جای خالی پژوهش برای بیان اصول اخلاقی و مذهبی در سینمای دینی، زیرساخت‌هایی را در ذهن افراد پی‌ریزی می‌کند که تقریبا تغییر‌ناپذیر است و ابهامی غلط نسل به نسل منتقل خواهد شد.
سوره سینما – مریم اکبرلو: فقر شدید پژوهشی یکی از موانعی است که بر سر راه فیلم ها و سریال های مذهبی به خصوص آن‌ها که به زندگی بزرگان دینی می‌پردازد، قرار دارد و باعث می‌شود در پرداختن به زندگی این بزرگان نتوانیم از سطح فراتر رویم. حال آنکه اگر بخواهیم تخصصی و مفصل درباره این معضل صحبت کنیم، ساعت ها بحث و سمینار و تجزیه و تحلیل می طلبد و قصد نگارنده در اینجا فقط تلنگری ساده به جای خالی پژوهش در آثار مذهبی است نه هیچ.
پیش از هرچیز یادمان باشد اگر قرار است موضوعی تبدیل به فیلمنامه شود، باید تحلیل جامع و عمیق از آن موضوع مورد نظر در دست باشد تا نویسنده سینما یا تلویزیون بتواند با اشراف کامل نسبت به همه جوانب موضوع، آن را تبدیل به دیالوگ کند و اثری خلق کند که در بردارنده همه خصایصی باشد که در حال حاضر به خصوص در زمینه آثار دم دستی مذهبی (چه تئاتر، چه فیلم و سریال های کوتاه مناسبتی) شاهد آن نیستیم.
