«حکایتِ دریا» روایتگر دنیای پر آشوب ذهنیِ روشنفکری تنها و عصیانگر است که نمی‌تواند خود را از میان جنگل‌های کابوس و اوهام به ساحل آرامش بیداری برساند. همراه نقد فیلم باشید.
یکی از حلقه‌های مفقوده سینمای ایران، عدم دسترسی و نبود نویسندگان خلاق و روشنفکری است که جریانی متفاوت را رقم بزنند. جریانی که در دهه چهل با حضور بزرگانی در ادبیات و سینما شکل گرفت و نسلی روشنفکر و نخبه را به تاریخ ایران اضافه کرد. دراین‌میان نقش نویسندگانی همچون جلال آل‌احمد، ابراهیم گلستان، صادق هدایت، صادق چوبک، هوشنگ گلشیری و به‌خصوص غلامحسین ساعدی در ایجاد موج نوی سینمای ایران نقشی تاثیر گذار و بسزاست.
