌هایی که به دلیل کرونا و برخی وقایع اجتماعی دستخوش تحول شد، تاکنون به صورت مرتب برگزار شده است. حضور در این رویداد و راه پیدا کردن در بخش «سودای سیمرغ» جشنواره را شاید بتوان یکی از اهداف هر فیلمسازی دانست. به سیاق هر ساله، در گزارش پیش‌رو، فیلم‌های حاضر در بخش «سودای سیمرغ» و «نگاه نو» را که امسال به جشنواره اضافه شد، مرور می‌کنیم.

درامی متفاوت از دیار ترک‌زبان‌ها

فیلم سینمایی «آبی روشن» به کارگردانی قاسم (بابک) لطفی خواجه پاشا و تهیه‌کنندگی سید محمدحسین میری، اولین محصول مشترک سازمان هنری رسانه‌ای اوج و فارابی است که نویسندگی آن را امیر ابیلی و داود گنجوی به صورت مشترک برعهده داشته‌اند.

خلاصه داستان: داستان مردی است به نام قاسم که برای جبران غرور از دست رفته اش تصمیم عجیبی می‌گیرد، حبیب نگرانش، زینت مردد و موسی سرگردان و پژمان بیخبر از همه چیز است اما اتفاق عجیبی در پیش است.

درباره فیلم: تراژدی فیلمی به کارگردانی آزیتا موگویی، نویسندگی رضا کریمی و تهیه‌کنندگی محمدحسن نجم محصول سال ۱۳۹۲ است. این فیلم در سی و دومین جشنواره فیلم فجر بخش نگاه نو شرکت کرد و در تمامی رشته‌های فیلم‌های اول کاندید شد.

خلاصه داستان: «علی البدل» داستان آدم هایی است که حضور دارند اما حق رای ندارند و معمولا در نهادها و شوراها این اعضای علی البدل همیشه وجود دارند.

در خلاصه داستان «علی البدل» آمده است: من علی البدل هستم، فرعی، رزرو و جانشین عضو اصلی؛ حرف نزنم می‌گن مگه لالی، حرف بزنم می‌گن حق رای نداری. خلاصه هم هستم هم نیستم.

داستان اصلی این مجموعه در یک ده می‌گذرد که ویژگی‌های منحصر به فرد خودش را دارد و خیلی خاص است. این ده معمولی و واقعی نیست بلکه یک ده خیالی است و ماجراهای بسیاری در آن اتفاق می‌افتد.

فکر نکنید فقط کره سریال های افسانه ای داره. سریال افسانه سلطان و شبان یکی از شاهکارها و جاذبه های سینمای ایران قبل ورود کره به این حوزه است. ژانری که اتفاقا می توانست بازار جهانی هم داشته باشد.

خلاصه داستان سریال افسانه سلطان و شبان
سلطانی کوته‌فکر و خوشگذران کابوس عجیبی می‌بیند و خوابگزار اعظم تعبیر آنرا تیرهای بلایی می‌داند که در تاریخ معینی از ماه بر سرش فرود خواهند آمد. سلطان از این موضوع وحشت کرده و در بستر بیماری می‌افتد. وزیر اعظم، سلطان بانو و خوابگزار اعظم راه‌حل این مشکل را جایگزین کردن شخص دیگری به جای سلطان می‌دانند تا خطر بگذرد. پس همای سعادت را رها می‌سازند و پرنده بر شانهٔ شبان ساده‌دلی فرود می‌آید که شباهت غیر قابل تصوری به سلطان دارد.

شبان را به قصر آورده و ردای سلطانی بر او می‌پوشانند و سلطان را نیز در جامهٔ شبانی به ده او می‌فرستند. تلخک و دوست کاتبش که متوجهٔ تغییر رفتار سلطان شده‌اند به جستجوی حقیقت می‌پردازند و تلخک جانش را در این راه از دست می‌دهد. کاتب که به ماهیت اصلی سلطان جدید پی برده است او را از اصل ماجرا باخبر می‌سازد و با هم نقشه‌ای برای از بین بردن درباریان و رهایی زندانیان طرح می‌کنند. وزیر اعظم کشته می‌شود و سلطان بانو خودکشی می‌کند. از سوی دیگر سلطان اصلی که عادت به زندگی روستایی ندارد در ده شیرزاد شبان خرابکاری به بارآورده و پس از دریافت کتکی مفصل، توسط اهالی از ده رانده می‌شود. در این میان خوابگزار اعظم مژده می‌آورد که آن تاریخ شوم گذشته و جان سلطان از تیرهای بلا در امان مانده است. سلطان و خوابگزار به قصر باز می‌گردند و کاتب به استقبالشان می‌آید. سلطان که از این موضوع تعجب کرده سراغ درباریان و ملازمانش را می‌گیرد و پاسخ می‌شنود که همگی در سیاهچال هستند. سپس کاتب با لبخندی درهای تالار را گشوده و زندانیان رها شده از بند با تیغ‌هایی بران به سمت سلطان حمله‌ور می‌شوند. کابوس سلطان به حقیقت پیوسته است.